หะดีษ: ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม กล่าวว่าแก่ข้าพเจ้าว่า: “เจ้าจงอ่าน (อัลกุรอาน) ให้ฉันฟังเถิด”

عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَسْعُودٍ رَضيَ اللهُ عنهُ قَالَ:
قَالَ لِي النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «اقْرَأْ عَلَيَّ»، قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، أَأَقْرَأُ عَلَيْكَ، وَعَلَيْكَ أُنْزِلَ؟ قَالَ: «نَعَمْ» فَقَرَأْتُ سُورَةَ النِّسَاءِ حَتَّى أَتَيْتُ إِلَى هَذِهِ الآيَةِ: {فَكَيْفَ إِذَا جِئْنَا مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهِيدٍ، وَجِئْنَا بِكَ عَلَى هَؤُلاَءِ شَهِيدًا} [النساء: 41]، قَالَ: «حَسْبُكَ الآنَ» فَالْتَفَتُّ إِلَيْهِ، فَإِذَا عَيْنَاهُ تَذْرِفَانِ.
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 5050]

จาก อับดุลลอฮ์ บิน มัสอูด เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ ได้กล่าวว่า :
ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม กล่าวว่าแก่ข้าพเจ้าว่า: “เจ้าจงอ่าน (อัลกุรอาน) ให้ฉันฟังเถิด”ข้าพเจ้าจึงกล่าวว่า: “โอ้ท่านเราะซูลุลลอฮ์ ข้าพเจ้าจะอ่านให้ท่านฟังได้อย่างไร ในเมื่ออัลกุรอานได้ถูกประทานลงมาแก่ท่าน?”ท่านนบีจึงตอบว่า: “ใช่ จงอ่านเถิด” ข้าพเจ้าจึงอ่านสูเราะฮ์อันนิสาอ์ไปจนถึงอายะฮ์ที่ว่า: {فَكَيْفَ إِذَا جِئْنَا مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهِيدٍ، وَجِئْنَا بِكَ عَلَى هَؤُلاَءِ شَهِيدًا}“แล้วจะเป็นอย่างไรหนอ เมื่อตอนที่เราจะนำพยานจากทุกประชาชาติมา และเราจะนำเจ้ามาเป็นพยานต่อบุคคลเหล่านี้”(สูเราะฮ์ อันนิสาอ์ อายะฮ์ที่ 41)เมื่อข้าพเจ้าอ่านถึงตรงนั้น ท่านนบีจึงกล่าวว่า: “พอแล้วตอนนี้”ข้าพเจ้าจึงหันไปมองท่าน แล้วเห็นว่าดวงตาของท่าน มีน้ำตาไหลออกมา
[เศาะฮีห์] - [รายงานโดย อัลบุคอรีย์ และมุสลิม] - [เศาะฮีห์อัลบุคอรีย์ - 5050]

คำอธิบาย​

ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิวะสัลลัม ได้ขอให้อับดุลลอฮ์ อิบนุ มัสอูด เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ อ่านอัลกุรอานบางส่วนให้ท่านฟัง ท่านกล่าวว่า: โอ้ท่านศาสนทูตแห่งอัลลอฮ์ ฉันจะอ่านอัลกุรอานนี้ให้ท่านฟังได้อย่างไร ในเมื่อมันถูกประทานแก่ท่าน ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิวะสัลลัม กล่าวว่า: ฉันอยากได้ยินจากผู้อื่นนอกจากตัวฉันเอง เขาจึงอ่านอัลกุรอานจากซูเราะฮ์อันนิซาอ์ให้ท่านฟัง และเมื่อเขาได้อ่านพระดำรัสของอัลลอฮ์ผู้ทรงอำนาจที่มีใจความว่า : "แล้วอย่างไรเล่า เมื่อเรานำพยานคนหนึ่งจากแต่ละประชาชาติมา และเราได้นำเจ้ามาเป็นพยานต่อชนเหล่านี้" สภาพของพวกท่านและประชาชาติของพวกท่านจะเป็นอย่างไร เมื่อเรานำพวกท่านมาเป็นพยานแก่ประชาชาติของพวกท่านว่า พวกท่านได้นำสารของพระเจ้าของพวกท่านมาแจ้งแก่พวกเขา ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิวะสัลลัม กล่าวว่า หยุดอ่านเดี๋ยวนี้ อิบนุ มัสอูด เราะฎิยัลลอฮุ อันฮุ กล่าวว่า: ฉันหันไปหาท่านและเห็นน้ำตาไหลรินออกมาจากดวงตาของท่าน ด้วยความเกรงกลัวต่อสถานการณ์และความเมตตาที่มีต่อประชาชาติของเขา

บทเรียนที่ได้รับจากฮะดีษ

1. อันนะวะวีย์กล่าวว่า:เป็นสิ่งที่พึงประสงค์ (มุสตะหับ) ที่จะ ฟังการอ่านอัลกุรอานอย่างตั้งใจ รับฟังด้วยความสงบ มีน้ำตาไหลขณะฟัง และใคร่ครวญถึงความหมายของมัน อีกทั้งยังพึงประสงค์ให้ ขอให้ผู้อื่นอ่านให้ฟัง เพื่อจะได้ฟังอย่างลึกซึ้ง เพราะวิธีนี้ ช่วยให้เกิดความเข้าใจและการใคร่ครวญได้ดียิ่งกว่าการอ่านด้วยตนเอง
2. การฟังอัลกุรอานได้รับผลดีเช่นเดียวกับการอ่านอัลกุรอาน
3. ความดีงามของอับดุลลอฮ์ อิบนุ มัสอูด เราะฎิยัลลอฮุ อันฮุ ในฐานะที่ท่านศาสดา ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิวะสัลลัม ชอบที่จะได้ยินจากปากของเขา และข้อนี้แสดงให้เห็นถึง ความเอาใจใส่ของอิบนุ มัสอูด เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ ในการแสวงหาความรู้จากอัลกุรอาน การท่องจำ และการอ่านอย่างถูกต้องแม่นยำ
4. คุณค่าของการหลั่งน้ำตาด้วยความเกรงกลัวต่ออัลลอฮ์ อัซซะวะญัล ขณะได้ยินโองการของพระองค์ คือ การมีความสงบ สำรวม วางตนอย่างเงียบสงัด และไม่ส่งเสียงร้องหรือโวยวาย