Хадис: Веровесникот, салаллаху алејхи ве селем, ми рече: „Читај ми.“

عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَسْعُودٍ رَضيَ اللهُ عنهُ قَالَ:
قَالَ لِي النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «اقْرَأْ عَلَيَّ»، قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، أَأَقْرَأُ عَلَيْكَ، وَعَلَيْكَ أُنْزِلَ؟ قَالَ: «نَعَمْ» فَقَرَأْتُ سُورَةَ النِّسَاءِ حَتَّى أَتَيْتُ إِلَى هَذِهِ الآيَةِ: {فَكَيْفَ إِذَا جِئْنَا مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهِيدٍ، وَجِئْنَا بِكَ عَلَى هَؤُلاَءِ شَهِيدًا} [النساء: 41]، قَالَ: «حَسْبُكَ الآنَ» فَالْتَفَتُّ إِلَيْهِ، فَإِذَا عَيْنَاهُ تَذْرِفَانِ.
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 5050]

Абдулах бин Месуд, Аллах нека е задоволен со него, раскажува:
Веровесникот, салаллаху алејхи ве селем, ми рече: „Читај ми.“ Јас реков: „О, Божји пратенику, зарем јас да ти читам, а тебе ти е објавен (Куранот)?“ Тој рече: „Да.“ Па ја рецитирав сурата „Ен-Ниса“, сè додека не дојдов до овој ајет: „А што ќе биде, кога од секој народ ќе доведеме сведок, а тебе ќе те доведеме како сведок против овие народи?“ (Ен-Ниса: 41) Тогаш тој рече: „Доста е сега.“ Се свртев кон него – а неговите очи беа насолзени.
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري - 5050]

Објаснување

Веровесникот, салаллаху алејхи ве селем, побарал од Абдулах бин Месуд, Аллах нека е задоволен со него, да му рецитира нешто од Куранот. Тој рекол: „О, Божји пратенику, зарем јас да ти рецитирам, кога тебе ти е објавен?“ А Веровесникот, салаллаху алејхи ве селем, одговорил: „Јас сакам да го слушам од друг.“ Па Абдулах бин Месуд почнал да рецитира од сурата „Ен-Ниса“. Кога стигнал до зборовите на Севишниот: „А што ќе биде, кога од секој народ ќе доведеме сведок, а тебе ќе те доведеме како сведок против овие народи?“ (Ен-Ниса: 41) Што значи: каква ќе биде твојата состојба и состојбата на твојот умет, кога ќе бидеш доведен како сведок дека им ја пренесе пораката од Господарот? Тогаш Веровесникот, салаллаху алејхи ве селем, рече: „Доста е сега.“ Абдулах бин Месуд, Аллах нека е задоволен со него, вели: „Се свртев кон него – а од неговите очи течеа солзи, од стравопочит кон тој ден и од милост кон неговиот умет.“

من فوائد الحديث

1. Ен-Невеви рекол: „Препорачливо е рецитирањето на Куранот да се слуша со внимание, да се плаче при неговото слушање и да се размислува за неговите значења. Исто така, препорачливо е човек да побара од друг да му рецитира, за да може да го слуша – бидејќи тоа повеќе помага за разбирање и длабоко размислување, отколку кога самиот рецитира.“
2. Слушањето на Куранот носи награда, исто како и неговото рецитирање.
3. Одликата на Абдулах бин Месуд, Аллах нека е задоволен со него, бидејќи Божјиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, посакал да го слуша токму од неговата уста. Ова укажува на неговата силна посветеност на Куранот – во учењето, чувањето и прецизното пренесување.
4. Доблеста на плачењето од стравопочит кон Аллах при слушање на Неговите ајети – со смиреност, достоинствено молчење и без викање.