عن عبد الله بن عُمر وأبي هريرة رضي الله عنهما أنهما سمعا رسول الله صلى الله عليه وسلم، يقول على أعواد منبره:
«لَيَنْتَهِيَنَّ أَقْوَامٌ عَنْ وَدْعِهِمُ الْجُمُعَاتِ أَوْ لَيَخْتِمَنَّ اللهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ، ثُمَّ لَيَكُونُنَّ مِنَ الْغَافِلِينَ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 865]
المزيــد ...
از عبدالله بن عمر و ابوهریره رضی الله عنهما روایت است که از رسول الله صلی الله علیه وسلم شنیدند که بر منبرش می فرمود:
«لَيَنْتَهِيَنَّ أَقْوَامٌ عَنْ وَدْعِهِمُ الْجُمُعَاتِ أَوْ لَيَخْتِمَنَّ اللهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ، ثُمَّ لَيَكُونُنَّ مِنَ الْغَافِلِينَ».
« گروهی از مردم به ترک نماز جمعه رو می آورند و بیم آن می رود که الله متعال بر دلهایشان مهر زند، و سر انجام از غافلان شمرده میشوند».
[صحیح] - [مسلم روایت کرده] - [صحیح مسلم - 865]
پیامبر صلی الله علیه وسلم - در حالی که بر منبر خود بود - از ترک نماز جمعه و تخلف از آن بدون عذر از روی غفلت و تنبلی هشدار داد، و یا اینکه الله متعال بر دلهایشان مهر می زند، آنها را می پوشاند و مانعی بر آن قرار دهد تا نتواند از حق پیروی کند، آن گاه از اسباب خیر در زمرۀ غافلان می گیرند، و نفس های شان از انجام طاعات زهد را پیشه می کنند.