Hadith: មានអាយ៉ាត់មួយនៅគម្ពីររបស់ពួកអ្នកដែលពួកអ្នកសូត្រវា ប្រសិនបើអាយ៉ាត់នោះត្រូវបានគេបញ្ចុះមកលើពួកយើងជាពួកយូដាវិញ ពួកយើងប្រាកដជាយកថ្ងៃនោះ ធ្វើជាថ្ងៃបុណ្យជាមិនខាន។

عَنْ عُمَرَ بْنِ الخَطَّابِ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ:
أَنَّ رَجُلًا مِنَ اليَهُودِ قَالَ لَهُ: يَا أَمِيرَ المُؤْمِنِينَ، آيَةٌ فِي كِتَابِكُمْ تَقْرَؤُونَهَا، لَوْ عَلَيْنَا مَعْشَرَ اليَهُودِ نَزَلَتْ لاَتَّخَذْنَا ذَلِكَ اليَوْمَ عِيدًا، قَالَ: أَيُّ آيَةٍ؟ قَالَ: {اليَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الإِسْلاَمَ دِينًا} [المائدة: 3] قَالَ عُمَرُ: قَدْ عَرَفْنَا ذَلِكَ اليَوْمَ، وَالمَكَانَ الَّذِي نَزَلَتْ فِيهِ عَلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، وَهُوَ قَائِمٌ بِعَرَفَةَ يَوْمَ جُمُعَةٍ.
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 45]

អំពី អ៊ូមើរ ពិន អាល់ខត្តប رضي الله عنه
ពិតណាស់ មានបុរសម្នាក់នៃពួកយូដាបាននិយាយទៅកាន់គាត់ថា៖ ឱអាមីរុលមុមីនីន! មានអាយ៉ាត់មួយនៅគម្ពីររបស់ពួកអ្នកដែលពួកអ្នកសូត្រវា ប្រសិនបើអាយ៉ាត់នោះត្រូវបានគេបញ្ចុះមកលើពួកយើងជាពួកយូដាវិញ ពួកយើងប្រាកដជាយកថ្ងៃនោះ ធ្វើជាថ្ងៃបុណ្យជាមិនខាន។ គាត់បានសួរថា៖ តើអាយ៉ាត់មួយណាទៅ? បុរសនោះបានឆ្លើយថា៖ គឺអាយ៉ាត់៖ “ថ្ងៃនេះ យើងបានបំពេញសាសនារបស់ពួកអ្នកឱ្យពួកអ្នក និងបានបង្គ្រប់ឧបការគុណរបស់យើងឱ្យពួកអ្នក ហើយយើងពេញចិត្តឲ្យពួកអ្នកជ្រើសរើសយកសាសនាឥស្លាមធ្វើជាសាសនា”។ [អាល់ម៉ាអ៊ីហ្ទះ៖៣]។ អ៊ូមើរបាននិយាយថា៖ យើងពិតជាបានដឹងអំពីថ្ងៃនោះ ហើយនិងកន្លែងដែលគេបញ្ចុះអាយ៉ាត់នេះទៅកាន់ណាពី ﷺ គឺនៅពេលដែលលោកកំពុងឈរនៅឯអារ៉ហ្វះ ក្នុងថ្ងៃជុមអាត់(ថ្ងៃសុក្រ)។
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري - 45]

Explanation

មានបុរសម្នាក់នៃពួកយូដាបានទៅជួបនឹងអាមីរុលមុមីនីន អ៊ូមើរ ពិន អាល់ខត្តប رضي الله عنه ហើយនិយាយទៅកាន់គាត់ថា៖ មានអាយ៉ាត់មួយនៅគម្ពីរគួរអានរបស់ពួកអ្នកដែលពួកអ្នកសូត្រវា ប្រសិនបើអាយ៉ាត់នោះត្រូវបានគេបញ្ចុះមកកាន់ពួកយើងនៅក្នុងគម្ពីរតាវរ៉តរបស់ពួកយើងវិញ ប្រាកដជាពួកយើងយកថ្ងៃនោះធ្វើជាថ្ងៃប្រារព្ធពិធីបុណ្យជាមិនខាន ដើម្បីជាការថ្លែងអំណរគុណចំពោះឧបការគុណនៃការបញ្ចុះអាយ៉ាត់ដ៏ធំធេងនេះ។ អ៊ូមើរ رضي الله عنه បានសួរទៅកាន់បុរសនោះថា៖ តើអាយ៉ាត់មួយណាទៅ? បុរសនោះបានឆ្លើយថា៖ គឺអាយ៉ាត់៖ “الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا” (ថ្ងៃនេះ យើងបានបំពេញសាសនារបស់ពួកអ្នកឱ្យពួកអ្នក និងបានបង្គ្រប់ឧបការគុណរបស់យើងឱ្យពួកអ្នក ហើយយើងពេញចិត្តឲ្យពួកអ្នកជ្រើសរើសយកសាសនាឥស្លាមធ្វើជាសាសនា។) ពេលនោះ អ៊ូមើរ رضي الله عنه បាននិយាយថា៖ ពួកយើងពិតជាបានដឹងអំពីថ្ងៃនោះ ហើយនិងកន្លែងដែលអាយ៉ាត់ដ៏ឧត្តុង្គឧត្តមនេះត្រូវបានបញ្ចុះមក។ ជាការពិតណាស់ អាយ៉ាត់នេះត្រូវបានបញ្ចុះទៅកាន់ណាពី ﷺ នៅថ្ងៃជុមអាត់ ខណៈដែលលោកនៅឯអារ៉ហ្វះ។ ថ្ងៃទាំងពីរនេះគឺជាថ្ងៃដ៏ពិសិដ្ឋសម្រាប់អ្នកមូស្លីម។

Benefits from the Hadith

1. បញ្ជាក់ពីការយកចិត្តទុកដាក់របស់អ៊ូមើរ رضي الله عنه ចំពោះទីកន្លែង និងពេលវេលាដែលអាយ៉ាត់នៃគម្ពីរគួរអានត្រូវបានបញ្ចុះមក។
2. នៅក្នុងអាយ៉ាត់នេះបញ្ជាក់ពីការប្រោសប្រទានរបស់អល់ឡោះជាម្ចាស់ចំពោះប្រជាជាតិនេះ ខណៈដែលទ្រង់បានបំពេញសាសនារបស់ប្រជាជាតិនេះឲ្យមានភាពពេញលេញ និងបានបង្គ្រប់នូវឧបការគុណរបស់ទ្រង់ដល់ប្រជាជាតិនេះដោយពួកគេមិនត្រូវការបន្ថែមអ្វីទៅក្នុងសាសនានេះឡើយ។ ដូចនេះ អ្វីដែលគេបង្កើតឡើងថ្មីក្រោយពីសាសនានេះមានភាពពេញលេញហើយនូវអ្វីដែលគ្មានភស្តុតាងអំពីសាសនានេះទេនោះ គឺគេចាត់ទុកថាជាអំពើពិតអះដែលវង្វេង ដូចដែលមានភស្តុតាងបញ្ជាក់ដូចនេះពីណាពី ﷺ ដែលលោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ “បុគ្គលណាបង្កើតអ្វីមួយថ្មីនៅក្នុងកិច្ចការសាសនារបស់យើងនូវអ្វីដែលមិនមែនអំពីសាសនានេះទេនោះ វានឹងត្រូវគេបដិសេធចោល”។
3. តាមរយៈហាទីស្ហនេះគេអាចទាញបានថា ពិធីបុណ្យទាំងឡាយ គឺគេមិនអាចឆ្នៃបង្កើតវាឡើងដោយគំនិតខ្លួនឯង ដូចដែលពួកអះលីគីតាបមុនយើងបានធ្វើនោះឡើយ។ តាមពិត គឺអាស្រ័យទៅតាមអ្វីដែលច្បាប់បានបញ្ញត្តិ ហើយដើរតាមអ្វីដែលច្បាប់បានកំណត់។ ចំពោះអាយ៉ាត់នេះ មិនត្រឹមតែផ្ទុកទៅដោយការផ្តល់ភាពពេញលេញដល់សាសនាឥស្លាម និងបង្គ្រប់នូវឧបការគុណប៉ុណ្ណោះទេ អល់ឡោះជាម្ចាស់ថែមទាំងបានបញ្ចុះអាយ៉ាត់នេះនៅក្នុងថ្ងៃដែលទ្រង់បានកំណត់យកវាធ្វើជាថ្ងៃបុណ្យដ៏ពិសិដ្ឋសម្រាប់ប្រជាជាតិនេះដោយហេតុពីរយ៉ាង៖ ទីមួយ៖ វាជាថ្ងៃបុណ្យ(រ៉យ៉ា)ប្រចាំសប្តាហ៍ ពោលគឺថ្ងៃជុមអាត់(ថ្ងៃសុក្រ)។ ទីពីរ៖ វាជាថ្ងៃបុណ្យរបស់អ្នកដែលទៅធ្វើធម្មយាត្រាហាជ្ជី ជាថ្ងៃជួបជុំគ្នាដ៏ធំបំផុតរបស់ពួកគេ ពោលគឺថ្ងៃអារ៉ហ្វះ ។
4. អ៊ីម៉ាំ អាស្សាក់ទី បានបកស្រាយអាយ៉ាត់ខាងលើនេះថា៖ “الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ” (ថ្ងៃនេះ យើងបានបំពេញសាសនារបស់ពួកអ្នក)តាមរយៈការផ្តល់នូវជ័យជម្នះពេញលេញ ភាពល្អឥតខ្ចោះនៃច្បាប់បញ្ញត្តិទាំងខាងក្រៅ និងខាងក្នុង ទាំងមូលដ្ឋានគ្រឹះ និងទាំងមែកធាង។ អាស្រ័យហេតុនេះ មានគម្ពីរគួរអាន និងស៊ុណ្ណះ គឺគ្រប់គ្រាន់ហើយនៅក្នុងក្បួនច្បាប់នៃសាសនា ទាំងមូលដ្ឋានគ្រឹះ ទាំងមែកធាងរបស់វា។ ហេតុនេះ បុគ្គលគ្រប់រូបដែលអះអាងថា ជាការពិតណាស់ មនុស្សចាំបាច់ត្រូវការចំណេះដឹងផ្សេងទៀតក្រៅពីចំណេះដឹងទាក់ទងនឹងគម្ពីរគួរអាន និងស៊ុណ្ណះដើម្បីស្គាល់អំពីគោលជំនឿ និងច្បាប់បញ្ញត្តិរបស់ខ្លួន ដូចជាទស្សនៈវិជ្ជា(علم الكلام)ជាដើមនោះ គឺអ្នកនោះជាមនុស្សអវិជ្ជា ដែលការអះអាងរបស់ជននោះមិនត្រូវយកជាការបានឡើយ ព្រោះគេកំពុងតែអះអាងថា ពិតណាស់ សាសនាឥស្លាមមិនទាន់មានភាពពេញលេញឡើយ លុះត្រាតែមានអមនូវគំនិត និងអ្វីដែលគេអំពាវនាវទៅកាន់។ នេះគឺរឿងដែលអយុត្តិធម៌បំផុត និងអវិជ្ជាបំផុតចំពោះអល់ឡោះ និងអ្នកអ្នកសាររបស់ទ្រង់។ “وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي” (ហើយយើងបានបង្គ្រប់ឧបការគុណរបស់យើងឱ្យពួកអ្នក)ទាំងផ្នែកខាងក្រៅ និងផ្នែកខាងក្នុង។ “وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا” (ហើយយើងពេញចិត្តឲ្យពួកអ្នកជ្រើសរើសយកសាសនាឥស្លាមធ្វើជាសាសនា) ពោលគឺយើងបានជ្រើសរើសវាធ្វើជាសាសនាសម្រាប់ពួកអ្នក ដូចដែលយើងធ្វើឲ្យពួកអ្នកពេញចិត្តចំពោះវាផងដែរ។ ហេតុនេះ ចូរពួកអ្នកអនុវត្តសាសនានេះដើម្បីជាការថ្លែងអំណរគុណដល់ព្រះជាម្ចាស់របស់ពួកអ្នក ហើយចូរពួកអ្នកកោតសរសើរចំពោះទ្រង់ដែលបានប្រទាននូវសាសនាដ៏ល្អបំផុត ឧត្តុង្គឧត្តមបំផុត និងពេញលេញបំផុតនេះដល់ពួកអ្នក។