Hadith: ពេលវេលាបីដែលរ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ លោកហាមឃាត់មិនឲ្យពួកយើងសឡាត ឬក៏បញ្ចុះសពអ្នកស្លាប់នៃពួកយើង

عَنْ عُقْبَةَ بْنَ عَامِرٍ الْجُهَنِيَّ رضي الله عنه قَالَ:
ثَلَاثُ سَاعَاتٍ كَانَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَنْهَانَا أَنْ نُصَلِّيَ فِيهِنَّ، أَوْ أَنْ نَقْبُرَ فِيهِنَّ مَوْتَانَا: حِينَ تَطْلُعُ الشَّمْسُ بَازِغَةً حَتَّى تَرْتَفِعَ، وَحِينَ يَقُومُ قَائِمُ الظَّهِيرَةِ حَتَّى تَمِيلَ الشَّمْسُ، وَحِينَ تَضَيَّفُ الشَّمْسُ لِلْغُرُوبِ حَتَّى تَغْرُبَ.
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 831]

អំពី អ៊ុកហ្ពះ ពិន អាមៀរ អាល់ជូហានី رضي الله عنه បាននិយាយថា៖
ពេលវេលាបីដែលរ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ លោកហាមឃាត់មិនឲ្យពួកយើងសឡាត ឬក៏បញ្ចុះសពអ្នកស្លាប់នៃពួកយើង គឺនៅពេលដែលថ្ងៃរះឡើង រហូតដល់រះឡើងខ្ពស់(កម្ពស់មួយថ្នោល) នៅពេលលដែលថ្ងៃត្រង់(ចំពីលើក្បាល) រហូតដល់ថ្ងៃជ្រេបន្តិច និងនៅពេលដែលថ្ងៃរៀបលិច រហូតដល់វាលិចបាត់។
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم - 831]

Explanation

ណាពី ﷺ លោកបានហាមឃាត់មិនឲ្យសឡាតស៊ូណិត ឬបញ្ចុះសពអ្នកដែលបានស្លាប់នៅក្នុងពេលវេលាចំនួនបីនាពេលថ្ងៃ៖ ពេលវេលាទីមួយ៖ នៅពេលដែលព្រះអាទិត្យកំពុងរះឡើង ពោលគឺពេលដែលវាចាប់ផ្តើមរះ រហូតដល់វារះខ្ពស់បានកម្ពស់ប្រវែងមួយធ្នូ ប្រមាណជា១៥នាទីក្រោយថ្ងៃរះ។ ពេលវេលាទីពីរ៖ នៅពេលដែលព្រះអាទិត្យស្ថិតនៅចំកណ្តាលផ្ទៃមេឃ(ត្រង់ពីលើក្បាល)ដោយក្នុងពេលនោះ ព្រះអាទិត្យមិនចោលស្រមោលពីទិសខាងកើត ឬទិសខាងលិចនោះឡើយ រហូតដល់វាជ្រេចេញផុតពីកណ្តាលផ្ទៃមេឃ ហើយចោលស្រមោលពីទិសខាងកើតដោយចាប់ផ្តើមចូលដល់ពេលវេលាសឡាតហ្ស៊ូហូរ។ វាជាពេលវេលាមួយខ្លី ប្រមាណជា៥នាទីប៉ុណ្ណោះ។ ពេលវេលាទីបី៖ នៅពេលដែលព្រះអាទិត្យរៀបលិច រហូតដល់លិចបាត់។

Benefits from the Hadith

1. ពេលវេលាដែលគេហាមឃាត់មិនឲ្យសឡាតដូចដែលបានបញ្ជាក់ក្នុងហាទីស្ហនេះ ក៏ដូចជាហាទីស្ហជាច្រើនផ្សេងទៀតគឺ ទីមួយ៖ ក្រោយពេលសឡាតស៊ូពុសរួច រហូតដល់ថ្ងៃរះ។ ទីពីរ៖ នៅពេលដែលព្រះអាទិត្យកំពុងរះ រហូតដល់រះខ្ពស់កម្ពស់ប្រវែងមួយធ្នូ ពោលគឺប្រមាណជា១៥នាទីក្រោយថ្ងៃរះ។ ទីបី៖ នៅពេលថ្ងៃត្រង់ រហូតដល់ថ្ងៃជ្រេ ដោយក្នុងពេលនោះ ប្រសិនបើគេឈរត្រង់ក្រោមពន្លឺថ្ងៃ គឺគ្មានចោលស្រមោលនោះឡើយ មិនថាពីទិសខាងកើត ឬទិសខាងលិចនោះទេ ដែលអ្នកខ្លះកំណត់ថា វាមានរយៈពេលប្រមាណជា៥នាទី។ ទីបួន៖ បន្ទាប់ពីសឡាតអាសើរ រហូតដល់ថ្ងៃរៀបលិច។ ទីប្រាំ៖ នៅពេលដែលថ្ងៃរៀបលិចបញ្ចេញពន្លឺពណ៌លឿងនាទិសខាងលិច រហូតដល់ថ្ងៃលិចផុត។
2. ការហាមឃាត់ចំពោះការសឡាតនៅក្នុងពេលវេលាទាំងប្រាំនេះ គឺត្រូវបានលើកលែងចំពោះសឡាតដែលជាកាតព្វកិច្ច(សឡាតហ្វើរទូ) និងសឡាតដែលមានមូលហេតុត្រូវសឡាត។
3. ហាមឃាត់ពីការមានចេតនាពន្យារពេលបញ្ចុះសព រហូតចូលដល់ពេលវេលាទាំងបីដែលបានលើកឡើងក្នុងហាទីស្ហ ហើយអនុញ្ញាតឲ្យបញ្ចុះសពពេលណាក៏បាន ទោះយប់ ឬថ្ងៃ។
4. បុព្វហេតុនៃការហាមឃាត់ការសឡាតក្នុងពេលវលាទាំងនេះ៖ ជាគោលការណ៍ អ្នកមូស្លីមប្រគល់ខ្លួនអនុវត្តនូវបទបញ្ជាទាំងឡាយរបស់អល់ឡោះ និងចៀសវាងពីបម្រាមទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ជាការគោរពសក្ការៈចំពោះអល់ឡោះជាម្ចាស់ ហើយគេមិនត្រូវបញ្ឈប់ ឬមិនគោរពសក្ការៈចំពោះអល់ឡោះ លុះត្រាតែរូបគេបានដឹងពីបុព្វហេតុ ឬហេតុផលនៃការបង្គាប់ប្រើ ឬហាមឃាត់នោះឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ គឺរូបគេត្រូវអនុវត្តតាម(ដោយមិនជជែកដេញដោល)។ ជាការពិតណាស់ មានសេចក្តីរាយការណ៍នៅក្នុងហាទីស្ហជាច្រើនផ្សេងទៀតដែលបញ្ជាក់ពីបុព្វហេតុនៃការហាមមិនឲ្យសឡាតក្នុងពេលវេលាទាំងនេះ។ ទីមួយ៖ នៅពេលថ្ងៃត្រង់មុននឹងថ្ងៃជ្រេ ជាពេលដែលគេបង្កើនកម្តៅភ្លើងនរកជើហាន់ណាំ។ ទីពីរ៖ ចំពោះបុព្វហេតុនៃការហាមមិនឲ្យសឡាតនៅពេលថ្ងៃរះ និងនៅពេលថ្ងៃលិច ព្រោះការធ្វើដូច្នោះ គឺជាការប្រដូចនឹងពួកពហុទេពនិយមដែលពួកគេនាំគ្នាស៊ូជោត ថ្វាយបង្គំព្រះអាទិត្យនៅពេលដែលវារះ និងពេលដែលវាលិច។ ទីបី៖ ចំណែកឯការហាមមិនឲ្យសឡាតក្រោយពេលសឡាតស៊ូពុសរួច រហូតដល់ថ្ងៃរះ និងក្រោយពេលសឡាតអាសើរ រហូតដល់ថ្ងៃលិច គឺក្នុងន័យបញ្ចៀសហានិភ័យ ដើម្បីកុំឲ្យប្រដូចនឹងពួកគ្មានជំនឿដែលពួកគេនាំគ្នាស៊ូជោត ថ្វាយបង្គំព្រះអាទិត្យនៅពេលដែលវារះ និងពេលដែលវាលិច។