ჰადისი: ეს ქვეყანა მორწმუნისთვის ციხეა, ხოლო ურწმუნოსთვის სამოთხე

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضيَ اللهُ عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«الدُّنْيَا سِجْنُ الْمُؤْمِنِ وَجَنَّةُ الْكَافِرِ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 2956]

აბუ ჰურაირა (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი) გადმოსცემს, რომ ალლაჰის შუამავალმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) თქვა:
«ეს ქვეყანა მორწმუნისთვის ციხეა, ხოლო ურწმუნოსთვის სამოთხე».
[სანდო (საჰიჰ)] - [გადმოსცა მუსლიმმა] - [საჰიჰ მუსლიმ - 2956]

განმარტება

ალლაჰის მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) გვამცნო, რომ ეს ცხოვრება მორწმუნისთვის ციხეს ჰგავს, რადგან ის ვალდებულია დაიცვას შარიათის ბრძანებები, შეასრულოს მოვალეობები და თავი შეიკავოს აკრძალულთაგან. მაგრამ როცა ის გარდაიცვლება, განთავისუფლდება ამ შეზღუდვებისგან და უზენაესი ალლაჰის მიერ მომზადებულ მარადიულ ნეტარებაში შევა, მეორეს მხრივ, ურწმუნოსთვის ეს ცხოვრება სამოთხეს ჰგავს, რადგან ის აკეთებს იმას, რაც მას სურს და მიჰყვება თავის ვნებებს. მაგრამ როცა ის მოკვდება, უზენაესი ალლაჰის მიერ მისთვის განკუთვნილი მუდმივი სასჯელი ელის საიქიოში.

ჰადისის სარგებლობიდან

1. იმამ ან-ნავავი ამბობს: «ყოველი მორწმუნე ამ დუნიაში თითქოს პატიმარია, რადგან მისთვის აკრძალულია ვნებებისა და სურვილების დაკმაყოფილება, რაც აკრძალული ან არასასურველია, ასევე მას ევალება რთული თაყვანისცემის შესრულება. მაგრამ როცა ის გარდაიცვლება, განთავისუფლდება ამ შეზღუდვებისგან და უზენაესი ალლაჰის მიერ მომზადებულ მარადიულ ნეტარებაში შევა, რომელიც სრულყოფილი და ყოველგვარი ნაკლისგან თავისუფალი იქნება. რაც შეეხება ურწმუნოს, ის ამ ცხოვრებაში (დუნიაში) გარკვეულ სიამოვნებებს იღებს, თუმცა ეს სიამოვნება მცირეა და მას თან ახლავს სხვადასხვა განსაცდელი და დარდი. მაგრამ როცა ის მოკვდება, აღმოჩნდება მარადიულ ტანჯვაში და სამუდამო უბედურებაში».
2. ას-სინდი ამბობს: «მორწმუნის ციხე–თუნდაც ის ამ ცხოვრებაში ნეტარებაში იმყოფებოდეს, სამოთხე მისთვის ამაზე უკეთესია.
3. (ურწმუნოს სამოთხე) – თუნდაც ის განსაცდელში იყოს, ჯოჯოხეთი მისთვის ამაზე უარესია».
4. ამქვეყნიური ცხოვრება უმნიშვნელოა უზენაესი ალლაჰის წინაშე.
5. ეს ცხოვრება არის განსაცდელისა და გამოცდის ადგილი მორწმუნეთათვის.
6. ურწმუნომ თავისი სამოთხე ამ ცხოვრებაში დააჩქარა, ამიტომ საიქოში სამოთხე და მისი ნეტარება მას აეკრძალა.