عن ابن عباس رضي الله عنهما في قول الله تعالى : (وَقَالُوا لا تَذَرُنَّ آلِهَتَكُمْ وَلا تَذَرُنَّ وَدًّا وَلا سُوَاعًا وَلا يَغُوثَ وَيَعُوقَ وَنَسْرًا) قال: "هذه أسماء رجال صالحين من قوم نوح، فلما هَلَكوا أَوحى الشَّيطان إلى قَومِهِم أنِ انْصِبُوا إلى مَجَالِسِهِم الَّتي كانوا يَجْلِسون فيها أنصَابًا، وسَمُّوها بأسمَائِهِم، فَفَعَلُوا، ولم تُعْبَد، حتَّى إِذَا هَلَك أُولئك ونُسِيَ العلم عُبِدت".
[صحيح] - [رواه البخاري]
المزيــد ...
ابن عبّاس - رضى الله عنهما - در مورد كلام الله متعال كه مى فرمايند: "و گفتند: معبودان خود را رها نکنید؛ و [به خصوص] «وَدّ» و «سَواع» و «یَغوث» و «یَعوق» و «نَسر» را [رها نکنید]"، گفته اند: " اين نام ها از آن انسان هاى نيكوكارى در قوم نوح - عليه السلام - بوده اند، هنگامى كه وفات كردند، شيطان به اقوام اين نيكوكاران القا نمود، در مجالسى كه آنان در آنها مى نشستند مجسمه هایی از آنان را با نام هاى آنان بگذرانند، پس اين كار را انجام دادند، اما آنان را نپرستيدند تا اينكه آن نسل وفات كردند، و علم (توحيد) در بين آنان فراموش شد، سپس شروع به پرستش آنان نمودند.
[صحیح است] - [به روایت بخاری]
ابن عبّاس - رضى الله عنهما - در تفسير اين آيه كريمه مى گويند: معبودانی که الله متعال آنها را ذکر می کند و قوم نوح یکدیگر را به عبادت مستمر آنها سفارش می کرد، هرچند پیامبرشان نوح علیه السلام ایشان را از شرک ورزیدن به الله بازمی داشت، در اصل اسامی مردان نیک و صالحی بودند که با فریب و دسیسه ی شیطان، در مورد آنها غلو کرده و مجسمه ها و تصاویری از آنها ساختند که به مرور زمان تبدیل به بت هایی برای عبادت به جای الله متعال شدند.