عن الأشعث بنِ قيسٍ قال: كان بيني وبين رجُلٍ خُصومةٌ في بئرٍ، فاخْتصمْنا إلى رسولِ الله صلى الله عليه وسلم فقال رسولُ الله صلى الله عليه وسلم : "شاهِداك، أو يمينهُ"، قلتُ: إذًا يحلِف ولا يُبالي! فقال رسول الله صلى الله عليه وسلم : "مَن حَلف على يمينِ صَبْرٍ، يَقْتَطِعُ بها مالَ امرىءٍ مُسلمٍ، هو فيها فاجِرٌ، لَقِيَ الله وهو عليه غضبانُ".
[صحيح] - [متفق عليه]
المزيــد ...
از اشعث بن قيس کندی روایت است که می گوید: بين من و مردی در مورد چاهی اختلاف بود؛ اختلاف خود را نزد رسول الله صلى الله عليه وسلم برديم و رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمود: «شَاهِدَاكَ أَوْ يَمِينُهُ»: «دو شاهدت را بياور يا اينکه او سوگند بخورد». گفتم: او سوگند می خورد و اهميتی نمی دهد. پس رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمود: «مَنْ حَلَفَ عَلَى يَمِينٍ صَبرٍ، يَقْتَطِعُ بِهَا مَالَ امْرِئٍ مُسْلِمٍ، هُوَ فِيهَا فَاجِرٌ؛ لَقِيَ اللهَ وَهُوَ عَلَيْهِ غَضْبَانُ»: «هرکس با سوگند دروغ خود را وادار به تصاحب مال مسلمانی کند، درحالی الله متعال را ملاقات می کند که بر او خشمگين است».
[صحیح است] - [متفق علیه]
حدیث مذکور بیانگر داستان اشعث بن قیس می باشد که بر سر چاهی با کسی اختلاف دارد و برای قضاوت به رسول الله صلی الله علیه وسلم مراجعه می کنند و رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرماید: «یا دو شاهدت را بیاور یا او سوگند بخورد». اشعث بن قیس که می داند طرف دعوای او از سوگند خوردن باکی ندارد و به گناه آن اهمیتی نمی دهد، رسول الله صلی الله علیه وسلم را در جریان این مساله قرار می دهد؛ و ایشان حدیث مذکور را بیان می فرماید که با وعید شدیدی برای کسی همراه است که مال دیگری را به ناحق و با ادعا و سوگند دروغ و ارتکاب گناه و معصیت تصاحب می کند؛ چنین کسی الله متعال را درحالی ملاقات می کند که بر او خشمگین است و هرکس خشم الله متعال متوجه او گردد، هلاک و نابود می گردد.