عن أبي جُهَيْمِ بْنِ الْحَارِثِ بْنِ الصِّمَّةِ الأنصاري رضي الله عنه مرفوعاً: «لو يعلم المار بين يدي الْمُصَلِّي ماذا عليه لكان أن يَقِفَ أربعين خيرا له من أن يَمُرَّ بين يديه».
قال أَبُو النَّضْرِ: لا أدري: قال أربعين يوما أو شهرا أو سنة.
[صحيح] - [متفق عليه]
المزيــد ...
Ayon kay Abe Juhaym bin Al-Harith bin Assimah Al-Ansari-,alugod si Allah sa kanya-sa Hadith na Marfu-(( Kung alam lamang ng dumadaan sa harapan ng nagdadasal kung ano ang kanyang magiging kasalanan? Ang pagtindig niya sa Apatnapo ay maskaibig-ibig para sa kanya, mula sa pagdaan sa harapan niya)) Nagsabi si Abu Annadhri: Hindi ko alam: Nagsabi siya: Apatnput-araw -Buwan-o Taon
[Tumpak] - [Napagkaisahan ang katumpakan]
Ang nagdadasal ay tumatayo sa harapan ng Panginoon niya,Hinihilingan niya at Tinatawag niya,Kapag dumaan sa harapan niya ang dumadaan sa ganitong kalagayan,mapuputol niya ang paghiling na ito at maabala niya ito sa pagsamba niya,Kaya napakalaki ng kasalanan ng sinumang naging dahilan ng paglabag,ng taong nagdarasal dahil sa pagdaan niya, Ipinahayag sa Batas ng Islam: Na kung nalalaman lamang niya ang nararapat sa kanya dahil sa pagdaan niya,mula sa [kanyang magiging] kasalanan at kaparusahan,Higit na iibigin niyang tumayo sa lugar niya nang matagal na panahon,kaysa dumaan siya sa harapan ng nagdadasal,Dahil sa nararapat na pagbabala at pag-iwas rito.