Hadith: អល់ឡោះជាម្ចាស់នឹងប្រមូលផ្តុំមនុស្សជំនាន់មុន និងមនុស្សជំនាន់ក្រោយនៅកន្លែងតែមួយ ដែលពួកគេទាំងអស់គ្នានឹងឮអ្នកដែលប្រកាសហៅពួកគេ ហើយពួកគេនឹងត្រូវបានគេមើលឃើញយ៉ាងច្បាស់។ ព្រះអាទិត្យចុះមកនៅទាប ដែលធ្វើឲ្យមនុស្សទទួលនូវទុក្ខព្រួយ និងទុក្ខលំបាកដែលពួកគេមិនអាចទ្រាំទ្របាន។

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أُتِيَ بِلَحْمٍ فَرُفِعَ إِلَيْهِ الذِّرَاعُ، وَكَانَتْ تُعْجِبُهُ فَنَهَشَ مِنْهَا نَهْشَةً، ثُمَّ قَالَ:
«أَنَا سَيِّدُ النَّاسِ يَوْمَ القِيَامَةِ، وَهَلْ تَدْرُونَ مِمَّ ذَلِكَ؟ يَجْمَعُ اللَّهُ النَّاسَ الأَوَّلِينَ وَالآخِرِينَ فِي صَعِيدٍ وَاحِدٍ، يُسْمِعُهُمُ الدَّاعِي وَيَنْفُذُهُمُ البَصَرُ، وَتَدْنُو الشَّمْسُ، فَيَبْلُغُ النَّاسَ مِنَ الغَمِّ وَالكَرْبِ مَا لاَ يُطِيقُونَ وَلاَ يَحْتَمِلُونَ، فَيَقُولُ النَّاسُ: أَلاَ تَرَوْنَ مَا قَدْ بَلَغَكُمْ، أَلاَ تَنْظُرُونَ مَنْ يَشْفَعُ لَكُمْ إِلَى رَبِّكُمْ؟ فَيَقُولُ بَعْضُ النَّاسِ لِبَعْضٍ: عَلَيْكُمْ بِآدَمَ، فَيَأْتُونَ آدَمَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَيَقُولُونَ لَهُ: أَنْتَ أَبُو البَشَرِ، خَلَقَكَ اللَّهُ بِيَدِهِ، وَنَفَخَ فِيكَ مِنْ رُوحِهِ، وَأَمَرَ المَلاَئِكَةَ فَسَجَدُوا لَكَ، اشْفَعْ لَنَا إِلَى رَبِّكَ، أَلاَ تَرَى إِلَى مَا نَحْنُ فِيهِ، أَلاَ تَرَى إِلَى مَا قَدْ بَلَغَنَا؟ فَيَقُولُ آدَمُ: إِنَّ رَبِّي قَدْ غَضِبَ اليَوْمَ غَضَبًا لَمْ يَغْضَبْ قَبْلَهُ مِثْلَهُ، وَلَنْ يَغْضَبَ بَعْدَهُ مِثْلَهُ، وَإِنَّهُ قَدْ نَهَانِي عَنِ الشَّجَرَةِ فَعَصَيْتُهُ، نَفْسِي نَفْسِي نَفْسِي، اذْهَبُوا إِلَى غَيْرِي، اذْهَبُوا إِلَى نُوحٍ، فَيَأْتُونَ نُوحًا فَيَقُولُونَ: يَا نُوحُ، إِنَّكَ أَنْتَ أَوَّلُ الرُّسُلِ إِلَى أَهْلِ الأَرْضِ، وَقَدْ سَمَّاكَ اللَّهُ عَبْدًا شَكُورًا، اشْفَعْ لَنَا إِلَى رَبِّكَ، أَلاَ تَرَى إِلَى مَا نَحْنُ فِيهِ؟ فَيَقُولُ: إِنَّ رَبِّي عَزَّ وَجَلَّ قَدْ غَضِبَ اليَوْمَ غَضَبًا لَمْ يَغْضَبْ قَبْلَهُ مِثْلَهُ، وَلَنْ يَغْضَبَ بَعْدَهُ مِثْلَهُ، وَإِنَّهُ قَدْ كَانَتْ لِي دَعْوَةٌ دَعَوْتُهَا عَلَى قَوْمِي، نَفْسِي نَفْسِي نَفْسِي، اذْهَبُوا إِلَى غَيْرِي، اذْهَبُوا إِلَى إِبْرَاهِيمَ، فَيَأْتُونَ إِبْرَاهِيمَ فَيَقُولُونَ: يَا إِبْرَاهِيمُ أَنْتَ نَبِيُّ اللَّهِ وَخَلِيلُهُ مِنْ أَهْلِ الأَرْضِ، اشْفَعْ لَنَا إِلَى رَبِّكَ أَلاَ تَرَى إِلَى مَا نَحْنُ فِيهِ، فَيَقُولُ لَهُمْ: إِنَّ رَبِّي قَدْ غَضِبَ اليَوْمَ غَضَبًا لَمْ يَغْضَبْ قَبْلَهُ مِثْلَهُ، وَلَنْ يَغْضَبَ بَعْدَهُ مِثْلَهُ، وَإِنِّي قَدْ كُنْتُ كَذَبْتُ ثَلاَثَ كَذِبَاتٍ، نَفْسِي نَفْسِي نَفْسِي، اذْهَبُوا إِلَى غَيْرِي، اذْهَبُوا إِلَى مُوسَى فَيَأْتُونَ، مُوسَى فَيَقُولُونَ: يَا مُوسَى أَنْتَ رَسُولُ اللَّهِ، فَضَّلَكَ اللَّهُ بِرِسَالَتِهِ وَبِكَلاَمِهِ عَلَى النَّاسِ، اشْفَعْ لَنَا إِلَى رَبِّكَ، أَلاَ تَرَى إِلَى مَا نَحْنُ فِيهِ؟ فَيَقُولُ: إِنَّ رَبِّي قَدْ غَضِبَ اليَوْمَ غَضَبًا لَمْ يَغْضَبْ قَبْلَهُ مِثْلَهُ، وَلَنْ يَغْضَبَ بَعْدَهُ مِثْلَهُ، وَإِنِّي قَدْ قَتَلْتُ نَفْسًا لَمْ أُومَرْ بِقَتْلِهَا، نَفْسِي نَفْسِي نَفْسِي، اذْهَبُوا إِلَى غَيْرِي، اذْهَبُوا إِلَى عِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ، فَيَأْتُونَ عِيسَى، فَيَقُولُونَ: يَا عِيسَى أَنْتَ رَسُولُ اللَّهِ، وَكَلِمَتُهُ أَلْقَاهَا إِلَى مَرْيَمَ وَرُوحٌ مِنْهُ، وَكَلَّمْتَ النَّاسَ فِي المَهْدِ صَبِيًّا، اشْفَعْ لَنَا إِلَى رَبِّكَ أَلاَ تَرَى إِلَى مَا نَحْنُ فِيهِ؟ فَيَقُولُ عِيسَى: إِنَّ رَبِّي قَدْ غَضِبَ اليَوْمَ غَضَبًا لَمْ يَغْضَبْ قَبْلَهُ مِثْلَهُ قَطُّ، وَلَنْ يَغْضَبَ بَعْدَهُ مِثْلَهُ، وَلَمْ يَذْكُرْ ذَنْبًا، نَفْسِي نَفْسِي نَفْسِي اذْهَبُوا إِلَى غَيْرِي اذْهَبُوا إِلَى مُحَمَّدٍ، فَيَأْتُونَ مُحَمَّدًا فَيَقُولُونَ: يَا مُحَمَّدُ أَنْتَ رَسُولُ اللَّهِ وَخَاتِمُ الأَنْبِيَاءِ، وَقَدْ غَفَرَ اللَّهُ لَكَ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِكَ وَمَا تَأَخَّرَ، اشْفَعْ لَنَا إِلَى رَبِّكَ أَلاَ تَرَى إِلَى مَا نَحْنُ فِيهِ، فَأَنْطَلِقُ فَآتِي تَحْتَ العَرْشِ، فَأَقَعُ سَاجِدًا لِرَبِّي عَزَّ وَجَلَّ، ثُمَّ يَفْتَحُ اللَّهُ عَلَيَّ مِنْ مَحَامِدِهِ وَحُسْنِ الثَّنَاءِ عَلَيْهِ شَيْئًا، لَمْ يَفْتَحْهُ عَلَى أَحَدٍ قَبْلِي، ثُمَّ يُقَالُ: يَا مُحَمَّدُ ارْفَعْ رَأْسَكَ سَلْ تُعْطَهْ، وَاشْفَعْ تُشَفَّعْ فَأَرْفَعُ رَأْسِي، فَأَقُولُ: أُمَّتِي يَا رَبِّ، أُمَّتِي يَا رَبِّ، أُمَّتِي يَا رَبِّ، فَيُقَالُ: يَا مُحَمَّدُ أَدْخِلْ مِنْ أُمَّتِكَ مَنْ لاَ حِسَابَ عَلَيْهِمْ مِنَ البَابِ الأَيْمَنِ مِنْ أَبْوَابِ الجَنَّةِ، وَهُمْ شُرَكَاءُ النَّاسِ فِيمَا سِوَى ذَلِكَ مِنَ الأَبْوَابِ، ثُمَّ قَالَ: وَالَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ، إِنَّ مَا بَيْنَ المِصْرَاعَيْنِ مِنْ مَصَارِيعِ الجَنَّةِ، كَمَا بَيْنَ مَكَّةَ وَحِمْيَرَ -أَوْ كَمَا بَيْنَ مَكَّةَ وَبُصْرَى-».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 4712]

អំពី អាពូហ៊ូរ៉យរ៉ោះ رضي الله عنه ពិតណាស់ គេបាននាំសាច់មកឲ្យរ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ ហើយគេក៏បានលើកកំភួងជើងមកជូនលោកដែលជាផ្នែកដែលលោកចូលចិត្ត។ ពេលនោះ លោកបានខាំសាច់នោះមួយម៉ាត់ បន្ទាប់មក លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖
“ខ្ញុំជាចៅហ្វាយនៃមនុស្សលោកទាំងឡាយនៅថ្ងៃបរលោក។ តើពួកអ្នកដឹងទេថា ហេតុអ្វីទៅ? អល់ឡោះជាម្ចាស់នឹងប្រមូលផ្តុំមនុស្សជំនាន់មុន និងមនុស្សជំនាន់ក្រោយនៅកន្លែងតែមួយ ដែលពួកគេទាំងអស់គ្នានឹងឮអ្នកដែលប្រកាសហៅពួកគេ ហើយពួកគេនឹងត្រូវបានគេមើលឃើញយ៉ាងច្បាស់។ ព្រះអាទិត្យចុះមកនៅទាប ដែលធ្វើឲ្យមនុស្សទទួលនូវទុក្ខព្រួយ និងទុក្ខលំបាកដែលពួកគេមិនអាចទ្រាំទ្របាន។ មនុស្សទាំងឡាយក៏និយាយថា៖ តើពួកអ្នកមិនឃើញទេឬនូវអ្វីដែលពួកអ្នកកំពុងជួបប្រទះនោះ? តើពួកអ្នកមិនរកមើលអ្នកដែលអាចជួយអន្តរាគមន៍ដល់ពួកអ្នកទៅកាន់ព្រះជាម្ចាស់របស់ពួកអ្នកទេឬ? ពេលនោះ មនុស្សមួយចំនួននឹងនិយាយទៅកាន់គ្នាថា៖ ចូរពួកអ្នកទៅរកណាពីអាហ្ទាំទៅ។ ពួកគេក៏ទៅរកណាពីអាហ្ទាំ អាឡៃហ៊ិស្សាឡាម ហើយនិយាយទៅកាន់គាត់ថា៖ លោកគឺជាបិតានៃមនុស្សជាតិ។ អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានបង្កើតលោកដោយព្រះហត្ថរបស់ទ្រង់ផ្ទាល់ និងបានផ្លុំវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់ចូលទៅក្នុងខ្លួនលោក ហើយបានប្រើម៉ាឡាអ៊ីកាត់ទាំងឡាយ(ឲ្យស៊ូជោតទៅចំពោះលោក) រួចពួកគេក៏បានស៊ូជោតទៅចំពោះលោក។ សូមលោកជួយអន្តរាគមន៍ដល់ពួកយើងទៅកាន់ព្រះជាម្ចាស់របស់លោកផង។ តើលោកមិនឃើញទេឬថា ពួកយើងកំពុងស្ថិតក្នុងស្ថានភាពបែបណា? តើលោកមិនឃើញនូវអ្វីដែលពួកយើងកំពុងជួបប្រទះទេឬ? ពេលនោះ ណាពីអាហ្ទាំបានតបថា៖ ពិតប្រាកដណាស់ នៅថ្ងៃនេះ ព្រះជាម្ចាស់របស់ខ្ញុំទ្រង់ពិតជាខ្ញាល់ខ្លាំងណាស់ដែលទ្រង់មិនដែលខ្ញាល់បែបនេះពីមុនមកឡើយ ហើយក៏នឹងមិនខ្ញាល់បែបនេះទៀតបន្ទាប់ពីនេះនោះដែរ។ ពិតប្រាកដណាស់ ទ្រង់បានហាមខ្ញុំមិនឱ្យបរិភោគពីដើមឈើនោះ តែខ្ញុំបានប្រព្រឹត្តល្មើសនឹងទ្រង់។ ខ្លួនខ្ញុំ! ខ្លួនខ្ញុំ! ខ្លួនខ្ញុំអើយ! សូមពួកអ្នកទៅរកអ្នកផ្សេងចុះ។ សូមពួកអ្នកទៅរកណាពីនួហចុះ។ ពេលនោះ ពួកគេក៏ទៅរកណាពីនួហ ហើយនិយាយថា៖ ឱនួហ! លោកគឺជាអ្នកនាំសារដំបូងគេបង្អស់ទៅកាន់មនុស្សលោក។ ពិតណាស់ អល់ឡោះជាម្ចាស់បានឲ្យឈ្មោះលោកថា ជាខ្ញុំបម្រើដ៏ដឹងគុណម្នាក់។ សូមលោកជួយអន្តរាគមន៍ដល់ពួកយើងទៅកាន់ព្រះជាម្ចាស់របស់លោកផង។ តើលោកមិនឃើញទេឬថា ពួកយើងកំពុងស្ថិតក្នុងស្ថានភាពបែបណា? គាត់បានតបថា៖ ពិតប្រាកដណាស់ នៅថ្ងៃនេះ ព្រះជាម្ចាស់របស់ខ្ញុំទ្រង់ពិតជាខ្ញាល់ខ្លាំងណាស់ដែលទ្រង់មិនដែលខ្ញាល់បែបនេះពីមុនមកឡើយ ហើយក៏នឹងមិនខ្ញាល់បែបនេះទៀតបន្ទាប់ពីនេះនោះដែរ។ ពិតណាស់ គេបានផ្ដល់ឲ្យខ្ញុំនូវការបួងសួងមួយដែលគេទទួលយក ហើយខ្ញុំបានបួងសួងវាឲ្យអន្ដរាយដល់ក្រុមរបស់ខ្ញុំ។ ខ្លួនខ្ញុំ! ខ្លួនខ្ញុំ! ខ្លួនខ្ញុំអើយ! សូមពួកអ្នកទៅរកអ្នកផ្សេងចុះ។ សូមពួកអ្នកទៅរកណាពីអ៊ីព្រហ៊ីមចុះ។ ពេលនោះ ពួកគេក៏ទៅរកណាពីអ៊ីព្រហ៊ីម ហើយនិយាយថា៖ ឱអ៊ីព្រហ៊ីម! លោកគឺជាណាពីរបស់អល់ឡោះ និងជាអ្នកជំនិតរបស់ទ្រង់ក្នុងចំណោមអ្នកនៅលើផែនដី។ សូមលោកជួយអន្តរាគមន៍ដល់ពួកយើងទៅកាន់ព្រះជាម្ចាស់របស់លោកផង។ តើលោកមិនឃើញទេឬថា ពួកយើងកំពុងស្ថិតក្នុងស្ថានភាពបែបណា? គាត់បានតបទៅកាន់ពួកគេថា៖ ពិតប្រាកដណាស់ នៅថ្ងៃនេះ ព្រះជាម្ចាស់របស់ខ្ញុំទ្រង់ពិតជាខ្ញាល់ខ្លាំងណាស់ដែលទ្រង់មិនដែលខ្ញាល់បែបនេះពីមុនមកឡើយ ហើយក៏នឹងមិនខ្ញាល់បែបនេះទៀតបន្ទាប់ពីនេះនោះដែរ។ ពិតណាស់ ខ្ញុំធ្លាប់និយាយកុហកបីដង។ ខ្លួនខ្ញុំ! ខ្លួនខ្ញុំ! ខ្លួនខ្ញុំអើយ! សូមពួកអ្នកទៅរកអ្នកផ្សេងចុះ។ សូមពួកអ្នកទៅរកណាពីមូសាចុះ។ ពួកគេក៏ទៅរកណាពីមូសា ហើយនិយាយថា៖ ឱមូសា! លោកគឺជាអ្នកនាំសាររបស់អល់ឡោះ។ អល់ឡោះជាម្ចាស់បានលើកតម្កើងលោកតាមរយៈសាររបស់ទ្រង់ និងការនិយាយផ្ទាល់ជាមួយទ្រង់លើសពីមនុស្សដទៃ។ សូមលោកជួយអន្តរាគមន៍ដល់ពួកយើងទៅកាន់ព្រះជាម្ចាស់របស់លោកផង។ តើលោកមិនឃើញទេឬថា ពួកយើងកំពុងស្ថិតក្នុងស្ថានភាពបែបណា? គាត់បានតបថា៖ ពិតប្រាកដណាស់ នៅថ្ងៃនេះ ព្រះជាម្ចាស់របស់ខ្ញុំទ្រង់ពិតជាខ្ញាល់ខ្លាំងណាស់ដែលទ្រង់មិនដែលខ្ញាល់បែបនេះពីមុនមកឡើយ ហើយក៏នឹងមិនខ្ញាល់បែបនេះទៀតបន្ទាប់ពីនេះនោះដែរ។ ពិតណាស់ ខ្ញុំធ្លាប់បានសម្លាប់មនុស្សម្នាក់ដែលគេមិនបានបញ្ជាខ្ញុំឱ្យសម្លាប់ឡើយ។ ខ្លួនខ្ញុំ! ខ្លួនខ្ញុំ! ខ្លួនខ្ញុំអើយ! សូមពួកអ្នកទៅរកអ្នកផ្សេងចុះ។ សូមពួកអ្នកទៅរកណាពីអ៊ីសា កូនប្រុសរបស់ ម៉ារយ៉ាំ ចុះ។ ពេលនោះ ពួកគេក៏ទៅរកណាពីអ៊ីសា ហើយនិយាយថា៖ ឱអ៊ីសា! លោកគឺជាអ្នកនាំសាររបស់អល់ឡោះ និងជាបន្ទូលរបស់ទ្រង់ដែលទ្រង់បានបញ្ជូនទៅកាន់ម៉ារយ៉ាំ និងជាវិញ្ញាណពីទ្រង់។ លោកបាននិយាយទៅកាន់មនុស្សតាំងពីពេលនៅក្នុងអង្រឹងជាទារក។ សូមលោកជួយអន្តរាគមន៍ដល់ពួកយើងទៅកាន់ព្រះជាម្ចាស់របស់លោកផង។ តើលោកមិនឃើញទេឬថា ពួកយើងកំពុងស្ថិតក្នុងស្ថានភាពបែបណា? ណាពីអ៊ីសាបានតបថា៖ ពិតប្រាកដណាស់ នៅថ្ងៃនេះ ព្រះជាម្ចាស់របស់ខ្ញុំទ្រង់ពិតជាខ្ញាល់ខ្លាំងណាស់ដែលទ្រង់មិនដែលខ្ញាល់បែបនេះពីមុនមកទាល់តែសោះ ហើយក៏នឹងមិនខ្ញាល់បែបនេះទៀតបន្ទាប់ពីនេះនោះដែរ។ គាត់មិនបានរំលឹកពីបាបកម្មណាមួយឡើយ។ ខ្លួនខ្ញុំ! ខ្លួនខ្ញុំ! ខ្លួនខ្ញុំអើយ! សូមពួកអ្នកទៅរកអ្នកផ្សេងចុះ។ សូមពួកអ្នកទៅរកណាពីមូហាំម៉ាត់ចុះ។ ពួកគេក៏ទៅរកណាពីមូហាំម៉ាត់ ហើយនិយាយថា៖ ឱមូហាំម៉ាត់! លោកគឺជាអ្នកនាំសាររបស់អល់ឡោះ និងជាណាពីចុងក្រោយបង្អស់។ អល់ឡោះពិតជាបានអភ័យទោសឱ្យលោកចំពោះបាបកម្មដែលលោកបានសាងកន្លងមក និងបាបកម្មដែលលោកមិនទាន់បានសាង។ សូមលោកជួយអន្តរាគមន៍ដល់ពួកយើងទៅកាន់ព្រះជាម្ចាស់របស់លោកផង។ តើលោកមិនឃើញទេឬថា ពួកយើងកំពុងស្ថិតក្នុងស្ថានភាពបែបណា? នៅពេលនោះ ខ្ញុំ(ណាពីមូហាំម៉ាត់)បានដើរទៅក្រោមអារ៉ស្ហ ហើយខ្ញុំបានក្រាបស៊ូជោតទៅចំពោះព្រះជាម្ចាស់របស់ខ្ញុំ។ បន្ទាប់មក អល់ឡោះទ្រង់បើកឱ្យខ្ញុំនូវការថ្លែងសរសើរទៅចំពោះទ្រង់ និងពាក្យកោតសរសើរដ៏ល្អទៅចំពោះទ្រង់ដែលទ្រង់មិនធ្លាប់បានបើកឱ្យនរណាម្នាក់មុនខ្ញុំឡើយ។ បន្ទាប់មក មានគេនិយាយថា៖ ឱមូហាំម៉ាត់! សូមអ្នកងើបក្បាលឡើង។ ចូរអ្នកសុំចុះ នោះគេនឹងផ្តល់វាដល់អ្នក។ ចូរអ្នកអន្តរាគមន៍ចុះ គេនឹងឲ្យអ្នកជួយអន្តរាគមន៍។ ពេលនោះ ខ្ញុំក៏ងើបក្បាលឡើង ហើយនិយាយថា៖ ប្រជាជាតិរបស់ខ្ញុំ! ឱព្រះជាម្ចាស់! ប្រជាជាតិរបស់ខ្ញុំ! ឱព្រះជាម្ចាស់! ប្រជាជាតិរបស់ខ្ញុំ! ឱព្រះជាម្ចាស់! នៅពេលនោះ មានគេនិយាយថា៖ ឱមូហាំម៉ាត់! ចូរអ្នកបញ្ចូលប្រជាជាតិរបស់អ្នកដែលគ្មានការជំនុំជម្រះ តាមទ្វារខាងស្តាំនៃទ្វារឋានសួគ៌ ហើយពួកគេក៏មានសិទ្ធិដូចមនុស្សឯទៀតនៅឯទ្វារស្ថានសួគ៌ផេ្សងៗទៀតដែរ។ បន្ទាប់មក លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ សូមស្បថនឹងអ្នកដែលជីវិតខ្ញុំស្ថិតនៅក្នុងកណ្តាប់ដៃរបស់ទ្រង់! ចន្លោះរវាងច្រកទ្វារទាំងពីរនៃទ្វារឋានសួគ៌ គឺប្រៀបដូចជាចន្លោះរវាងក្រុងម៉ាក្កះ និងក្រុងហ៊ីមយ៉ារ ឬដូចជាចន្លោះរវាងក្រុងម៉ាក្កះ និងក្រុងពុសរ៉ ដូច្នោះឯង”។
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري - 4712]

Explanation

ណាពី ﷺ លោកបានស្ថិតនៅជាមួយសហាហ្ពាត់របស់លោកក្នុងពិធីទទួលទានអាហារមួយដែលត្រូវបានគេអញ្ជើញ។ នៅពេលនោះ គេបានលើកកំភួនជើងពពែមកជូនលោក ហើយវាគឺជាសាច់ដែលលោកចូលចិត្ដជាងគេ។ លោកបានខាំសាច់នោះមួយម៉ាត់។ បន្ទាប់មក លោកបានមានប្រសាសន៍ទៅកាន់ពួកគេថា៖ ខ្ញុំជាចៅហ្វាយនៃកូនចៅអាហ្ទាំនៅថ្ងៃបរលោក។ នេះជាការប្រកាសប្រាប់ពីឧបការគុណរបស់អល់ឡោះជាម្ចាស់។ បន្ទាប់មក លោកបានសួរថា៖ តើពួកអ្នកដឹងទេថា ហេតុអ្វីទៅ? លោកក៏បានពន្យល់ថា៖ នៅថ្ងៃបរលោក មនុស្សលោកទាំងអស់នឹងត្រូវប្រមូលផ្តុំនៅលើដីរាបស្មើដ៏ធំទូលាយ។ ដែលពួកគេទាំងអស់គ្នានឹងឮអ្នកដែលប្រកាសហៅពួកគេ ហើយពួកគេគ្រប់គ្នានឹងត្រូវបានគេមើលឃើញយ៉ាងច្បាស់ផងដែរ ដោយគ្មានអ្វីមួយអាចលាក់បាំងបានឡើយព្រោះតែដីរាបស្មើ។ នៅទីនោះ គ្មានអ្វីដែលអាចបិទបាំងអ្នកមើលមិនឲ្យមើលឃើញនរណាម្នាក់នោះឡើយ។ ប្រសិនបើមនុស្សម្នាក់និយាយ នោះសំឡេងគេនឹងឮទៅដល់មនុស្សគ្រប់គ្នា ដូចគ្នាដែរ ការក្រឡេកមើលក៏នឹងឃើញដល់គ្រប់គ្នា។ ព្រះអាទិត្យចុះមកនៅទាបជិតមនុស្សលោកចម្ងាយត្រឹមមួយម៉ាយដែលធ្វើឲ្យមនុស្សទទួលនូវទុក្ខព្រួយ និងទុក្ខលំបាកដែលពួកគេមិនអាចទ្រាំទ្របាន។ ពួកគេក៏ស្វែងរកការសង្រ្គោះតាមរយៈការជួយអន្តរាគមន៍។ ពេលនោះ អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បណ្តាលចិត្តអ្នកមានជំនឿឲ្យទៅរកណាពីអាហ្ទាំដែលជាបិតានៃមនុស្សជាតិ។ ពួកគេនឹងទៅរកគាត់ ហើយលើកឡើងពីគុណសម្បត្តិរបស់គាត់ដោយសង្ឃឹមថា គាត់នឹងជួយអន្តរាគមន៍ដល់ពួកគេនៅចំពោះមុខអល់ឡោះជាម្ចាស់។ ពួកគេនិយាយថា៖ លោកជាណាពីអាហ្ទាំ ជាបិតានៃមនុស្សជាតិ។ អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានបង្កើតលោកដោយព្រះហត្ថរបស់ទ្រង់ផ្ទាល់ បានឱ្យម៉ាឡាអ៊ីកាត់ទាំងឡាយស៊ូជោតទៅចំពោះលោក បានបង្រៀនលោកឱ្យស្គាល់នូវឈ្មោះអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងទាំងអស់ និងបានផ្លុំវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់ចូលទៅក្នុងខ្លួនលោក។ ប៉ុន្តែគាត់បានសុំការអធ្យាស្រ័យ ហើយនិយាយថា៖ ពិតប្រាកដណាស់ នៅថ្ងៃនេះ ព្រះជាម្ចាស់របស់ខ្ញុំទ្រង់ពិតជាខ្ញាល់ខ្លាំងណាស់ដែលទ្រង់មិនដែលខ្ញាល់បែបនេះពីមុនមកឡើយ ហើយក៏នឹងមិនខ្ញាល់បែបនេះទៀតបន្ទាប់ពីនេះនោះដែរ។ បន្ទាប់មក គាត់បានរំឭកពីកំហុសរបស់គាត់ នោះគឺអល់ឡោះជាម្ចាស់បានហាមឃាត់គាត់មិនឲ្យបរិភោគផ្លែឈើពីដើមឈើនោះ តែគាត់បែរជាបរិភោគ។ ហើយគាត់បាននិយាយថា៖ ខ្លួនខ្ញុំទៅវិញទេដែលសក្តិសមនឹងត្រូវគេជួយអន្តរាគមន៍។ សូមពួកអ្នកទៅរកអ្នកផ្សេងចុះ។ សូមពួកអ្នកទៅរកណាពីនួហចុះ។ ពួកគេក៏ទៅរកណាពីនួហ ហើយនិយាយថា៖ ឱនួហ! លោកគឺជាអ្នកនាំសារដំបូងគេបង្អស់ដែលអល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បញ្ជូនទៅកាន់មនុស្សលោក។ ពិតណាស់ អល់ឡោះជាម្ចាស់បានឲ្យឈ្មោះលោកថា ជាខ្ញុំបម្រើដ៏ដឹងគុណម្នាក់។ ប៉ុន្តែគាត់បានសុំការអធ្យាស្រ័យដោយនិយាយថា៖ អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់ខ្ញាល់ខ្លាំងណាស់នៅថ្ងៃនេះដែលទ្រង់មិនដែលខ្ញាល់បែបនេះពីមុនមកឡើយ ហើយក៏នឹងមិនខ្ញាល់បែបនេះទៀតបន្ទាប់ពីនេះនោះដែរ។ ពិតណាស់ គេបានផ្ដល់ឲ្យខ្ញុំនូវការបួងសួងមួយដែលគេទទួលយក ហើយខ្ញុំបានបួងសួងវាឲ្យអន្ដរាយដល់ក្រុមរបស់ខ្ញុំ។ ខ្លួនខ្ញុំទៅវិញទេដែលសក្តិសមនឹងត្រូវគេជួយអន្តរាគមន៍។ សូមពួកអ្នកទៅរកអ្នកផ្សេងចុះ។ សូមពួកអ្នកទៅរកណាពីអ៊ីព្រហ៊ីមចុះ។ ពេលនោះ ពួកគេក៏ទៅរកណាពីអ៊ីព្រហ៊ីម ហើយនិយាយថា៖ លោកគឺជាអ្នកជំនិតរបស់អល់ឡោះនៅលើផែនដី។ សូមលោកជួយអន្តរាគមន៍ដល់ពួកយើងទៅកាន់ព្រះជាម្ចាស់របស់លោកផង។ តើលោកមិនឃើញទេឬថា ពួកយើងកំពុងស្ថិតក្នុងស្ថានភាពបែបណា? គាត់បានតបទៅកាន់ពួកគេវិញថា៖ ពិតប្រាកដណាស់ នៅថ្ងៃនេះ ព្រះជាម្ចាស់របស់ខ្ញុំទ្រង់ពិតជាខ្ញាល់ខ្លាំងណាស់ដែលទ្រង់មិនដែលខ្ញាល់បែបនេះពីមុនមកឡើយ ហើយក៏នឹងមិនខ្ញាល់បែបនេះទៀតបន្ទាប់ពីនេះនោះដែរ។ ពិតណាស់ ខ្ញុំធ្លាប់និយាយកុហកបីដង ពោលគឺពាក្យសម្តីរបស់គាត់ដែលបាននិយាយថា៖ “ពិតណាស់ ខ្ញុំមានជំងឺ” និងសម្តីរបស់គាត់៖ “បដិមាធំជាងគេនេះហើយដែលបានធ្វើវា(កម្ទេចបដិមាតូចៗ)នោះ” ហើយនិងសម្តីរបស់គាត់ដែលបាននិយាយទៅកាន់ភរិយារបស់គាត់ សារ៉ោះ ថា៖ ចូរប្រាប់គេចុះថា ពិតណាស់ ខ្ញុំជាបងប្អូនប្រុសរបស់នាង ដើម្បីទទួលបានសុវត្ថិភាពពីប្រការអាក្រក់របស់គេ។ តាមពិត ពាក្យទាំងបីនេះគ្រាន់តែជាការនិយាយដោយប្រយោលប៉ុណ្ណោះ។ ប៉ុន្តែដោយសាររូបភាពរបស់វាស្រដៀងនឹងពាក្យកុហក ទើបគាត់មានការបន្ទាបខ្លួន និងមានអារម្មណ៍ភ័យខ្លាចថា ខ្លួនមិនសក្តិសមនឹងធ្វើអន្តរាគមន៍ ព្រោះថាអ្នកដែលស្គាល់អល់ឡោះជាម្ចាស់កាន់តែច្បាស់ និងកាន់តែមានឋានៈជិតនឹងអល់ឡោះ នោះគេក៏កាន់តែខ្លាចទៅចំពោះទ្រង់ផងដែរ។ ហើយគាត់បាននិយាយថា៖ ខ្លួនខ្ញុំទៅវិញទេដែលសក្តិសមនឹងត្រូវគេជួយអន្តរាគមន៍។ សូមពួកអ្នកទៅរកអ្នកផ្សេងចុះ។ សូមពួកអ្នកទៅរកណាពីមូសាចុះ។ ពួកគេក៏ទៅរកណាពីមូសា ហើយនិយាយថា៖ ឱមូសា! លោកគឺជាអ្នកនាំសាររបស់អល់ឡោះ។ អល់ឡោះជាម្ចាស់បានលើកតម្កើងលោកតាមរយៈសាររបស់ទ្រង់ និងការនិយាយផ្ទាល់ជាមួយទ្រង់លើសមនុស្សដទៃ។ សូមលោកជួយអន្តរាគមន៍ដល់ពួកយើងទៅកាន់ព្រះជាម្ចាស់របស់លោកផង។ តើលោកមិនឃើញទេឬថា ពួកយើងកំពុងស្ថិតក្នុងស្ថានភាពបែបណា? គាត់បានតបថា៖ ពិតប្រាកដណាស់ នៅថ្ងៃនេះ ព្រះជាម្ចាស់របស់ខ្ញុំទ្រង់ពិតជាខ្ញាល់ខ្លាំងណាស់ដែលទ្រង់មិនដែលខ្ញាល់បែបនេះពីមុនមកឡើយ ហើយក៏នឹងមិនខ្ញាល់បែបនេះទៀតបន្ទាប់ពីនេះនោះដែរ។ ពិតណាស់ ខ្ញុំធ្លាប់បានសម្លាប់មនុស្សម្នាក់ដែលគេមិនបានបញ្ជាខ្ញុំឱ្យសម្លាប់ឡើយ។ ខ្លួនខ្ញុំទៅវិញទេដែលសក្តិសមនឹងត្រូវគេជួយអន្តរាគមន៍នោះ។ សូមពួកអ្នកទៅរកអ្នកផ្សេងចុះ។ សូមពួកអ្នកទៅរកណាពីអ៊ីសា កូនប្រុសរបស់ ម៉ារយ៉ាំ ចុះ។ ពេលនោះ ពួកគេក៏ទៅរកណាពីអ៊ីសា ហើយនិយាយថា៖ ឱអ៊ីសា! លោកគឺជាអ្នកនាំសាររបស់អល់ឡោះ និងជាបន្ទូលរបស់ទ្រង់ដែលទ្រង់បានបញ្ជូនទៅកាន់ម៉ារយ៉ាំ និងជាវិញ្ញាណពីទ្រង់។ លោកបាននិយាយទៅកាន់មនុស្សតាំងពីលោកនៅក្នុងអង្រឹងជាទារក។ សូមលោកជួយអន្តរាគមន៍ដល់ពួកយើងទៅកាន់ព្រះជាម្ចាស់របស់លោកផង។ តើលោកមិនឃើញទេឬថា ពួកយើងកំពុងស្ថិតក្នុងស្ថានភាពបែបណា? គាត់បានតបថា៖ ពិតប្រាកដណាស់ នៅថ្ងៃនេះ ព្រះជាម្ចាស់របស់ខ្ញុំទ្រង់ពិតជាខ្ញាល់ខ្លាំងណាស់ដែលទ្រង់មិនដែលខ្ញាល់បែបនេះពីមុនមកទាល់តែសោះ ហើយក៏នឹងមិនខ្ញាល់បែបនេះទៀតបន្ទាប់ពីនេះនោះដែរ។ (គាត់មិនបានរំលឹកពីបាបកម្មណាមួយឡើយ)។ ខ្លួនខ្ញុំទៅវិញទេដែលសក្តិសមនឹងត្រូវគេជួយអន្តរាគមន៍នោះ។ សូមពួកអ្នកទៅរកអ្នកផ្សេងចុះ។ សូមពួកអ្នកទៅរកណាពីមូហាំម៉ាត់ចុះ។ ពួកគេក៏ទៅរកណាពីមូហាំម៉ាត់ ហើយនិយាយថា៖ ឱមូហាំម៉ាត់! លោកគឺជាអ្នកនាំសាររបស់អល់ឡោះ និងជាណាពីចុងក្រោយបង្អស់។ អល់ឡោះពិតជាបានអភ័យទោសដល់លោកចំពោះបាបកម្មដែលលោកបានសាងកន្លងមក និងបាបកម្មដែលលោកមិនទាន់បានសាង។ សូមលោកជួយអន្តរាគមន៍ដល់ពួកយើងទៅកាន់ព្រះជាម្ចាស់របស់លោកផង។ តើលោកមិនឃើញទេឬថា ពួកយើងកំពុងស្ថិតក្នុងស្ថានភាពបែបណា? ពេលនោះ ណាពីមូហាំម៉ាត់ ﷺ ក៏បានដើរទៅក្រោមអារ៉ស្ហ ហើយលោកបានក្រាបស៊ូជោតទៅចំពោះព្រះជាម្ចាស់របស់លោក។ បន្ទាប់មក អល់ឡោះទ្រង់បើកឱ្យលោកនូវការថ្លែងសរសើរទៅចំពោះទ្រង់ និងពាក្យកោតសរសើរដ៏ល្អទៅចំពោះទ្រង់ដែលទ្រង់មិនធ្លាប់បានបើកឱ្យនរណាម្នាក់មុនលោកឡើយ។ បន្ទាប់មក មានគេនិយាយថា៖ ឱមូហាំម៉ាត់! សូមអ្នកងើបក្បាលឡើង។ ចូរអ្នកសុំចុះ នោះគេនឹងផ្តល់វាដល់អ្នក។ ចូរអ្នកអន្តរាគមន៍ចុះ គេនឹងឲ្យអ្នកជួយអន្តរាគមន៍។ លោកក៏ងើបក្បាលឡើង ហើយនិយាយថា៖ ប្រជាជាតិរបស់ខ្ញុំ! ឱព្រះជាម្ចាស់! ប្រជាជាតិរបស់ខ្ញុំ! ឱព្រះជាម្ចាស់! ប្រជាជាតិរបស់ខ្ញុំ! ឱព្រះជាម្ចាស់! ពេលនោះ គេក៏ទទួលយកនូវការជួយអន្តរាគមន៍របស់លោក។ ហើយមានគេនិយាយទៅកាន់លោកថា៖ ឱមូហាំម៉ាត់! ចូរអ្នកបញ្ចូលប្រជាជាតិរបស់អ្នកដែលគ្មានការជំនុំជម្រះ តាមទ្វារខាងស្តាំនៃទ្វារឋានសួគ៌ ហើយពួកគេក៏មានសិទ្ធិដូចមនុស្សឯទៀតនៅឯទ្វារស្ថានសួគ៌ផេ្សងៗទៀតដែរ។ បន្ទាប់មក ណាពី ﷺ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ សូមស្បថនឹងអ្នកដែលជីវិតខ្ញុំស្ថិតនៅក្នុងកណ្តាប់ដៃរបស់ទ្រង់! ពិតប្រាកដណាស់ ចន្លោះរវាងច្រកទ្វារទាំងពីរនៃទ្វារឋានសួគ៌ គឺប្រៀបដូចជាចន្លោះរវាងក្រុងម៉ាក្កះ និងក្រុងសន់អាកនៃប្រទេសយេមែន ឬដូចជាចន្លោះរវាងក្រុងម៉ាក្កះ និងក្រុងពុសរ៉នៃប្រទេសស្ហាម ពោលគឺទីក្រុង ហាវ៉ាហ្ស៊ិន ដូច្នោះឯង។

Benefits from the Hadith

1. បង្ហាញពីការដាក់ខ្លួនរបស់ណាពី ﷺ និងការទទួលយកការអញ្ជើញរបស់លោក និងការទទួលទានអាហាររបស់លោកជាមួយនឹងបណ្តាសហាហ្ពាត់ទូទៅ។
2. បង្ហាញពីភាពឧត្តុង្គឧត្តមរបស់ណាពីយើង ﷺ លើសមនុស្សលោកទាំងអស់។
3. អាល់កទី អ៊ីយ៉ាទ បាននិយាយថា៖ មានគេនិយាយថា៖ ចៅហ្វាយ គឺជាអ្នកដែលដឹកនាំក្រុមរបស់ខ្លួន និងជាជម្រករបស់ពួកគេក្នុងគ្រាលំបាក។ ហើយណាពី ﷺ គឺជាចៅហ្វាយនៃមនុស្សជាតិទាំងនៅក្នុងលោកិយ និងថ្ងៃបរលោក។ ការលើកឡើងពីថ្ងៃបរលោកជាពិសេស នៅក្នុងហាទីស្ហនេះ គឺ ដោយសារតែភាពជាចាហ្វាយដ៏កំពូល និងឋានៈដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់របស់លោកនៅថ្ងៃនោះ។ មនុស្សជាតិទាំងអស់ទទួលស្គាល់ឋានៈរបស់លោក សូម្បីណាពីអាហ្ទាំ និងកូនចៅទាំងអស់របស់គាត់នឹងស្ថិតនៅក្រោមទង់របស់លោក។
4. បុព្វហេតុនៃការដែលអល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បណ្តាលចិត្ត ឬបំផុសគំនិតពួកគេឲ្យសុំជំនួយពីណាពីអាហ្ទាំ និងណាពីផ្សេងទៀតបន្ទាប់ពីគាត់ជាដំបូង ហើយមិនបណ្តាលចិត្តពួកគេឲ្យសុំជំនួយពីណាពីយើង ﷺ តែម្តង គឺដើម្បីបង្ហាញពីឧត្តមភាពរបស់លោក ព្រោះលោក គឺមានឋានៈខ្ពង់ខ្ពស់ផុតលេខ និងមានភាពល្អឥតខ្ចោះ នៅជិតអល់ឡោះបំផុត។
5. ចំពោះអ្នកដែលចង់សុំអ្វីមួយពីអ្នកដទៃ ត្រូវចាប់ផ្តើមដោយពណ៌នាពីគុណសម្បត្តិល្អៗរបស់អ្នកដែលគេសុំជំនួយ ដើម្បីឲ្យឱកាសនៃទទួលបានការឆ្លើយតបមានកាន់តែច្រើន។
6. អ្នកដែលមានគេមកសុំជំនួយលើរឿងអ្វីមួយដែលខ្លួនមិនអាចធ្វើបាន អាចសុំអធ្យាស្រ័យចំពោះគេដោយហេតុផលដែលអាចទទួលយកបាន ហើយគួរណែនាំជននោះទៅរកអ្នកដែលខ្លួនគិតថា គេមានសមត្ថភាពអាចធ្វើរឿងនោះបាន។
7. បញ្ជាក់ពីភាពរន្ធត់ និងភាពតានតឹងចំពោះមនុស្សនៅកន្លែងប្រមូលផ្តុំនាថ្ងៃបរលោក។
8. បញ្ជាក់ពីភាពឱនលំទោនរបស់បណ្តាណាពីទាំងឡាយ ដោយពួកគាត់រំលឹកពីអ្វីដែលបានកើតឡើងកន្លងមកអំពីពួកគាត់ ដើម្បីឱ្យពួកគេដឹងថា ពួកគាត់មិនសមនឹងឋានៈនេះឡើយ។
9. បញ្ជាក់ពីការអន្តរាគមន៍ដ៏អស្ចារ្យ(الشفاعة العظمى)នៅថ្ងៃបរលោក នោះគឺដើម្បីឲ្យអល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់ធ្វើការកាត់សេចក្តីរវាងភាវៈ(ម៉ាខ្លូក)ទាំងឡាយ។
10. បញ្ជាក់ពី“អាល់វ៉ាស៊ីឡះ” និងឋានៈដែលគេកោតសរសើរ សម្រាប់រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ ។
11. ការថ្លែងសរសើរទៅចំពោះអល់ឡោះជាម្ចាស់គ្មានទីបញ្ចប់ឡើយ។ ហេតុនេះហើយទើបអល់ឡោះទ្រង់បើកឱ្យអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់ថ្លែងសរសើរតម្កើងទ្រង់នៅពេលនោះនូវពាក្យថ្លែងសរសើរដ៏ល្អបំផុតដែលទ្រង់មិនធ្លាប់បើកឱ្យនរណាម្នាក់មុនលោកឡើយ។
12. បញ្ជាក់ថា ប្រជាជាតិរបស់ណាពីមូហាំម៉ាត់ ﷺ គឺជាប្រជាជាតិដែលប្រសើរជាងគេបំផុត។ ពួកគេមានលក្ខណៈពិសេសជាច្រើនក្នុងការចូលឋានសួគ៌ដោយអ្នកដែលមិនត្រូវបានគេជំនុំជម្រះចំពោះទង្វើរបស់ខ្លួននឹងចូលទៅក្នុងឋានសួគ៌តាមទ្វារពិសេសសម្រាប់ពួកគេ ហើយពួកគេក៏មានសិទ្ធិដូចមនុស្សឯទៀតនៅឯទ្វារស្ថានសួគ៌ផេ្សងៗទៀតដែរ។