ჰადისი: ალლაჰის შუამავალი (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) ლოცვას თაქბირით იწყებდა, შემდეგ კითხულობდა, "ალლჰამდუ ლილლაჰი რაბბილ 'აალამიინ

عَنْ عَائِشَةَ أُمِّ المُؤْمِنين رَضيَ اللهُ عنها قَالَتْ:
كَانَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَسْتَفْتِحُ الصَّلَاةَ بِالتَّكْبِيرِ، وَالقِرَاءَةِ، بِـ الحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ العَالَمِينَ، وَكَانَ إِذَا رَكَعَ لَمْ يُشْخِصْ رَأْسَهُ وَلَمْ يُصَوِّبْهُ، وَلَكِنْ بَيْنَ ذَلِكَ، وَكَانَ إِذَا رَفَعَ رَأْسَهُ مِنَ الرُّكُوعِ لَمْ يَسْجُدْ حَتَّى يَسْتَوِيَ قَائِمًا، وَكَانَ إِذَا رَفَعَ رَأْسَهُ مِنَ السَّجْدَةِ لَمْ يَسْجُدْ حَتَّى يَسْتَوِيَ جَالِسًا، وَكَانَ يَقُولُ فِي كُلِّ رَكْعَتَيْنِ التَّحِيَّةَ، وَكَانَ يَفْرِشُ رِجْلَهُ اليُسْرَى وَيَنْصِبُ رِجْلَهُ اليُمْنَى، وَكَانَ يَنْهَى عَنْ عُقْبَةِ الشَّيْطَانِ، وَيَنْهَى أَنْ يَفْتَرِشَ الرَّجُلُ ذِرَاعَيْهِ افْتِرَاشَ السَّبُعِ، وَكَانَ يَخْتِمُ الصَّلَاةَ بِالتَّسْلِيمِ.
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 498]

გადმოცემულია მორწმუნეთა დედის აიშასგან (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი), რომელმაც თქვა:
ალლაჰის შუამავალი (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) ლოცვას თაქბირით იწყებდა, შემდეგ კითხულობდა, "ალლჰამდუ ლილლაჰი რაბბილ 'აალამიინ", როდესაც რუქუ'ზე მიდიოდა თავს არც მაღლა წამოწევდა და არც დაბლა დახრიდა, არამედ მათ შორის აჩერებდა, როდესაც რუქუ'იდან თავს წამოწევდა და სწორდებოდა საჯდაზე არ მიდიოდა, სანამ არ გასწორდებოდა ფეხზემდგომი, როდესაც საჯდაზე თავს წამოწევდა მეორე საჯდაზე არ მიდიოდა, სანამ დამჯდარი არ გასწორდებოდა, ყოველი ორი რაქათის შემდეგ ათ-თაჰიათს კითხულობდა, ის მარცხენა ფეხს დააწვენდა და მარჯვენა ფეხს მაღლა დააყენებდა, ეშმაკის მსგავს დაჯდომას კრძალავდა, ასევე კრძალავდა, რომ მამაკაცს იდაყვები გაეშალა, როგორც მტაცებელი ცხოველი აკეთებს ამას, და ლოცვას სალამის მიცემით ასრულებდა.
[სანდო (საჰიჰ)] - [გადმოსცა მუსლიმმა] - [საჰიჰ მუსლიმ - 498]

განმარტება

მორწმუნეთა დედა აიშამ (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი) გაიხსენა შუამავლის (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) ლოცვა, რომ ის ლოცვას თაქბირის წარმოთქმით იწყებდა, და ამბობდა: "ალლაჰუ აქბარ", ლოცვას ხსნიდა სურა ალ-ფაათიჰათი. ალჰამდუ ლილლაჰი რაბბილ 'აალამიინ (ქება დიდება სამყაროების ღმერთს). როდესაც ფეხზე დგომის შემდეგ რუქუ'ზე წავიდოდა, რუქუ'ის დროს თავს არც მაღლა სწევდა და არც დაბლა დახრიდა ხოლმე, არამედ სწორად გასწორებული (ზურგის გასწვრივ) იჭერდა, როდესაც რუქუ'იდან წამოდგებოდა გასწორდებოდა წელში სანამ საჯდაზე წავიდოდა, როდესაც პირველი საჯდადან წამოწევდა თავს, ის მეორე საჯდაზე, მანამ არ მიდიოდა, სანამ დამჯდარი არ გასწორდებოდა. ყოველი ორი რაქათის შემდეგ ჯდებოდა თაშაჰუდზე და კითხულობდა: "ათ'თაჰიათუ ლილლაჰი ვა სსალავაათუ ვა ტტაიბაათუ..." (ყვოველი მისალმება ალლაჰს ეკუთვნის, ყოველი ლოცვა და სიკეთეები), როდესაც ორ საჯდას შორის ან ბოლო თაშაჰუდზე დაჯდებოდა მარცხენა ფეხს გაშლიდა და დაჯდებოდა მასზე, ხოლო მარჯვენას დააყენებდა. აკრძალულია, რომ მლოცველი ლოცვაში იჯდეს შაიტანივით: ანუ გაშალოს ფეხისგულები მიწაზე და დაჯდეს ქუსლებზე; ან უკანა საჯდომი მიაკრას მიწას, წვივები[მუხლები] კი სწორად წამოყენებული მდგომარეობაში და ხელები მიწაზე დადოს, როგორც ძაღლი შლის; ან კი ლოცვისას იდაყვები გაშალოს და სუჯუდში გააფართხოს, როგორც მტაცებელი ცხოველები იფართხებიან. ის ლოცვას მისალმებით ასრულებდა: «ასსალამუ ალეიქუმ ვა რაჰმათულლაჰ», (ალლაჰის მშვიდობა და წყალობა იყოს თქვენზე), მარჯვნივ და შემდეგ მარცხნივ ერთხელ.

ჰადისის სარგებლობიდან

1. შუამავლის (აალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) ლოცვის ფორმის მცირე განმარტება.
2. პირველი თაქბირის აუცილებლობა, რომლის წარმოთქმის შემდეგ აკრძალულია იმ სიტყვების და ქმედებების შესრულება, რაც ლოცვის სიტყვებს და ქმედებებს გამორიცხავს, ასევე სხვა ფორმულა ვერ ჩაანაცვლებს მას ლოცვაში შესასვლელად.
3. სურა ალ-ფათიჰას კითხვის აუცილებლობა.
4. რუქუ'ის ვალდებულება, მისი შესრულების დროს საუკეთესო ფორმა ზურგის გასწვრივ თავის დაჭერაა მაღლა აწევის და დაბლა დახრის გარეშე.
5. რუქუ'იდან მაღლა ამოსვლის ვალდებულება, მისგან ამოსვლის შემდეგ წელში გასწორების ვალდებულება.
6. საჯდას ვალდებულება, მისგან გასწორების ვალდებულება, მისგან ამოსვლის შემდეგ მჯდომარე პოზიციაში გასწორება.
7. მლოცველისთვის დადგენილია ლოცვის დროს მარცხენა ფეხის გაშლა და მარჯვენას დაყენება თაშაჰუდზე, ხოლო ბოლო დაშაჰუდზე იმ ლოცვებში, სადაც ორი თაშაჰუდია, მაგალითად: სამხრობის და ღამის ლოცვებზე დადგენილია თავარრუქი (დაჯდომის ფორმა) ამასთან დაკავშირებით სხვა ჰადისებშია გადმოცემული.
8. აკრძალულია ეშმაკზე დამსგავსება ჯდომის დროს, ეს არის შემდეგი ფორმები დაჯდეს ქუსლებზე, და ფეხები მიწაზე გაშალოს, ან დააყენოს ფეხები[წვივები] ორივე მაღლა და მათ შორის მიწაზე დაჯდეს.
9. აკრძალულია მტაცებელ ცხოველზე დამსგავსება ფეხების გაშლით, ეს იქნება როდესაც მლოცველი ორივე იდაყვს გაშლის მიწაზე, ეს მის სიზარმაცესა და სისუსტეზე მეტყველებს.
10. აკრძალულია ქმედებებში სატანაზე და ცხოველებზე მიმსგავსება.
11. ლოცვის მისალმებით დასრულება სავალდებულოა, ეს არის ვედრება მლოცველებისთვის, დამსწრეებისთვის, იქ არ მყოფებისთვის და მართალი ადამიანებისთვის, რომ იყვნენ შორს ყოველგვარი ბოროტების და ნაკლოვანებისაგან.
12. სავალდებულოა ლოცვის დროს სიმშვიდე.