عن عائشة رضي الله عنها قالت: كان رسول الله صلى الله عليه وسلم «يَسْتَفْتِح الصلاة بالتَّكبير، والقِراءةَ بـ {الحَمْدُ لله ربِّ العَالمين}، وكان إذا ركع لم يُشْخِص رأسه، ولم يُصَوِّبْه ولكن بَيْنَ ذلك، وكان إذا رفع رأَسه من الرُّكوع لم يَسجد، حتى يَسْتَوِيَ قائما، وكان إذا رفع رأسه من السَّجْدَة، لم يَسجد حتى يَسْتَوِيَ جالسا، وكان يقول في كل ركعتين التَّحِيَّةَ، وكان يَفْرِش رِجْلَه اليُسْرَى وَيَنْصِبُ رِجْلَهُ اليُمْنَى، وكان يَنْهَى عن عُقْبَةِ الشَّيطان، ويَنْهَى أن يَفْتَرِشَ الرَّجل ذِرَاعَيْهِ افْتِرَاشَ السَّبُعِ، وكان يَخْتِم الصلاة بالتَّسْلِيم».
[صحيح] - [رواه مسلم]
المزيــد ...
از عایشه رضی الله عنها روایت است که می گوید: رسول الله صلی الله علیه وسلم نماز را با تکبير و قرائت را با «الحَمْدُ لله ربِّ العَالمين» آغاز می نمود و هنگامی که رکوع می کرد نه سرش را بالا می گرفت و نه پايين؛ بلکه تعادل را در این بین رعايت می نمود. و چون سرش را از رکوع بلند می کرد، تا راست نمی ايستاد، به سجده نمی رفت. و زمانی که سرش را از سجده ی اول بر می داشت تا راست نمی نشست، دوباره به سجده نمی رفت. و بعد از هر دو رکعت، تشهد می خواند و پای چپش را فرش و پای راستش را نصب می کرد. و از نشستن شيطان منع فرمود. همچنين از اينکه انسان مانند حيوان درنده ساعدهايش را روی زمين فرش نمايد، منع نمود و نمازش را با سلام گفتن به پايان می رساند.
[صحیح است] - [به روایت مسلم]
عایشه رضی الله عنها با این حدیث مبارک، نماز رسول الله صلی الله علیه وسلم را توصیف می نماید و اینگونه به نشر سنت و تبلیغ علم می پردازد و بیان می دارد که ایشان نمازش را با تکبیر تحریمه شروع می کرد و «الله اکبر» می گفت. و قرائت را با سوره فاتحه که ابتدای آن «الحمد لله رب العالمین» است آغاز می کرد. و چون بعد از قیام، رکوع می کرد، نه سرش را بالا می گرفت و نه پايين؛ بلکه تعادل را رعايت می نمود. و هنگام برخاستن از رکوع، قبل از اینکه به سجده برود، راست می ایستاد. و زمانی که سرش را از سجده ی اول بر می داشت تا راست نمی نشست، دوباره به سجده نمی رفت. و بعد از هر دو رکعت، نشسته و «التحيات لله والصلوات الخ» را می خواند. و پای چپش را فرش می کرد و بر آن می نشست و پای راستش را نصب می کرد. و از اینکه نمازگزار همچون شیطان بنشیند نهی نمود، به این صورت که پاهایش را بر زمین فرش نماید طوری که روی پاهایش به سمت زمین باشد و بر نشيمنگاهش بنشیند یا پاهایش را نصب کند و باسنش را از میان آنها بر زمین بگذارد. همچنين از اينکه انسان مانند حيوان درنده ساعدهايش را روی زمين فرش نمايد، منع نمود. و در پایان همچون آغاز کردن نماز با تعظیم الله و تکبیر او، آن را با سلام بر ملائکه و نمازگزارانی به پایان برد که حاضر هستند و همچنین سلام کردن بر اولین و آخرین بندگان نیک و صالح الله؛ بنابراین شایسته ی نمازگزار است که این عمومیت را در دعایش در نظر داشته باشد.