Hadith: हे हकीम! ही संपत्ती हिरवी आणि गोड आहे

عَنْ حَكِيمِ بْنِ حِزَامٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ:
سَأَلْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَأَعْطَانِي، ثُمَّ سَأَلْتُهُ فَأَعْطَانِي، ثُمَّ قَالَ لِي: «يَا حَكِيمُ، إِنَّ هَذَا المَالَ خَضِرٌ حُلْوٌ، فَمَنْ أَخَذَهُ بِسَخَاوَةِ نَفْسٍ، بُورِكَ لَهُ فِيهِ، وَمَنْ أَخَذَهُ بِإِشْرَافِ نَفْسٍ لَمْ يُبَارَكْ لَهُ فِيهِ، وَكَانَ كَالَّذِي يَأْكُلُ وَلاَ يَشْبَعُ، وَاليَدُ العُلْيَا خَيْرٌ مِنَ اليَدِ السُّفْلَى»، قَالَ حَكِيمٌ: فَقُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، وَالَّذِي بَعَثَكَ بِالحَقِّ لاَ أَرْزَأُ أَحَدًا بَعْدَكَ شَيْئًا حَتَّى أُفَارِقَ الدُّنْيَا، فَكَانَ أَبُو بَكْرٍ يَدْعُو حَكِيمًا لِيُعْطِيَهُ العَطَاءَ، فَيَأْبَى أَنْ يَقْبَلَ مِنْهُ شَيْئًا، ثُمَّ إِنَّ عُمَرَ دَعَاهُ لِيُعْطِيَهُ، فَيَأْبَى أَنْ يَقْبَلَهُ، فَقَالَ: يَا مَعْشَرَ المُسْلِمِينَ، إِنِّي أَعْرِضُ عَلَيْهِ حَقَّهُ الَّذِي قَسَمَ اللَّهُ لَهُ مِنْ هَذَا الفَيْءِ، فَيَأْبَى أَنْ يَأْخُذَهُ. فَلَمْ يَرْزَأْ حَكِيمٌ أَحَدًا مِنَ النَّاسِ بَعْدَ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ حَتَّى تُوُفِّيَ رَحِمَهُ اللَّهُ.
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 2750]

Translation Needs More Review.

हकीम बिन हिजाम यांच्या अधिकारावर, अल्लाह त्याच्यावर प्रसन्न असेल, तो म्हणाला:
मी रसूलल्लाह (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) यांना प्रश्न विचारला, म्हणून तुम्ही ते मला दिले, मग मी तुम्हाला प्रश्न विचारला, म्हणून तुम्ही ते मला दिले, मग तुम्ही मला म्हणाला: "हे हकीम! ही संपत्ती हिरवी आणि गोड आहे. जो व्यक्ती ती शुद्ध मनाने घेतो, त्याच्यासाठी त्यात आशीर्वाद ठेवले जातात आणि जो व्यक्ती ती लोभाने घेतो, त्याच्यासाठी त्यात आशीर्वाद नाही आणि तो खाण्यासारखा आहे पण तृप्त होत नाही. वरचा हात खालच्या हातापेक्षा चांगला आहे." हकीम म्हणतात: मी म्हणालो, "हे अल्लाहचे रसूल! ज्याने तुम्हाला सत्यासह पाठवले आहे त्याची शपथ! मी तुमच्यानंतर कोणाकडूनही काहीही मागणार नाही, जोपर्यंत मी हे जग सोडून जात नाही." यानंतर अबू बकर हकीमला ते देण्यासाठी बोलावत असत, परंतु ते नकार देत असत. मग उमर त्यांना ते देण्यासाठी बोलावत असत, परंतु त्यांनी ते घेण्यास नकार दिला. उमर म्हणाले, "हे मुस्लिमांच्या समुदाया! मी त्यांना या फई' (संपत्ती) मधून अल्लाहने त्यांच्यासाठी राखून ठेवलेला हक्क देत आहे, परंतु ते ते स्वीकारण्यास नकार देतात." हकीम यांनी पैगंबर (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) यांच्यानंतर त्यांच्या मृत्युपर्यंत, अल्लाह त्यांच्यावर दया करो, कोणाकडूनही काहीही मागितले नाही.
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري - 2750]

Explanation

हकीम बिन हिजाम (अल्लाह त्यांच्यावर प्रसन्न असो) यांनी पैगंबर (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) यांच्याकडे काही ऐहिक वस्तू मागितल्या, म्हणून त्यांनी त्या त्यांना दिल्या. नंतर त्यांनी पुन्हा मागितल्या, म्हणून त्यांनी त्या त्यांना दिल्या. पैगंबर (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) यांनी त्यांना सांगितले: हे हकीम! ही संपत्ती अशी आहे जी लोकांसाठी आकर्षक आणि आदरणीय आहे. जो कोणी ती विचारपूस न करता आणि हृदयात लोभ आणि हट्टीपणा न करता घेतो, त्याच्यासाठी त्यात आशीर्वाद ठेवले जातात. आणि जो कोणी ती लोभ आणि हृदयात तृष्णा ठेवून घेतो, त्याच्यासाठी त्यात आशीर्वाद नाही आणि तो खाणाऱ्या पण तृप्त न होणाऱ्या माणसासारखा आहे. अल्लाहच्या दृष्टीने वरचा हात मागणाऱ्या खालच्या हातापेक्षा चांगला आहे.
हकीम म्हणतात: मी म्हणालो: हे अल्लाहचे रसूल! ज्याने तुम्हाला सत्यासह पाठवले आहे त्याची शपथ, मी तुमच्यानंतर या जगातून जाईपर्यंत कोणाचीही संपत्ती मागून कमी करणार नाही. जेव्हा अल्लाहचे प्रेषित अबू बकर यांचे उत्तराधिकारी, अल्लाह त्यांना आशीर्वाद देवो, मी त्यांना एक भेट दिली, तेव्हा प्रेषित उमर, अल्लाह त्यांना आशीर्वाद देवो, यांनी प्रार्थना केली. म्हणून जेव्हा माझ्या वडिलांनी ते स्वीकारले, तेव्हा उमर म्हणाले: हे मुस्लिम समुदाय! मी त्यांना अल्लाहने मुस्लिमांसाठी राखून ठेवलेला तो हक्क सादर करत आहे जो त्यांनी कोणत्याही युद्धाशिवाय किंवा जिहादशिवाय काफिरांकडून मिळवलेल्या संपत्तीतून राखून ठेवला आहे, परंतु ते ते स्वीकारण्यास नकार देतात. पैगंबर (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) नंतर, हकीम यांनी त्यांच्या निधनापर्यंत कोणाकडूनही त्यांच्याकडून मागून संपत्ती कमी केली नाही, अल्लाह त्यांच्यावर दया करो.

Benefits from the Hadith

1. जर संपत्ती मिळवणे आणि जमा करणे हे शरियत पद्धतीने केले जात असेल, तर ते जगाचा त्याग करण्यासारखे नाही, कारण त्याग म्हणजे हृदयाची निस्वार्थीता आणि संपत्तीशी आसक्त न होणे.
2. असे म्हटले जाते की पैगंबर (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) खूप उदार होते आणि ते असे दान करत होते की जणू त्यांना गरिबीची भीती वाटत नाही.
3. जेव्हा बांधवांना मदत केली जाते तेव्हा त्यांना सल्ला द्या आणि त्यांचा फायदा करून घेण्याचा प्रयत्न करा, कारण त्यावेळी माणूस चांगले शब्द स्वीकारण्यास तयार असतो.
4. लोकांकडून पैसे मागणे टाळणे आणि त्यांचा द्वेष करणे, विशेषतः जेव्हा त्याची गरज नसते.
5. त्यात संपत्तीचा लोभ आणि जास्त प्रश्न विचारण्याच्या वाईट गोष्टींचा उल्लेख आहे.
6. जर प्रश्न विचारणारी व्यक्ती आग्रह धरत असेल, तर त्याला परत पाठवणे, त्याला समजावून सांगणे आणि मनमानी निर्णय घेण्याची आणि ते घेण्याची इच्छा सोडून देण्याचे आदेश देणे योग्य आहे.
7. इमाम जोपर्यंत त्याला देत नाही तोपर्यंत कोणालाही सार्वजनिक तिजोरीतून काहीही घेण्याचा अधिकार नाही आणि लूट वाटण्यापूर्वी काहीही घेणे त्याच्यासाठी योग्य नाही.
8. गरज पडल्यास प्रश्न विचारण्याची परवानगी आहे.
9. इब्न हजार म्हणाले की, इमामने प्रश्नकर्त्याला त्याची गरज पूर्ण होईपर्यंत त्याच्या प्रश्नाचे नुकसान न सांगणे चांगले आहे, जेणेकरून सल्ल्याचा परिणाम होईल आणि त्याला असे वाटणार नाही की ही त्याची गरज पूर्ण करण्यापासून रोखण्याचे कारण आहे.
10. हकीम (अल्लाह त्याच्यावर प्रसन्न असो) यांचे गुण आणि अल्लाह आणि त्याच्या प्रेषित (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) यांना दिलेल्या वचनावर दृढ राहणे यांचा उल्लेख आहे.
11. इशाक बिन रहवेह म्हणाले की हकीम (अल्लाह त्याच्यावर प्रसन्न असो) यांच्या मृत्युच्या वेळी ते कुरैशांमध्ये सर्वात श्रीमंत व्यक्ती होते.