عَنْ رَافِعِ بْنِ خَدِيجٍ رَضيَ اللهُ عنهُ قَالَ:
كُنَّا مَعَ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِذِي الحُلَيْفَةِ، فَأَصَابَ النَّاسَ جُوعٌ، فَأَصَابُوا إِبِلًا وَغَنَمًا، قَالَ: وَكَانَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فِي أُخْرَيَاتِ القَوْمِ، فَعَجِلُوا، وَذَبَحُوا، وَنَصَبُوا القُدُورَ، فَأَمَرَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِالقُدُورِ، فَأُكْفِئَتْ، ثُمَّ قَسَمَ، فَعَدَلَ عَشَرَةً مِنَ الغَنَمِ بِبَعِيرٍ فَنَدَّ مِنْهَا بَعِيرٌ، فَطَلَبُوهُ، فَأَعْيَاهُمْ وَكَانَ فِي القَوْمِ خَيْلٌ يَسِيرَةٌ، فَأَهْوَى رَجُلٌ مِنْهُمْ بِسَهْمٍ، فَحَبَسَهُ اللَّهُ، ثُمَّ قَالَ: «إِنَّ لِهَذِهِ البَهَائِمِ أَوَابِدَ كَأَوَابِدِ الوَحْشِ، فَمَا غَلَبَكُمْ مِنْهَا فَاصْنَعُوا بِهِ هَكَذَا»، فَقَالَ أي رافع: إِنَّا نَرْجُو -أَوْ نَخَافُ- العَدُوَّ غَدًا، وَلَيْسَتْ مَعَنَا مُدًى، أَفَنَذْبَحُ بِالقَصَبِ؟ قَالَ: «مَا أَنْهَرَ الدَّمَ، وَذُكِرَ اسْمُ اللَّهِ عَلَيْهِ فَكُلُوهُ، لَيْسَ السِّنَّ وَالظُّفُرَ، وَسَأُحَدِّثُكُمْ عَنْ ذَلِكَ: أَمَّا السِّنُّ فَعَظْمٌ، وَأَمَّا الظُّفُرُ فَمُدَى الحَبَشَةِ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 2488]
المزيــد ...
राफीʿ बिन खदीज रजिअल्लाहु अन्हु यांनी सांगितले:
आम्ही नबी ﷺ बरोबर झी अल-हुलिफा येथे होतो, तेव्हा लोकांना दारिद्र्य आले आणि त्यांनी उंट व मेंढ्या मिळवल्या: नबी सल्लल्लाहू अलैहे व सलल्म जमातीच्या शेवटच्या लोकांकडे होते, तेव्हा त्यांनी घाई केली, प्राणी वेढले आणि भांडी ठेवली,
नंतर नबी ﷺ यांनी भांडी उलट करण्याचा आदेश दिला आणि मग वाटप केले.
नबी सल्लल्लाहू अलैहे व सलल्म यांनी दहा मेंढ्यांच्या बदल्यात एक ऊंट ठरवला, परंतु त्यापैकी एक ऊंट उरला.
त्यांनी तो शोधला, परंतु ते थकल्यावर गेले.
गोष्ठीत काही घोडेही होते; त्यांपैकी एका व्यक्तीने बाण घातला, परंतु अल्लाहने त्याला रोखले,
मग नबी सल्लल्लाहू अलैहे व सलल्म म्हणाले: "
निश्चितच, या प्राण्यांचे काही भाग अशा आहेत जे जंगली प्राण्यांप्रमाणे वापरता येण्याजोगे आहेत.
जो भाग तुमच्यावर जिंकला, त्याचा अशा प्रकारे वापर करा ",
राफ़ेʿ म्हणाला: "आम्ही उद्या शत्रूपासून आशा ठेवतो — किंवा भयभीत आहोत — आणि आमच्याकडे पुरेशी साधने नाहीत, आपण ते काठीने कापू का?"
नबी सल्लल्लाहू अलैहे व सलल्म म्हणाले:
"जो रक्त वाहिलेले नाही आणि ज्यावर अल्लाहचे नाव घेतले गेले आहे, ते खा, दात आणि नखे नाही.
आणि मी तुम्हाला याबद्दल सांगतो: दात हाड आहेत, आणि नखे अबिशी (हब्शी) माशांच्या दातासारखी आहेत."
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري - 2488]
राफेʿ बिन खदीज रजिअल्लाहु अन्हु यांनी सांगितले की ते नबी सल्लल्लाहू अलैहे व सलल्म सोबत ज़ुल-हुलैफा येथे होते. लोकांना भूक लागली होती आणि त्यांनी मुशरिकांकडून उंट आणि मेंढ्या मिळवल्या.
त्यांनी लूट वाटप होण्यापूर्वीच घाई केली, प्राणी कापले आणि भांडी ठेवली, नबी सल्लल्लाहू अलैहे व सलल्म यांची परवानगी न घेता.
नबी सल्लल्लाहू अलैहे व सलल्म लोकांच्या शेवटच्या भागात चालत होते. जेव्हा त्यांना हे कळले, तेव्हा त्यांनी भांड्यांना उलट करण्याचा आदेश दिला, आणि त्यातील सूप (शोरबा) ओतून टाकले. मग लूट त्यांच्यात विभागली गेली.
नबी सल्लल्लाहू अलैहे व सलल्म यांनी दहा मेंढ्यांच्या बदल्यात एक ऊंट ठरवला पण त्यापैकी एक ऊंट पळून गेला. त्यांनी त्याला पकडण्याचा प्रयत्न केला पण थकले.
घोडे कमी होते, त्यामुळे एका व्यक्तीने त्या ऊंटावर बाण सोडला, आणि अल्लाहने त्याला थांबवले. मग नबी सल्लल्लाहू अलैहे व सलल्म म्हणाले: या पाळीव प्राण्यांचा स्वभाव वन्य प्राण्यासारखा असतो, त्यामुळे जर ते तुम्हाला दडपून टाकत असेल आणि तुम्ही त्याला पकडू शकत नसाल तर त्याच्याशी अशी वागणूक द्या. राफे रजिअल्लाहु अन्हु म्हणाला:
"आम्हाला आशा आहे की उद्या आपला शत्रूशी सामना होईल, आणि आम्हाला भीती आहे की जर आम्ही आपली शस्त्रे (तलवारी/खंजर) वापरून जनावरांची नासबंदी केली तर त्यांच्या धारांना नुकसान होईल; परंतु आता निघून चालण्याची तीव्र गरज आहे आणि आमच्याकडे त्यासाठी छुरी नाही.
तर आम्ही खोखळ्या ऊसाच्या दांडय़ांनी (किंवा बांबूच्या तुणतुणीत) ती नासबंदी करू का?" नबी सल्लल्लाहू अलैहे व सलल्म म्हणाले: “जे प्राणी असे आहेत की त्यांचे रक्त चांगले वाहून निघते — रक्त ढकलते आणि भरपूर वाहते — आणि त्यावर अल्लाहचे नाव घेतले गेले असेल, ते खा; फक्त दात आणि नख वगळून. आणि मी तुम्हाला याबद्दल सांगतो: ‘सिन’ (दात) म्हणजे हाड आहे; आणि ‘झुफर’ (नख) म्हणजे असं काही जे अबिश् (हब्शा) येथील अविश्वासी लोक वापरतात.”