عَنِ النُّعْمَانِ بْنِ بَشِيرٍ رَضيَ اللهُ عنهُما قَالَ:
كُنْتُ عِنْدَ مِنْبَرِ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَقَالَ رَجُلٌ: مَا أُبَالِي أَلَّا أَعْمَلَ عَمَلًا بَعْدَ الإِسْلَامِ إِلَّا أَنْ أُسْقِيَ الحَاجَّ، وَقَالَ آخَرُ: مَا أُبَالِي أَلَّا أَعْمَلَ عَمَلًا بَعْدَ الإِسْلَامِ إِلَّا أَنْ أَعْمُرَ المَسْجِدَ الحَرَامَ، وَقَالَ آخَرُ: الجِهَادُ فِي سَبِيلِ اللهِ أَفْضَلُ مِمَّا قُلْتُمْ، فَزَجَرَهُمْ عُمَرُ، وَقَالَ: لَا تَرْفَعُوا أَصْوَاتَكُمْ عِنْدَ مِنْبَرِ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَهُوَ يَوْمُ الجُمُعَةِ، وَلَكِنْ إِذَا صَلَّيْتُ الجُمُعَةَ دَخَلْتُ فَاسْتَفْتَيْتُهُ فِيمَا اخْتَلَفْتُمْ فِيهِ، فَأَنْزَلَ اللهُ عَزَّ وَجَلَّ: {أَجَعَلْتُمْ سِقَايَةَ الْحَاجِّ وَعِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ كَمَنْ آمَنَ بِاللهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ} [التوبة: 19] الآيَةَ إِلَى آخِرِهَا.
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 1879]
المزيــد ...
អំពី អាន់នួកម៉ាន ពិន ហ្ពាស្ហៀរ رضي الله عنهما បាននិយាយថា៖
ខ្ញុំបាននៅកន្លែងមិមពើររ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ។ ពេលនោះ មានបុរសម្នាក់និយាយថា៖ ខ្ញុំមិនខ្វល់ទេថាត្រូវសាងទង្វើអ្វីបន្ទាប់ពីចូលសាសនាឥស្លាម ក្រៅពីការផ្តល់ទឹកដល់អ្នកធ្វើធម្មយាត្រាហាជ្ជី។ បុរសម្នាក់ទៀតនិយាយថា៖ ៖ ខ្ញុំមិនខ្វល់ទេថាត្រូវសាងទង្វើអ្វីបន្ទាប់ពីចូលសាសនាឥស្លាម ក្រៅពីការថែរក្សាម៉ាស្ជិតអាល់ហារ៉ម។ ហើយមានបុរសម្នាក់ទៀតនិយាយថា៖ ការតស៊ូក្នុងមាគ៌ារបស់អល់ឡោះ គឺប្រសើរជាងអ្វីដែលពួកអ្នកនិយាយទៅទៀត។ នៅពេលនោះ អ៊ូមើរបានហាមឃាត់ពួកគេ ហើយបាននិយាយថា៖ ចូរពួកអ្នកកុំតម្លើងសំឡេងរបស់ពួកអ្នកនៅកន្លែងមិមពើររ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ ខណៈដែលនោះ គឺនៅក្នុងថ្ងៃជុមអាត់។ ក៏ប៉ុន្តែ នៅពេលណាដែលខ្ញុំសឡាតជុមអាត់រួច ខ្ញុំនឹងចូលទៅ(ជួបលោក) និងសួរលោកចំពោះអ្វីដែលពួកអ្នកខ្វែងគំនិតគ្នាចំពោះវា។ ពេលនោះ អល់ឡោះជាម្ចាស់ក៏បានបញ្ចុះអាយ៉ាត់៖ “តើពួកអ្នកចាត់ទុកការផ្គត់ផ្គង់ទឹកដល់ពួកអ្នកធ្វើហាជ្ជី និងការថែទាំម៉ាស្ជិតអាល់ហារ៉មស្មើនឹងអ្នកដែលមានជំនឿលើអល់ឡោះ និងថ្ងៃបរលោក” [អាត់តាវហ្ពះ:១៩] រហូតដល់ចប់អាយ៉ាត់។
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم - 1879]
អាន់នួកម៉ាន ពិន ហ្ពាស្ហៀរ رضي الله عنهما បានរំលឹកថា នៅពេលដែលគាត់អង្គុយនៅក្បែរមិមពើរណាពី ﷺ គាត់បានឮបុរសម្នាក់និយាយថា៖ ខ្ញុំមិនខ្វល់ទេថា ខ្ញុំមិនបានសាងទង្វើអ្វីបន្ទាប់ពីខ្ញុំបានចូលឥស្លាម ក្រៅពីការផ្គត់ផ្គង់ទឹកដល់អ្នកធ្វើធម្មយាត្រាហាជ្ជី។ បុរសម្នាក់ទៀតនិយាយថា៖ ខ្ញុំមិនខ្វល់ទេថា ខ្ញុំមិនបានសាងទង្វើអ្វីបន្ទាប់ពីខ្ញុំចូលឥស្លាម ក្រៅពីការថែរក្សាម៉ាស្ជិតអាល់ហារ៉ម។ ហើយមានបុរសម្នាក់ទៀតនិយាយថា៖ ការតស៊ូក្នុងមាគ៌ារបស់អល់ឡោះ គឺប្រសើរជាងអ្វីដែលអ្នកទាំងពីរនិយាយទៅទៀត។ នៅពេលនោះ អ៊ូមើរ ពិន អាល់ខត្តប رضي الله عنه បានហាមឃាត់ពួកគេមិនឲ្យតម្លើងសំឡេងខ្លាំងៗនៅកន្លែងមិមពើរណាពី ﷺ នោះឡើយ ខណៈដែលពេលនោះ គឺជាពេលព្រឹកថ្ងៃជុមអាត់។ ក៏ប៉ុន្តែ នៅពេលណាដែលគាត់សឡាតជុមអាត់រួច គាត់នឹងចូលទៅជួបណាពី ﷺ ហើយសួរលោកចំពោះអ្វីដែលពួកគេខ្វែងគំនិតគ្នាចំពោះវា។ ពេលនោះ អល់ឡោះជាម្ចាស់ក៏បានបញ្ចុះអាយ៉ាត់៖
﴿أَجَعَلْتُمْ سِقَايَةَ الْحَاجِّ وَعِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ كَمَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَجَاهَدَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ لَا يَسْتَوُونَ عِنْدَ اللَّهِ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ﴾ [سورة التوبة:19]
“តើពួកអ្នកចាត់ទុកការផ្គត់ផ្គង់ទឹកដល់ពួកអ្នកធ្វើហាជ្ជី និងការថែទាំម៉ាស្ជិតអាល់ហារ៉ម ស្មើនឹងអ្នកដែលមានជំនឿលើអល់ឡោះ និងថ្ងៃបរលោក ព្រមទាំងបានតស៊ូប្រយុទ្ធក្នុងមាគ៌ារបស់អល់ឡោះឬ? ពួកគេទាំងនោះមានភាពមិនស្មើគ្នាឡើយនៅចំពោះមុខអល់ឡោះ។ ហើយអល់ឡោះទ្រង់មិនចង្អុលបង្ហាញក្រុមដែលបំពានឡើយ”។ [អាត់តាវហ្ពះ:១៩]