بروز رسانی: هرکس آیة الکرسی را پس از هر نماز فرض بخواند، چیزی مانع وارد شدن وی به بهشت نمی شود جز اینکه بمیرد.
عن أبي أمامة رضي الله عنه قال: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم : «من قرأ آية الكرسي في دبر كل صلاة مكتوبة لم يمنعه من دخول الجنة إلا أن يموت». وفي رواية: «وقل هو الله أحد».
[صحيح] - [رواه النسائي، والرواية الأخرى أخرجها الطبراني]
المزيــد ...
از ابوامامه رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «مَنْ قَرَأَ آيَةَ الْكُرْسِيِّ فِي دُبُرِ كُلِّ صَلَاةٍ مَكْتُوبَةٍ لَمْ يَمْنَعْهُ مِنْ دُخُولِ الْجَنَّةِ إِلَّا أَنْ يَمُوتَ»: «هرکس آیة الکرسی را پس از هر نماز فرض بخواند، چیزی مانع وارد شدن وی به بهشت نمی شود جز اینکه بمیرد».
و در روایتی آمده است: و «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» را بخواند.
[صحیح است] - [به روایت طبرانی - به روایت نسائی]
حدیث مذکور بیانگر فضل آیة الکرسی می باشد که در سوره ی بقره است: «اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ مَنْ ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَلَا يَئُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ» [بقره: 255] الله [معبودِ راستین است؛] هیچ معبودی [به حق] جز او نیست؛ زنده ی پاینده [و قائم به ذات] است؛ نه خوابی سبک او را فرا می گیرد و نه خوابی سنگین؛ آنچه در آسمان ها و زمین است، از آنِ اوست. کیست که نزد او جز به فرمانش شفاعت کند؟ گذشته و آینده ی آنان [= بندگان] را می داند و [آنان] به چیزی از علم او احاطه [و آگاهی] نمی یابند، مگر آنچه خود بخواهد. کرسیِ او آسمان ها و زمین را در بر گرفته است و نگه داشتنِ آنها بر او [سنگین و] دشوار نیست و او بلندمرتبه [و] بزرگ است». هرکس آن را پس از هر نماز بخواند، چنان فضیلت دارد که او را وارد بهشت می کند یا اگر در همان لحظه بمیرد، وارد بهشت می شود.
طبقه‌بندی‌ها
بیشتر
- بروز رسانی: بعد از هر نماز هنگامى كه سلام می داد، مى گويد: "لا إله إلا الله وحده لا شريكَ له، له الملك وله الحمد وهو على كل شيءٍ قديرٌ، لا حولَ ولا قوةَ إلا بالله، لا إله إلا الله، ولا نعبد إلا إيَّاه، له النِّعمة وله الفضل، وله الثَّناء الحَسَن، لا إله إلا الله مخلصين له الدِّين ولو كَرِه الكافرون". يعنى: هيچ معبود به حقى غير از الله يگانه ی بدون شريک نيست، و اوست صاحب مُلک و ستايش، و او بر هر چيزى تواناست، قدرت و توانايى نيست مگر با كمک الله متعال و هيچ معبود به حقي نيست غير از الله، و فقط او را عبادت مى كنيم، و نعمت و فضيلت از آن اوست، و ستايش نيكو از آن اوست، هيچ معبود به حقي نيست غير از الله و در دين اخلاص داريم هر چند كه كافران ناخشنود باشند".
- بروز رسانی: اينكه پيامبر - صلى الله عليه و سلم - در بين دو سجده مى فرمودند: الهى من را ببخش، و به من رحم كن، و به من عافيت ببخش، و من را هدايت كن، و به من رزق و روزى ببخش.
- بروز رسانی: رسول الله - صلى الله عليه و سلم - هنگامى كه از نماز فارغ مى شدند، سه بار استغفر الله مى گفتند، و مى فرمودند: "اللَّهُمَّ أَنْتَ السَّلَامُ وَمِنْك السَّلَامُ، تَبَارَكْتَ يَا ذَا الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ". "پروردگارا، تو (از هر عيب و نقص و ناتوانی و ناشايستی و شريک و انباز) سالم هستی و سلامتی از طرف توست؛ والا مقام و مبارکی؛ ای صاحب شکوه و بزرگواری".
- بروز رسانی: رسول الله صلى الله عليه وسلم چنين دعا می كرد: «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ، وَعَذَابِ النَّارِ، وَمِنْ فِتْنَةِ الْمَحْيَا وَالْمَمَاتِ، وَمِنْ فِتْنَةِ الْمَسِيحِ الدَّجَّالِ»: «بار الها، از عذاب قبر، عذاب دوزخ، فتنه ی زندگی و مرگ و فتنه ی دجال به تو پناه می برم».
- بروز رسانی: ای رسول خدا، پدر و مادرم به فدايت، در سکوت بين تکبير و خواندن سوره، چه می گويی؟ ايشان فرمودند: «می گويم: "اللَّهُمَّ بَاعِدْ بَيْنِي وَبَيْنَ خَطَايَايَ كَمَا بَاعَدْتَ بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ، اللَّهُمَّ نَقِّنِي مِنْ خَطَايَايَ كَمَا يُنَقَّى الثَّوْبُ الأَبْيَضُ مِنْ الدَّنَسِ، اللَّهُمَّ اغْسِلْنِي مِنْ خَطَايَايَ بِالْمَاءِ وَالثَّلْجِ وَالْبَرَدِ"بار الها من و گناهانم را آنچنان از هم دور کن که بين مشرق و مغرب فاصله انداختی، بار الها آنچنان مرا از گناهانم پاک گردان که لباس سفيد از ناپاکی ها پاک می شود، بار الها مرا از گناهانم با آب و يخ و تگرگ بشوی».
- بروز رسانی: ای معاذ، به الله سوگند که من دوستت دارم و به تو سفارش می کنم در پايان هر نماز اين دعا را بخوانی و آن را ترک نکنی: «اللَّهُم أَعِنِّي على ذِكْرِكَ وَشُكْرِكَ، وحُسنِ عِبَادتِك»: «يا الله، ياری ام کن تا تو را ذکر کنم، سپاس بگزارم و عبادت تو را به صورتی نيکو به جای آورم».
- بروز رسانی: یا الله، من از خشم و غضبت به خشنودی و رضايتت و از کيفر و مجازاتت به عفو و بخششت پناه می برم و از گرفت و مؤاخذه ات به تو پناه می آورم. مرا توان و یارای آن نیست که به بيان ثنا و توصيف شايسته و وصف و شکوه بايسته ات بپردازم، تو چنان هستی که خودت را ستايش نموده ای.