عن حذيفة بن اليمان رضي الله عنهما قال: صليت مع النبي صلى الله عليه وسلم ذات ليلة فَافْتَتَحَ البقرة، فقلت: يركع عند المئة، ثم مضى، فقلت: يصلي بها في ركعة فمضى، فقلت: يركع بها، ثم افتتح النساء فقرأها، ثم افتتح آل عمران فقرأها، يقرأ مُتَرَسِّلًا: إذا مَر بآية فيها تَسبِيحٌ سَبَّحَ، وإذا مَر بسؤال سَأل، وإذا مَر بِتَعَوُّذٍ تَعَوَّذَ، ثم ركع، فجعل يقول: «سبحان ربي العظيم» فكان ركوعه نحوًا من قِيَامِهِ، ثم قال: «سمع الله لمن حمده، ربنا لك الحمد» ثم قام طويلًا قريبا مما ركع، ثم سجد، فقال: «سبحان ربي الأعلى» فكان سجوده قريبًا من قيامه.
[صحيح] - [رواه مسلم]
المزيــد ...

ئەم وەرگێڕاوە پێویستی بە پێداچوونەوە و وردبوونەوەی زیاتر هەیە.

لە حوزەیفەی کوڕی یەمانەوە -ڕەزای خوایان لێبێت- دەڵێت: «شەوێکیان نوێژم کرد لەگەڵ پێغەمبەر -صلى اللە علیە وسلم- دەستیکرد بە خوێندنی سورەتی -البقرة-، ووتم: پاش خوێندنی سەد ئایەت ڕکوع دەبات، پاشان هەر بەردەوام بوو، ووتم: ئەم سورەتە لە یەک ڕکوعدا دەخوێنێت بەڵام هەر بەردەوام بوو، ووتم: لە پاش تەواو بوونی ئەم سورەتە ڕکوع دەبات، پاشان دەستیکرد بە خوێندنی سورەتی -النساء-، پاشان دەستیکرد بە خوێندنی سورەتی -آل عمران-، لەسەرخۆ دەیخوێند: ئەگەر بە ئایەتێکی بخوێندایە کە تەسبیح کردنی تێدا بووایە؛ ئەوا تەسیبحاتی دەکرد*، وئەگەر ئایەتێکی بخوێندایە کە پاڕانەوەى تێدا بووایە؛ دەپاڕایەوە، وئەگەر ئایەتێکی بخوێندایە کە پەناگرتنی تێدا بووایە؛ پەنای دەگرت، پاشان ڕکوعی برد، ودەیفەرموو: «سبحان ربي العظيم»**، ماوەى ڕکوع بردنەکەى نزیک بوو لە ماوەى وەستانەکەى، پاشان فەرمووی: «سمع الله لمن حمده، ربنا لك الحمد»^ وبۆ ماوەیەکی زۆر وەستا کە نزیک بوو لە ماوەى ڕکوع بردنەکەى، پاشان سوجدەی برد، وفەرمووی: «سبحان ربي الأعلى»^^ وماوەى سوجدە بردنەکەى نزیک بوو لە ماوەى وەستانەکەى». *(تەسبیحاتی دەکرد: واتە ئەو زیکرانەى دەخوێند کە بە پاک دانانی خودا وبەریئی ئەو زاتەی تێدایە لە هەموو کەموکورتیەک وەکو: سبحان الله، سبوح قدوس رب الملائکة والروح، هاوشێوەى ئەم زیکرانە)، **(پاک وبێگەردی بۆ پەروەردگاری مەزن)، ^(خودا ئەوانە دەبیستێت کە حەمد وسوپاسی دەکەن، پەروەردگارمان هەموو حەمد وسوپاسێک بۆ تۆ)، ^^(پاک وبێگەردی بۆ پەروەردگاری بەرز وبڵند)
صەحیحە - موسلیم گێڕاویەتیەوە

شیکردنەوە

حوزەیفەی کوڕی یەمان جارێکیان شەونوێژی لەگەڵ پێغەمبەردا کرد -صلى اللە علیە وسلم- وماوەى نوێژکردنەکەى درێژ کردەوە، پێغەمبەر -صلى اللە علیە وسلم- لە یەک ڕکاتدا سورەتی -البقرة- و -النساء- و -آل عمران-ی خوێند، و لەسەرخۆ قورئانی دەخوێند، وئەگەر ئایەتێکی بخوێندایە کە پاڕانەوە وداواکردنی لە خودای تێدا بووایە؛ ئەوا ئەویش دەپاڕایەوە لە خودا، وئەگەر ئایەتێکی بخوێندایە تەسبیح کردنی خوداى تێدا بووایە ئەوا تەسبیحاتی دەکرد*، وئەگەر ئایەتێکی بخوێندایە کە پەناگرتنی تێدا بووایە ئەوا پەنای بە خودا دەگرت، هەموو ئەمانە لە کاتی خوێندنی قورئاندا، وهەموو حاڵەتەکانى نوێژکردنەوەى ماوەکانى نزیکی یەکتر بوو، ماوەى ڕکوع بردنەکەى نزیک بوو لە ماوەی وەستانی یەکەم، وماوەی سوجدە بردنی نزیک بوو لە ماوەى ڕکوع بردنی، واتا هەموو حاڵەتەکانى ناو نوێژکردنی گونجاو بوو لە ڕوانگەى درێژی مانەوە ومەرج نییە ماوەى مانەوە لە هەموو حاڵەتەکان یەکسان بێت وهەمان ماوە بخایەنێت بەڵکو مەبەست ئەوەیە هەمووی گونجاو بووە. *(تەسبیحاتی دەکرد: واتە ئەو زیکرانەى دەخوێند کە بە پاک دانانی خودا وبەریئی ئەو زاتەی تێدایە لە هەموو کەموکورتیەک وەکو: سبحان الله، سبوح قدوس رب الملائکة والروح، هاوشێوەى ئەم زیکرانە)

وه‌رگێڕانی ماناكان: ئینگلیزی فەڕەنسی ئیسپانی تورکی ئۆردی ئەندەنوسی بۆسنی ڕووسی بەنگالی چینی فارسی تاگالۆگ هیندی ڤێتنامی سینهالی ئیگۆری تامیلی
پیشاندانی وەرگێڕانەکان
زیاتر