ჰადისი: ჩვენ ვართ უკანასკნელი ხალხებიდან (უმმათებიდან), და პირველები, ვისაც ანგარიში გაეწევა

عَنْ ابْنِ عَبَّاسٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ:
«نَحْنُ آخِرُ الأُمَمِ، وَأَوَّلُ مَنْ يُحَاسَبُ، يُقَالُ: أَيْنَ الأُمَّةُ الأُمِّيَّةُ وَنَبِيُّهَا؟ فَنَحْنُ الآخِرُونَ الأَوَّلُونَ».
[صحيح] - [رواه ابن ماجه] - [سنن ابن ماجه: 4290]

გადმოსცემს იბნ აბბასი (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი), რომ მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) თქვა:
«ჩვენ ვართ უკანასკნელი ხალხებიდან (უმმათებიდან), და პირველები, ვისაც ანგარიში გაეწევა. იტყვიან: ‘სად არის წერა-კითხვის უცოდინარი ხალხი და მათი მოციქული?’ — და ჩვენ ვიქნებით უკანასკნელნი (ამქვეყნად), მაგრამ პირველნი (სასჯელის დღეზე)».
-

განმარტება

მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) ახარა, რომ მისი უმმათი არის უკანასკნელი არსებობასა და დროს შორის, მაგრამ განკითხვის დღეს იგი იქნება პირველი უმმათთაგან, რომელიც ანგარიშს ჩააბარებს. იმ დღეს ითქმება: "სად არის წერა-კითხვის უცოდინარი ხალხი და მათი წინასწარმეტყველი?" — ეს მის (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) უწიგნურობას მიეწერება, ანუ იმას, რომ იგი ვერ კითხულობდა და ვერ წერდა. პირველად მათ მოუხმობენ განსასჯელად, ჩვენ ვართ ბოლო უმმეთი დროის და წარმოგზავნის მიხედვით, და პირველები განკითხვის დღეს ვინც განისჯება და პირველები შევლენ სამოთხეში.

ჰადისის სარგებლობიდან

1. ამ უმმათის უპირატესობა წინა უმმათებზე.