হাদীছ: যি ইল্মৰ দ্বাৰা আল্লাহৰ সন্তুষ্টি অৰ্জন কৰিব পাৰি, তেনেকুৱা ইল্ম যিয়ে দুনিয়াৱী স্বাৰ্থ অৰ্জন কৰাৰ বাবে শিকে, সেই ব্যক্তিয়ে কিয়ামতৰ দিনা জান্নাতৰ সুগন্ধিও নাপাব।
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضيَ اللهُ عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«مَنْ تَعَلَّمَ عِلْمًا مِمَّا يُبْتَغَى بِهِ وَجْهُ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ لَا يَتَعَلَّمُهُ إِلَّا لِيُصِيبَ بِهِ عَرَضًا مِنَ الدُّنْيَا لَمْ يَجِدْ عَرْفَ الْجَنَّةِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ» يَعْنِي رِيحَهَا.
[صحيح] - [رواه أبو داود وابن ماجه وأحمد] - [سنن أبي داود: 3664]
المزيــد ...
আবু হুৰাইৰাহ ৰাদ্বিয়াল্লাহু আনহুৰ পৰা বৰ্ণিত, তেওঁ কৈছেঃ ৰাছুলুল্লাহ চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লামে কৈছেঃ
"যি ইল্মৰ দ্বাৰা আল্লাহৰ সন্তুষ্টি অৰ্জন কৰিব পাৰি, তেনেকুৱা ইল্ম যিয়ে দুনিয়াৱী স্বাৰ্থ অৰ্জন কৰাৰ বাবে শিকে, সেই ব্যক্তিয়ে কিয়ামতৰ দিনা জান্নাতৰ সুগন্ধিও নাপাব।"
[ছহীহ] - [(আবু দাঊদ,ইবনে মাজাহ, আহমদ)] - [ছুনান আবি দাঊদ - 3664]
নবী চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লামে হাদীছটোত স্পষ্ট কৰিছে যে, যি শ্বাৰয়ী ইল্ম আল্লাহৰ সন্তুষ্টি অৰ্জনৰ বাবে শিকিব লাগে, তেনেকুৱা ইল্ম যদি কোনোবাই পাৰ্থিৱ উপাৰ্জনৰ বাবে শিকে, যেনে ধন-সম্পদ বা মান-মৰ্যাদা অৰ্জনৰ বাবে শিকে, সেই ব্যক্তি কিয়ামতৰ দিনা জান্নাত তো দূৰৰ কথা, জান্নাতৰ সুগন্ধিৰ পৰাও বঞ্চিত হ’ব।
হাদীছৰ পৰা সংগৃহীত উপকাৰিতাসমূহ
- ইখলাচৰ সৈতে নিষ্ঠা সহকাৰে নিৰ্ভেজালভাৱে ইল্ম অৰ্জন কৰা ওৱাজিব, আৰু ইয়াৰ প্ৰতি উৎসাহিত কৰা হৈছে।
- মানুহক দেখুৱাবলৈ বা পাৰ্থিৱ উপাৰ্জনৰ উদ্দেশ্যে শ্বাৰয়ী ইল্ম অৰ্জন কৰিবলৈ কঠোৰভাৱে সতৰ্ক কৰা হৈছে। কাৰণ এইটো হৈছে মহাপাপ।
- যিয়ে আল্লাহৰ সন্তুষ্টি অৰ্জনাৰ্থে ইল্ম অন্বেষণ কৰে, দুনিয়া তাৰ ওচৰলৈ নিজে নিজেই আহে, তেওঁৰ বাবে সেইটো গ্ৰহণ কৰা জায়েজ, ইয়াৰ ফলত তেওঁৰ কোনো ক্ষতি নহ'ব।
- ছিন্ধীয়ে কৈছে: 'عَرْفَ الْجَنَّةِ' (জান্নাতৰ সুগন্ধি)—এইটো ব্যৱহাৰ কৰি জান্নাত যে তাৰ ওপৰত হাৰাম, সেই কথাৰ প্ৰতি অধিক গুৰুত্ব দিয়া হৈছে। কাৰণ যিয়ে জান্নাতৰ গোন্ধই নাপাব, সি জান্নাত পাব কেনেকৈ।
- যিটো ইল্ম একমাত্ৰ আল্লাহৰ সন্তুষ্টি অৰ্জনৰ বাবে আহৰণ কৰা উচিত, তেনেকুৱা জ্ঞান যদি কোনোবাই কেৱল চাকৰি, পদমৰ্যাদা বা বেলেগ কোনো স্বাৰ্থসিদ্ধিৰ বাবে অৰ্জন কৰে, তেন্তে সেই ব্যক্তিয়ে এই ভ্ৰষ্ট নিয়তৰ বাবে আল্লাহৰ ওচৰত তাওবা কৰা উচিত, যাতে আল্লাহে তাৰ এই বেয়া নিয়তৰ ফলত হোৱা গুনাহ ক্ষমা কৰি দিয়ে। কিয়নো তেওঁ মহা অনুগ্ৰহশীল।
- এই সতৰ্কবাণী বিশেষকৈ দ্বীনি জ্ঞান অৰ্জনকাৰীসকলৰ বাবে। আনহাতে যিয়ে দুনিয়াবী জ্ঞান কেৱল পাৰ্থিৱ লাভৰ বাবে শিকে, যেনে: অভিযান্ত্ৰিক (ইঞ্জিনিয়াৰিং), ৰসায়ন বিদ্যা আদি, সেই ব্য়ক্তি নিয়ত অনুসাৰেই প্ৰতিদান পাব।
শ্ৰেণীবিন্যাসসমূহ
অধিক
- হাদীছ: মই তোমালোকক আটাইতকৈ ডাঙৰ (কবীৰাহ) গুনাহ সম্পৰ্কে অৱগত নকৰামনে?
- হাদীছ: "তোমালোকে সাতটা ধ্বংসকাৰী বিষয়ৰ পৰা আঁতৰত থাকিবা"। তেওঁলোকে ক'লেঃ "হে আল্লাহৰ ৰাছুল! সেইবোৰ কি কি"? তেখেতে ক'লেঃ "আল্লাহৰ লগত শ্বিৰ্ক কৰা, যাদু, নিৰ্দোষী লোকক হত্যা কৰা, যিটোক আল্লাহে হাৰাম কৰিছে, সুত খোৱা, অনাথৰ সম্পদ আত্মসাৎ কৰা, যুদ্ধ ক্ষেত্ৰৰ পৰা পলায়ন কৰা, সতী-সাধ্বী বিশ্বাসী সহজ-সৰল নাৰীৰ প্ৰতি অপবাদ দিয়া"।
- হাদীছ: পাঁচ ওৱাক্ত চালাত, এটা জুমু‘আৰ পৰা আনটো জুমু‘আ তথা এটা ৰামাজানৰ পৰা আনটো ৰামাজান, এইবোৰ হৈছে সেইবোৰ গুনাহৰ কাফফাৰা যিবোৰ ইয়াৰ মধ্যৱৰ্তী সময়ত হৈ থাকে, যদিহে কবীৰা গুনাহৰ পৰা বিৰত থকা হয়।
- হাদীছ: নিশ্চয় কিছুমান লোকে আল্লাহৰ সম্পদ অন্যায়ভাৱে ব্যয় কৰে। এতেকে সিহঁতৰ বাবে কিয়ামতৰ দিনা আছে জাহান্নামৰ জুই।
- হাদীছ: তোমালোকে ধাৰণা কৰাৰ পৰা বিৰত থকা, কাৰণ ধাৰণাই হৈছে আটাইতকৈ ডাঙৰ মিছা কথা।
- হাদীছ: তোমালোকে মৃত লোকসকলক গালি নাপাৰিবা; কাৰণ সিহঁতে নিজৰ কৰ্মফলৰ ওচৰত উপনীত হৈছে।
- হাদীছ: কোনো মুছলিমৰ বাবেই বৈধ নহয় তাৰ ভাইৰ লগত তিনি দিনতকৈ অধিক সময় কথা-বতৰা বন্ধ ৰখা, অৰ্থাৎ যেতিয়া সিহঁতে পৰস্পৰে সাক্ষাৎ কৰে, তেতিয়া এজনে ইফালে মুখ ঘূৰাই লয় আৰু আনজনে সিফালে মুখ ঘূৰাই লয়। সিহঁত দুজনৰ মাজত উত্তম হৈছে সেই ব্যক্তি, যিয়ে প্রথমে ছালাম কৰিব।