حديث: هر که الله را ملاقات کند در حالی که چیزی را با او شریک نسازد، هیچ گناهی همراه او به او آسیب نخواهد رساند؛ و هر که در حال شرک به الله متعال بمیرد، هیچ حسنه‌ای همراه او سودش نخواهد بخشید

عَنْ عَبْدَ اللهِ بْنِ عَمْرٍو رَضيَ اللهُ عَنْهُمَا يَقُولُ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«مَنْ لَقِيَ اللهَ لَا يُشْرِكُ بِهِ شَيْئًا لَمْ تَضُرَّهُ مَعَهُ خَطِيئَةٌ، وَمَنْ مَاتَ وَهُوَ يُشْرِكُ بِهِ لَمْ يَنْفَعْهُ مَعَهُ حَسَنَةٌ».
[صحيح] - [رواه أحمد] - [مسند أحمد: 6586]

این ترجمه نیاز به بررسی و تدقیق بیشتر دارد.

از عبدالله بن عمرو (رضی الله عنهما) روایت است که می‌گوید: رسول الله (صلی الله علیه وسلم) فرمودند:
«هر که الله را ملاقات کند در حالی که چیزی را با او شریک نسازد، هیچ گناهی همراه او به او آسیب نخواهد رساند؛ و هر که در حال شرک به الله متعال بمیرد، هیچ حسنه‌ای همراه او سودش نخواهد بخشید».
[صحیح] - [احمد روایت کرده] - [مسند احمد - 6586]

توضیح

پیامبر اکرم (صلی الله علیه وسلم) فرمودند: هر که در حالی بمیرد و الله متعال را ملاقات کند که او را یکتا می‌داند و چیزی را با او شریک نمی‌سازد، از اهل بهشت است؛ هرچند به سبب گناهانش در آتش عذاب ببیند، و هر که در حالی بمیرد که چیزی را با الله متعال شریک می‌سازد، هیچ کار نیکی در پرتو شرک به حالش سودی نخواهد داشت و بهشت بر او حرام است.

از فوائد حدیث

1. هشدار نسبت به شرک و اینکه شرک بزرگ‌ترین گناهان است و الله آن را نمی‌آمرزد.
2. فضیلت توحید و اینکه توحید موجب ورود به بهشت می‌شود؛ حتی اگر پس از عذاب دیدن در آتش باشد.
3. اهمیت ثبات و استواری بر توحید تا لحظه مرگ و پرهیز از ارتکاب ضد آن که شرک است.