Hadith: “ជនណាទៅជួបនឹងអល់ឡោះជាម្ចាស់ដោយមិនបានធ្វើស្ហ៊ីរិកចំពោះទ្រង់នឹងអ្វីមួយទេនោះ កំហុសឆ្គង(បាបកម្ម)ដែលរូបគេមានមិនអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់អ្វីដល់រូបគេឡើយ។ ហើយជនណាបានស្លាប់ ខណៈដែលរូបគេបានធ្វើស្ហ៊ីរិកចំពោះទ្រង់នោះ ប្រការល្អ(ទង្វើកុសល)ដែលរូបគេមានមិនអាចផ្តល់ផលប្រយោជន៍អ្វីដល់រូបគេឡើយ”។

عَنْ عَبْدَ اللهِ بْنِ عَمْرٍو رَضيَ اللهُ عَنْهُمَا يَقُولُ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«مَنْ لَقِيَ اللهَ لَا يُشْرِكُ بِهِ شَيْئًا لَمْ تَضُرَّهُ مَعَهُ خَطِيئَةٌ، وَمَنْ مَاتَ وَهُوَ يُشْرِكُ بِهِ لَمْ يَنْفَعْهُ مَعَهُ حَسَنَةٌ».
[صحيح] - [رواه أحمد] - [مسند أحمد: 6586]

អំពី អាប់ទុលឡោះ ពិន អាំរ៍ رضي الله عنهما បាននិយាយថា៖ រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖
“ជនណាទៅជួបនឹងអល់ឡោះជាម្ចាស់ដោយមិនបានធ្វើស្ហ៊ីរិកចំពោះទ្រង់នឹងអ្វីមួយទេនោះ កំហុសឆ្គង(បាបកម្ម)ដែលរូបគេមានមិនអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់អ្វីដល់រូបគេឡើយ។ ហើយជនណាបានស្លាប់ ខណៈដែលរូបគេបានធ្វើស្ហ៊ីរិកចំពោះទ្រង់នោះ ប្រការល្អ(ទង្វើកុសល)ដែលរូបគេមានមិនអាចផ្តល់ផលប្រយោជន៍អ្វីដល់រូបគេឡើយ”។
[صحيح] - [رواه أحمد] - [مسند أحمد - 6586]

Explanation

ណាពី ﷺ លោកបានប្រាប់ថា ជាការពិតណាស់ បុគ្គលណាដែលបានស្លាប់ ហើយទៅជួបនឹងអល់ឡោះជាម្ចាស់ក្នុងនាមជាអ្នកដែលមានជំនឿលើអល់ឡោះតែមួយគត់(មានតាវហេទក្នុងខ្លួន)ដោយរូបគេមិនបានធ្វើស្ហ៊ីរិកចំពោះទ្រង់នឹងអ្វីមួយទេនោះ ជននោះនឹងស្ថិតក្នុងចំណោមអ្នកឋានសួគ៌ បើទោះជារូបគេអាចត្រូវគេដាក់ទណ្ឌកម្មក្នុងឋាននរកព្រោះតែបាបកម្មដែលរូបគេមានក៏ដោយ។ ហើយបុគ្គលណាដែលបានស្លាប់ ខណៈដែលរូបគេបានធ្វើស្ហ៊ីរិកចំពោះអល់ឡោះជាម្ចាស់នោះ ប្រការល្អ(ទង្វើកុសល)ដែលរូបគេមាន មិនអាចផ្តល់ផលប្រយោជន៍អ្វីដល់រូបគេឡើយ ព្រោះតែគេមានអំពើស្ហ៊ីរិកជាប់ខ្លួន ហើយឋានសួគ៌ត្រូវបានគេដាក់បម្រាមចំពោះជននោះ។

Benefits from the Hadith

1. ព្រមានពីប្រការស្ហ៊ីរិក។ ពិតណាស់ វាជាបាបកម្ម និងជាប្រការខុសឆ្គងដែលធំធេងជាងគេបំផុត ហើយពិតណាស់ អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់មិនអភ័យទោសចំពោះអំពើស្ហ៊ីរិកឡើយ។
2. បញ្ជាក់ពីឧត្តមភាពនៃជំនឿឯកទេពនិយម(តាវហេទ) ហើយអ្នកដែលមានជំនឿនេះក្នុងខ្លួនប្រាកដជានឹងបានចូលឋានសួគ៌ ទោះបីជាអាចទទួលទណ្ឌកម្មខ្លះសិនក៏ដោយ។
3. សារៈសំខាន់នៃការមានជំហររឹងមាំលើជំនឿឯកទេពនិយម(តាវហេទ)រហូតដល់ស្លាប់ ហើយមិនត្រូវធ្លាក់ក្នុងអំពើពហុទេពនិយម(ស្ហ៊ីរិក)ដែលផ្ទុយនឹងជំនឿឯកទេពនិយមឡើយ។