عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«إنَّ اللَّهَ طَيِّبٌ لَا يَقْبَلُ إلَّا طَيِّبًا، وَإِنَّ اللَّهَ أَمَرَ المُؤْمِنِينَ بِمَا أَمَرَ بِهِ المُرْسَلِينَ، فَقَالَ تَعَالَى: {يَا أَيُّهَا الرُّسُلُ كُلُوا مِنْ الطَّيِّبَاتِ وَاعْمَلُوا صَالِحًا}، وَقَالَ تَعَالَى: {يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُلُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ} ثُمَّ ذَكَرَ الرَّجُلَ، يُطِيلُ السَّفَرَ، أَشْعَثَ، أَغْبَرَ، يَمُدُّ يَدَيْهِ إلَى السَّمَاءِ: يَا رَبِّ! يَا رَبِّ! وَمَطْعَمُهُ حَرَامٌ، وَمَشْرَبُهُ حَرَامٌ، وَمَلْبَسُهُ حَرَامٌ، وَغُذِيَ بِالحَرَامِ، فَأَنَّى يُسْتَجَابُ لَذلك».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [الأربعون النووية: 10]
المزيــد ...
ਅਬੂ ਹੁਰੈਰਾ (ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹੁ) ਤੋਂ ਰਿਵਾਇਤ ਹੈ ਕਿ ਰਸੂਲੁੱਲਾਹ (ਸੱਲੱਲਾਹੁ ਅਲੈਹਿ ਵ ਸੱਲਮ) ਨੇ ਫਰਮਾਇਆ:
\\"ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਹੀ ਅੱਲਾਹ ਪਵਿੱਤਰ ਹੈ, ਸਿਰਫ਼ ਪਵਿੱਤਰ ਹੀ ਕਬੂਲ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਹੀ ਅੱਲਾਹ ਨੇ ਮੂਮਿਨਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਨਬੀਆਂ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ, ਫਿਰ ਅੱਲਾਹ ਤਆਲਾ ਨੇ ਫਰਮਾਇਆ: {ਹੇ ਰਸੂਲੋ! ਪਵਿੱਤਰ ਚੀਜ਼ਾਂ ਖਾਓ ਅਤੇ ਭਲਾ ਅਮਲ ਕਰੋ} ਅਤੇ ਅੱਲਾਹ ਤਆਲਾ ਨੇ ਫਰਮਾਇਆ: {ਹੇ ਜੋ ਇਮਾਨ ਲਿਆ ਹੈਂ! ਜੋ ਕੁਝ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਰਿਜ਼ਕ ਦੇ ਚੁੱਕੇ ਹਾਂ, ਉਸ ਵਿੱਚੋਂ ਪਵਿੱਤਰ ਖਾਓ}।
ਫਿਰ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਦਾ ਜਿਕਰ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਯਾਤਰਾ ਲੰਮੀ ਕਰਦਾ, ਬੇਸੁਤਰ ਅਤੇ ਧੂੜ-ਧੁੰਦ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਹੁੰਦਾ, ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਨੂੰ ਆਕਾਸ਼ ਵੱਲ ਵਧਾਉਂਦਾ: 'ਹੇ ਮੇਰੇ ਰੱਬ! ਹੇ ਮੇਰੇ ਰੱਬ!' ਪਰ ਉਸ ਦਾ ਖਾਣਾ ਹਰਾਮ ਹੈ, ਪੀਣਾ ਹਰਾਮ ਹੈ, ਪਹਿਨਾਵਾ ਹਰਾਮ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਹ ਹਰਾਮ ਨਾਲ ਪਾਲਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਤਾਂ ਫਿਰ ਇਸ ਲਈ ਕਿਵੇਂ ਉਸ ਦੀ ਦुआ ਕਬੂਲ ਹੋਵੇਗੀ?"\\
[صحيح] - [رواه مسلم] - [الأربعون النووية - 10]
ਨਬੀ ﷺ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਅੱਲਾਹ ਪਵਿੱਤਰ, ਮੁਕੱਦਸ, ਨਕਸਾਂ ਅਤੇ ਖਾਮੀਆਂ ਤੋਂ ਪਰੇ ਅਤੇ ਸਭ ਕمالਾਂ ਨਾਲ ਸਜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਉਹ ਸਿਰਫ਼ ਓਹੀ ਅਮਲ, ਬੋਲ ਅਤੇ ਆਸਥਾ ਕਬੂਲ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਸਾਫ਼-ਸੁਥਰੇ, ਖਾਲਿਸ ਅੱਲਾਹ ਲਈ ਹੋਣ ਅਤੇ ਨਬੀ ﷺ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਹੋਵੇ। ਅੱਲਾਹ ਦੇ ਨੇੜੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਹੀ ਰਾਹਾਂ ਨਾਲ ਜਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।ਇੱਕ ਮੋਮਿਨ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਸਰੋਤ ਹੈ ਆਪਣੇ ਅਮਲਾਂ ਦੀ ਪਵਿੱਤਰੀ, ਜੋ ਉਸਦੇ ਹਲਾਲ ਖਾਣ-ਪੀਣ ਤੋਂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਸਦਾ ਅਮਲ ਤਾਜ਼ਾ ਅਤੇ ਪਵਿੱਤਰ ਬਣਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਅੱਲਾਹ ਨੇ ਮੋਮਿਨਾਂ ਨੂੰ ਉਹੀ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਜੋ ਰਸੂਲਾਂ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਪਵਿੱਤਰ ਖਾਓ ਅਤੇ ਚੰਗੇ ਕੰਮ ਕਰੋ।ਅੱਲਾਹ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ: "ਹੇ ਰਸੂਲੋ! ਪਵਿੱਤਰ ਚੀਜ਼ਾਂ ਖਾਓ ਅਤੇ ਚੰਗੇ ਕੰਮ ਕਰੋ, ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਕੀਤੇ ਕੰਮਾਂ ਤੋਂ ਜਾਣੂ ਹਾਂ।" ਅਤੇ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ: "ਹੇ ਇਮਾਨ ਵਾਲੋ! ਜੋ ਕੁਝ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ਉਸ ਵਿੱਚੋਂ ਪਵਿੱਤਰ ਖਾਓ।"
ਫਿਰ ਨਬੀ ﷺ ਨੇ ਹਰਾਮ ਖਾਣ ਤੋਂ ਡਰਾਇਆ, ਕਿਉਂਕਿ ਹਰਾਮ ਖਾਣ ਨਾਲ ਅਮਲ ਖ਼ਰਾਬ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਚਾਹੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਬੂਲੀਅਤ ਦੇ ਵਾਜਿਬ ਜ਼ਰੀਏ ਕੀਤੇ ਜਾਣ, ਉਹ ਅਮਲ ਕਬੂਲ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਇਸ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਵੱਡੇ ਕਾਰਨ ਇਹ ਹਨ:
ਪਹਿਲਾਂ: ਇਬਾਦਤਾਂ ਵਿੱਚ ਲੰਮਾ ਸਫਰ ਕਰਨਾ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਹੱਜ, ਜਿਹਾਦ, ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਨਾਲ ਸਲਾਹ-ਮਸਵਰਾ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਹੋਰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਰਗੇ ਕੰਮ।
ਦੂਜਾ: ਵਾਲਾਂ ਦਾ ਬਿਨਾਂ ਕੰਗੀ ਕੀਤੇ ਛਿੜਕਣਾ, ਰੰਗ ਵਿੱਚ ਬਦਲਾਅ ਅਤੇ ਕੱਪੜਿਆਂ 'ਤੇ ਮਿੱਟੀ ਹੋਣਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਥੱਕਿਆ-ਮੰਦਾ ਅਤੇ ਮੈਲਿਆ ਹੋਇਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਤੀਜਾ: ਦੁਆ ਲਈ ਹੱਥਾਂ ਨੂੰ ਅਸਮਾਨ ਵੱਲ ਉਚਾ ਕਰਨਾ।
ਚੌਥਾ: ਅੱਲਾਹ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਨਾਮਾਂ ਨਾਲ ਮਨਾਓਣਾ ਅਤੇ ਬੜੀ ਲਗਨ ਨਾਲ ਕਹਿਣਾ: "ਹੇ ਰੱਬ! ਹੇ ਰੱਬ!"
ਇਹਨਾਂ ਸਾਰੇ ਕਾਰਨਾਂ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਉਸ ਦੀ ਦੁਆ ਕਬੂਲ ਨਹੀਂ ਹੋਈ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਦਾ ਖਾਣਾ, ਪੀਣਾ ਅਤੇ ਪਹਿਰਾਵਾ ਹਰਾਮ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਹਰਾਮ ਨਾਲ ਪਾਲਿਆ-ਪੋਸਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਦੀ ਦੁਆ ਕਿਵੇਂ ਕਬੂਲ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ? ਇਹ ਬਹੁਤ ਹੀ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੈ ਕਿ ਜਿਸ ਦੀ ਇਹ ਹਾਲਤ ਹੋਵੇ, ਉਸ ਦੀ ਦੁਆ ਸੁਣੀ ਜਾਵੇ।