عَنْ أَبِي سَعِيدٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ:
اعْتَكَفَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فِي المَسْجِدِ، فَسَمِعَهُمْ يَجْهَرُونَ بِالقِرَاءَةِ، فَكَشَفَ السِّتْرَ، فَقَالَ: «أَلَا إِنَّ كُلَّكُمْ مُنَاجٍ رَبَّهُ، فَلَا يُؤْذِيَنَّ بَعْضُكُمْ بَعْضًا، وَلَا يَرْفَعْ بَعْضُكُمْ عَلَى بَعْضٍ فِي القِرَاءَةِ»، أَوْ قَالَ: «فِي الصَّلَاةِ».
[صحيح] - [رواه أبو داود] - [سنن أبي داود: 1332]
المزيــد ...
از ابوسعید رضی الله عنه روایت است که گفت:
رسول الله صلی الله علیه وسلم در مسجد معتکف بودند، صدای بلند قرائت اصحاب را شنیدند، پرده را کنار زدند و فرمودند: «آگاه باشید! همهی شما با پروردگار خود مناجات میکنید، پس نباید بعضی از شما بعضی دیگر را آزار دهد و نباید در قرائت (یا به روایتی: در نماز) صدای خود را بر دیگری بلند کند».
[صحیح] - [ابو داود روایت کرده] - [سنن ابو داود - 1332]
پیامبر صلى الله عليه وسلم در قبهای در مسجد، به قصد عبادت و تقرّب به الله، معتکف بودند، ایشان شنیدند که اصحاب، قرآن را به صدای بلند میخوانند و با این کار، یکدیگر را میآزارند. پس پرده را کنار زدند و عاملان این کار را مورد عتاب و نکوهش قرار دادند و فرمودند: همهی شما با قرائت قرآن، با پروردگار خود راز و نیاز میکنید، پس نباید بعضی از شما بعضی دیگر را آزار دهد و نباید در قرائت یا در نماز، صدای خود را بر دیگری بلند کند.