Hadith: “Indien jullie dat wensen, zal Ik het aan jullie geven; er is geen deel voor de rijken, noch voor de sterke die hun bezit hebben vergaard door inspanning.”

عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ عَدِيِّ بْنِ الخِيَارِ قَالَ:
أَخْبَرَنِي رَجُلَانِ أَنَّهُمَا أَتَيَا النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فِي حَجَّةِ الوَدَاعِ وَهُوَ يُقَسِّمُ الصَّدَقَةَ، فَسَأَلَاهُ مِنْهَا، فَرَفَّعَ فِينَا البَصَرَ وَخَفَّضَهُ، فَرَآنَا جَلْدَيْنِ، فَقَالَ: «إِنَّ شِئْتُمَا أَعْطَيْتُكُمَا، وَلَا حَظَّ فِيهَا لِغَنِيٍّ، وَلَا لِقَوِيٍّ مُكْتَسِبٍ».
[صحيح] - [رواه أبو داود والنسائي] - [سنن أبي داود: 1633]

Van ‘Oebaidoellah ibn ‘Adie ibn Al-Khiyar wordt overgeleverd:
"Twee mannen vertelden mij dat zij de Profeet (vrede zij met hem) bezochten tijdens de Vaarwelbedevaart, terwijl hij de liefdadigheid verdeelde. Zij vroegen hem om een deel daarvan. Hij hief zijn blik op hen en liet die weer zakken, zodat zij hun beide ruggen zagen. Hij zei: “Indien jullie dat wensen, zal Ik het aan jullie geven; er is geen deel voor de rijken, noch voor de sterke die hun bezit hebben vergaard door inspanning.”
[Authentiek] - - [Soenan Abi Dawoed - 1633]

Uitleg

Twee mannen kwamen naar de Profeet (vrede zij met hem) tijdens de Vaarwelbedevaart, terwijl hij de liefdadigheid verdeelde en zij vroegen hem om een deel daarvan. De Profeet (vrede zij met hem) keek herhaaldelijk naar hen, om hun toestand te beoordelen en te bepalen of de liefdadigheid hen toekwam. Hij zag hen als twee sterke mannen en zei: “Indien jullie dat wensen, zal Ik het aan jullie geven uit de liefdadigheid. Er is geen deel daarin voor wie voldoende bezit heeft, noch voor wie in staat is door eigen arbeid en inspanning te voorzien, zelfs als hij niet genoeg bezit heeft om rijk te zijn."

De voordelen van de overlevering

1. Het verbod op het toekennen van liefdadigheid aan een rijk of aan een sterk, door eigen arbeid welgesteld persoon.
2. De basisregel is dat degene van wie het bezit niet bekend is, wordt verondersteld arm te zijn en dus recht te hebben op liefdadigheid.
3. Louter fysieke kracht maakt iemand niet automatisch ongeschikt voor liefdadigheid; pas wanneer die kracht samengaat met het vermogen tot eigen inkomsten, vervalt het recht daarop.
4. Degene die in staat is voldoende te verwerven door eigen arbeid, mag geen aanspraak maken op verplichte liefdadigheid, aangezien hij door zijn verdienvermogen zelfvoorzienend is, net zoals de rijke dat door zijn bezit is.
5. De verheven profetische opvoeding van de moslimpersoonlijkheid, gericht op zelfrespect, vrijgevigheid en het afwijzen van afhankelijkheid, bedelen en luiheid.