Хадис: дека кога ја прашале за рецитирањето на Божјиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, таа рекла

عَنِ ابْنِ أَبِي مُلَيْكَةَ:
عَنْ بَعْضِ أَزْوَاجِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ -قَالَ: أَبُو عَامِرٍ، قَالَ نَافِعٌ: أُرَاهَا حَفْصَةَ- أَنَّهَا سُئِلَتْ عَنْ قِرَاءَةِ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَتْ: إِنَّكُمْ لَا تَسْتَطِيعُونَهَا قَالَ: فَقِيلَ لَهَا أَخْبِرِينَا بِهَا. قَالَ: فَقَرَأَتْ قِرَاءَةً تَرَسَّلَتْ فِيهَا قَالَ أَبُو عَامِرٍ: قَالَ نَافِعٌ: فَحَكَى لَنَا ابْنُ أَبِي مُلَيْكَةَ {الحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ} [الفاتحة: 2] ثُمَّ قَطَّعَ {الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ} [الفاتحة: 1] ثُمَّ قَطَّعَ {مَالِكِ يَوْمِ الدِّينِ}.
[صحيح] - [رواه أحمد] - [مسند أحمد: 26470]

Ибн ебу Мулејка
раскажува од една од сопругите на Веровесникот, салаллаху алејхи ве селем – Ебу Амир рекол: „Нафиʿ рече: Мислам дека тоа била Хафса“ – дека кога ја прашале за рецитирањето на Божјиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, таа рекла: „Вие не би можеле да го издржите тоа.“ Па ѝ било речено: „Кажи ни како рецитираше.“ Тогаш таа рецитирала полека и разложено. Ебу Амир рекол: „Нафиʿ рече: Ибн ебу Мулејка ни опиша, па рецитираше: ‚Сета благодарност Му припаѓа на Аллах, Господарот на световите.’ (Ел-Фатиха: 2) – и застана, потоа: ,Семилосниот, Милостивиот’ (Ел-Фатиха: 3) – и застана, потоа: ,Владетелот на Судниот ден.’ (Ел-Фатиха: 4).“
-

Објаснување

Мајката на верниците, Хафса, Аллах нека е задоволен со неа, била прашана: „Какво беше рецитирањето на Веровесникот, салаллаху алејхи ве селем, на Куранот?“ Таа рекла: „Вие не би можеле да издржите такво рецитирање.“ Па ѝ рекле: „Извести нѐ.“ Нафиʿ рекол: „Ибн ебу Мулејка ни рецитираше полека, со задржување, за да ни го приближи начинот на рецитирање на Веровесникот, салаллаху алејхи ве селем. Па рече: ‚Сета благодарност Му припаѓа на Аллах, Господарот на световите.’ – и застана, ,Семилосниот, Милостивиот’ – и застана, ‚Владетелот на Судниот ден’ – и застана.“

من فوائد الحديث

1. Хадисот го појаснува начинот на Веровесникот, салаллаху алејхи ве селем, на рецитирањето на Куранот.
2. Практичен пример за тоа како Веровесникот, салаллаху алејхи ве селем, го рецитирал.
3. Пропишаност на бавно и разложено рецитирање на Куранот, бидејќи тоа повеќе поттикнува на размислување и разбирање.
4. Грижата на праведните претходници за Куранот и за делата на Веровесникот, салаллаху алејхи ве селем.
5. Важноста на познавањето на теџвидот и науките за Куранот.