فەرموودە: پێغەمبەر -صلى الله علیه وسلم- لە سەفەردا بوو، نوێژی عیشای کرد، لە یەکێک لە ڕکاتەکان (التِّينِ وَالزَّيْتُون - سورەتی التین)ی خوێند، گوێم لە هیچ کەسێک نەبووە کە دەنگی وەکو ئەو خۆش بێت و وەکو ئەو جوان بیخوێنێت

عن الْبَرَاء بْن عَازِبٍ رضي الله عنهما «أن النبي صلى الله عليه وسلم كان في سفر، فصلى العشاء الآخِرَةَ، فقرأ في إحدى الركعتين بِالتِّينِ وَالزَّيْتُون فما سمعت أحدًا أحسن صوتًا أو قراءة منه».
[صحيح] - [متفق عليه]

ئەم وەرگێڕاوە پێویستی بە پێداچوونەوە و وردبوونەوەی زیاتر هەیە.

لە بەرائی کوڕی عازبەوە -ڕەزای خوای لێبێت- دەڵێت: «پێغەمبەر -صلى الله علیه وسلم- لە سەفەردا بوو، نوێژی عیشای کرد، لە یەکێک لە ڕکاتەکان (التِّينِ وَالزَّيْتُون - سورەتی التین)ی خوێند، گوێم لە هیچ کەسێک نەبووە کە دەنگی وەکو ئەو خۆش بێت و وەکو ئەو جوان بیخوێنێت».
صەحیحە - بوخاری و موسلیم هاوڕان لەسەری

شیکردنەوە

پێغەمبەر -صلى الله علیه وسلم- سورەتی (التین)ی خوێند لە ڕکاتی یەکەمی نوێژی عیشادا؛ چونکە لە سەفەردا بوو، ولە سەفەریشدا ڕەچاوی ئاسانکاری وکەم کردنەوە دەکرێت، چونکە سەفەر کردن ناخۆشی وناڕەحەتی تێدایە، وهەرچەندە پێغەمبەر -صلى الله علیه وسلم- موسافیر بوو، بەڵام لەگەڵ ئەمەشدا وازی نەهێنا لەو شتەی کە هۆکارە بۆ خشوع وئامادەبوونی دڵ لە کاتی بیستنی قورئان، وئەمیش بریتیە لە دەنگ خۆشکردن لە کاتی خوێندنی قورئان لە کاتی نوێژدا.