Hadis: Bera b. Azib, radijallahu anhu, prenosi da je Vjerovjesnik, sallallahu alejhi ve sellem, jednom prilikom bio na putovanju, pa je klanjao jaciju i na jednom rekatu učio suru et-Tin, te veli da nije čuo ljepšeg glasa ili učenja od njegovog.

عن الْبَرَاء بْن عَازِبٍ رضي الله عنهما «أن النبي صلى الله عليه وسلم كان في سفر، فصلى العشاء الآخِرَةَ، فقرأ في إحدى الركعتين بِالتِّينِ وَالزَّيْتُون فما سمعت أحدًا أحسن صوتًا أو قراءة منه».
[صحيح] - [متفق عليه]

Bera b. Azib, radijallahu anhu, prenosi da je Vjerovjesnik, sallallahu alejhi ve sellem, jednom prilikom bio na putovanju, pa je klanjao jaciju i na jednom rekatu učio suru et-Tin, te veli da nije čuo ljepšeg glasa ili učenja od njegovog.
[Vjerodostojan] - [Muttefekun alejh]

Objašnjenje

Vjerovjesnik, sallallahu alejhi ve sellem, učio je suru et-Tin na prvom rekatu jacijskog farza, jer je bio na putovanju, a putovanje zahtijeva olakšavanje, s obzirom da je čovjek izložen poteškoćama dok putuje. Iako je Vjerovjesnik, sallallahu alejhi ve sellem, bio na putovanju, nije ostavljao ono što dovodi do skrušenosti i prisustva srca prilikom učenja i slušanja Kur'ana, a to je uljepšavanje glasa tokom učenja u namazu.