Hadis: "Imam je postavljen da se slijedi i ne razilazite se s njime: kada donese tekbir i vi donesite, kada čini ruku', činite ga i vi, kada izgovori: 'Semiallahu Ii men hamideh.', vi recite 'Rabbena lekel-hamd.', kada učini sedždu, učinite i vi, a kada klanja sjedeći, klanjajte sjedeći i vi svi."

عن أبي هريرة رضي الله عنه مرفوعاً: «إنما جُعِلَ الإمام ليِؤُتَمَّ به، فلا تختلفوا عليه، فإذا كبر فكبروا، وإذا ركع فاركعوا، وإذا قال: سمع الله لمن حمده، فقولوا: ربنا ولك الحمد. وإذا سجد فاسجدوا، وإذا صلى جالسا فصلوا جلوسا أجمعون».
[صحيح] - [متفق عليه]

Ebu Hurejre, prenosi da je Allahov Poslanik, sallallahu 'alejhi ve sellem, rekao: "Imam je postavljen da se slijedi i ne razilazite se s njime: kada donese tekbir i vi donesite, kada čini ruku', činite ga i vi, kada izgovori: 'Semiallahu Ii men hamideh.', vi recite 'Rabbena lekel-hamd.', kada učini sedždu, učinite i vi, a kada klanja sjedeći, klanjajte sjedeći i vi svi."
[Vjerodostojan] - [Muttefekun alejh]

Objašnjenje

U hadisu se pojašnjava način muktedijinog slijeđenja imama. Poslanik sallallahu 'alejhi ve sellem, ukazao je na mudrost postavljanja imama, a ona je da bi ga muktedija slijedio i da se u namaskim radnjama ne bi od njega razlikovao. Muktedija treba da pazi na radnje koje čini imam pa kada donese početni tekbir da i muktedija to učini, kada imam učini ruku' da i on nakon njega to učini, da kada imam kaže: "Semiallahu limen hamideh.", da muktedija kaže: "Rabbena lekel hamd.", kada imam učini sedždu, da ga muktedija u tome slijedi. Kada imam opravdano klanja sjedeći da i muktedije klanjaju sjedeći, pa makar mogli stajati.