Hadis: «Günahların en büyüğü Allah'a şirk koşmak, Allah'ın mekrinden emin olmak, Allah'ın rahmetinden ümit kesmek ve O'nun yardımı hakkında ümitsizliğe düşmektir.»

عن عبد الله بن مسعود رضي الله عنه عن النبي صلى الله عليه وسلم أنه قال: "أكبر الكبائر: الإشراك بالله، والأمن من مَكْرِ الله، والقُنُوطُ من رحمة الله، واليَأْسُ من رَوْحِ الله".
[إسناده صحيح] - [رواه عبد الرزاق]

Abdullah b. Mesud -radıyallahu anh-'tan rivayet edildiğine göre Nebi -sallallahu aleyhi ve sellem- şöyle buyurmuştur: «Günahların en büyüğü Allah'a şirk koşmak, Allah'ın mekrinden emin olmak, Allah'ın rahmetinden ümit kesmek ve O'nun yardımı hakkında ümitsizliğe düşmektir.»
Bu hadisin isnadı sahihtir. - Abdurrezzâk rivayet etmiştir.

Şerh

Bu hadiste Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-, büyük günahlardan sayılan günahları haber vermiştir. Bunlar; Allah Subhânehu'ya rububiyyetinde (rabliğinde) ve ubudiyetinde/kullukta ortak koşmaktır demiş ve büyük günahlardan haber vermeye şirk ile başlamıştır. Çünkü şirk; en büyük günahtır. Diğeri ise, Allah'tan ümit ve arzunun kesilmesidir. Çünkü bunda Allah'a karşı kötü zan beslemek ve Allah'ın rahmetinin genişliği hakkında bilgisiz olmak vardır. Nimetleri ile kulunu gaflet anında azaplandırana kadar istidrac yapmasından güvende olmaktır. Bu hadiste anlatılmak istenilen husus ifade edilenler ile büyük günahların sınırlandılrılmış olması değildir. Çünkü büyük günahlar çoktur. Ancak burada murad edilen günahların en büyüğünü açıklamaktır.