فەرموودە: نزای: ( اللهم اغفر لي ما قدمت وما أخرت، وما أسررت وما أعلنت، وما أسرفت، وما أنت أعلم به مني، أنت المقدم وأنت المؤخر، لا إله إلا أنت )

عن علي بن أبي طالب رضي الله عنه أنَّ رسولَ الله صلى الله عليه وسلم كان إذا قامَ إلى الصلاة، قال: «وَجَّهتُ وجهي للذي فطر السماوات والأرض حنيفًا، وما أنا من المشركين، إنَّ صلاتي، ونُسُكي، ومَحياي، ومماتي لله رب العالمين، لا شريك له، وبذلك أُمِرتُ وأنا من المسلمين، اللهمَّ أنت المَلِك لا إله إلَّا أنت، أنت ربي، وأنا عبدك، ظلمتُ نفسي، واعترفتُ بذنبي، فاغفر لي ذنوبي جميعًا، إنه لا يغفر الذنوب إلا أنت، واهدني لأحسن الأخلاق لا يهدي لأحسنها إلا أنت، واصرف عني سيئَها لا يصرف عني سيئها إلا أنت، لبَّيْك وسَعْدَيْك، والخيرُ كله في يديك، والشر ليس إليك، أنا بك وإليك، تباركتَ وتعاليتَ، أستغفرك وأتوب إليك»، وإذا ركع، قال: «اللهمَّ لك ركعتُ، وبك آمنتُ، ولك أسلمتُ، خشع لك سمعي، وبصري، ومُخِّي، وعظمي، وعَصَبي»، وإذا رفع، قال: «اللهم ربنا لك الحمد مِلءَ السماوات، ومِلءَ الأرض، ومِلءَ ما بينهما، ومِلءَ ما شئتَ من شيء بعد»، وإذا سجد، قال: «اللهم لك سجدتُ، وبك آمنتُ، ولك أسلمتُ، سجد وجهي للذي خلقه، وصوَّره، وشقَّ سمعَه وبصرَه، تبارك الله أحسنُ الخالقين»، ثم يكون من آخر ما يقول بين التشهُّد والتسليم: «اللهم اغفر لي ما قدَّمتُ وما أخَّرتُ، وما أسررتُ وما أعلنتُ، وما أسرفتُ، وما أنت أعلم به مني، أنت المُقَدِّم وأنت المؤَخِّر، لا إله إلا أنت».
[صحيح] - [رواه مسلم]

ئەم وەرگێڕاوە پێویستی بە پێداچوونەوە و وردبوونەوەی زیاتر هەیە.

لە عەلی کوڕی ئەبی تاڵیبەوە -ڕەزای خوای لێبێت- دەڵێت: پێغەمبەری خودا -صلى اللە علیە وسلم- ئەگەر هەستایە بۆ نوێژکردن دەیفەرموو: «(وَجَّهتُ وجهي للذي فطر السماوات والأرض حنيفًا، وما أنا من المشركين، إنَّ صلاتي، ونُسُكي، ومَحياي، ومماتي لله رب العالمين، لا شريك له، وبذلك أُمِرتُ وأنا من المسلمين، اللهمَّ أنت المَلِك لا إله إلَّا أنت، أنت ربي، وأنا عبدك، ظلمتُ نفسي، واعترفتُ بذنبي، فاغفر لي ذنوبي جميعًا، إنه لا يغفر الذنوب إلا أنت، واهدني لأحسن الأخلاق لا يهدي لأحسنها إلا أنت، واصرف عني سيئَها لا يصرف عني سيئها إلا أنت، لبَّيْك وسَعْدَيْك، والخيرُ كله في يديك، والشر ليس إليك، أنا بك وإليك، تباركتَ وتعاليتَ، أستغفرك وأتوب إليك)*»، وئەگەر ڕکوع ببردایە، دەیفەرموو: «(اللهمَّ لك ركعتُ، وبك آمنتُ، ولك أسلمتُ، خشع لك سمعي، وبصري، ومُخِّي، وعظمي، وعَصَبي)**»، وئەگەر (لە ڕکوع بردن بەرز بووایەتەوە) دەیفەرموو: «(اللهم ربنا لك الحمد مِلءَ السماوات، ومِلءَ الأرض، ومِلءَ ما بينهما، ومِلءَ ما شئتَ من شيء بعد)^»، وئەگەر (سوجدەى ببردایە) دەیفەرموو: «(اللهم لك سجدتُ، وبك آمنتُ، ولك أسلمتُ، سجد وجهي للذي خلقه، وصوَّره، وشقَّ سمعَه وبصرَه، تبارك الله أحسنُ الخالقين)^^»، پاشان کۆتا شت کە دەیفەرموو لە نێوان تەشەهود -تەحیات- وسەلامدانەوە، (بریتی بوو لە): «(اللهم اغفر لي ما قدَّمتُ وما أخَّرتُ، وما أسررتُ وما أعلنتُ، وما أسرفتُ، وما أنت أعلم به مني، أنت المُقَدِّم وأنت المؤَخِّر، لا إله إلا أنت)~». *(واتە: بە پاکی و دڵسۆزی ڕووم کردە ئەو خودایەی ئاسمانەکان و زەوی بەدیهێناوە و من لە هاوبەشدانەران -موشریکان- نیم، بەڕاستی نوێژ و قوربانی و ژيان و مردنم تەنها بۆ پەروەردگاری جیهانیانە وهیچ شەریک وهاوبەشێکی نییە و بەوە فەرمانم پێ کراوە و من لە موسوڵمانانم، خودایە هەر تۆ پادشا و دەسەڵاتداری هیچ پەرستراوێک نیيە بە هەق جگە لەتۆ، تۆ پەروەردگارمی و من بەندەی تۆم، ستەمم لە نەفسم کردوە و دانم بە هەڵە و تاوانەکانم نا، تۆش لە هەموو تاوان و گوناهەکانم خۆش ببە، بەڕاستی جگە لە تۆ کەس لە گوناهـ خۆش نابێت، بەرەو باشترین کردار و ئاکار و گوفتار ڕێنموێنیم بکە، کەس ناتوانێت ڕێنمويی بکات بۆ چاکترينی ڕەوشت و ئاکار جگە لە تۆ، وە کردەوەی خراپم لێ دوور بخەرەوە کەس کردار خراپيم لێ دوور ناخاتەوە جگە لەتۆ، خوایە ( لبيک ) واتە : وەڵامی دوای وەڵامم هەیە بۆت لەگوێڕایەڵيت دام و ( سعديک ) واتە: شوێن کەوتەی دوای شوێن کەوتەم بۆ دينەکەت، چاکە هەمووی بە دەستی تۆيە خراپەش نادەمە پاڵ تۆ، وە من بە تۆوە هەم و بۆ لای تۆ دەگەڕێمەوە. پاکی و بێگەردی و بڵندی بۆ تۆیە، داوای لێخۆش بوونت لێ دەکەم و دەگەرێمەوە بۆ لات -تەوبە دەکەم-)، **(واتە: خودایە ڕکوعم بۆ تۆ برد، وئیمانم بە تۆ هێنا، وگوێڕایەڵی فەرمانەکانى تۆم، وبیستن وبینین وهۆش (مێشک) وئێسک وژێیەکانم ملکەچی تۆن)، ^(واتە: خودایە پەروەردگارمان حەمد وسوپاس بۆ تۆ هێندەی پڕ بە ئاسمانەکان، وهێندەى پڕ بە زەوی، وهێندەى پڕ لە نێوانیان، وهێندەى پڕ ئەوەى خۆت دەتەوێت لە پاش ئەمانە)، ^^(واتە: خودایە، سوجدەم تۆ برد، وئیمانم بە تۆ هێنا، وگوێڕایەڵی تۆ بووم -مسوڵمان بووم-، ڕووم سوجدەى برد بۆ ئەو زاتەى کە دروستی کردووە، و وێنەى کێشاوە، وبیستن وبینینی بۆ داناوە، پیرۆزە خودا باشترینی خوڵقێنەرەکان)، ~(واتە: خودایە لە تاوانەکانى پێشوو وپاشترم خۆش بە، لە گوناهەکانى نهێنی وئاشکرام خۆش بە، لە زیادەڕەوی کردنم لەسەر نەفسی خۆم لێم خۆش بە، لەو گوناهانەشم خۆش بە کە تۆ شارەزاتری سەبارەتیان زیاتر لە خۆم، تۆ ئەوەی بتەوێت پێشی دەخەیت -المُقَدِّم- یت، وئەوەی بتەوێت پاشی دەخەیت -المؤَخِّر-یت، هیچ پەرستراوێک هەق وڕاست نییە شایەنی پەرستن بێت جگە لە تۆ)
[صەحیحە] - [موسلیم گێڕاویەتیەوە]

شیکردنەوە

پێغەمبەر -صلى اللە علیە وسلم- ئەگەر هەستایە بۆ نوێژکردن ئەم نزایەی دەخوێند: (وَجَّهتُ وجهي للذي فطر السماوات والأرض:بە پاکی و دڵسۆزی ڕووم کردە ئەو خودایەی ئاسمانەکان و زەوی بەدیهێناوە): واتا من خواى گەورە دەپەرستم بە دڵسۆزیەوە؛ ئەو زاتەى کە ئاسمانەکان وزەوی بەدیهێناوە بە بێ ئەوەى بوونیان هەبێت لە پێشوودا، خواى گەورە ئەم بوونەوەرانەى دروستکردووە کە بە ئەوپەڕی جوانی و وردی ودروستکراون بۆیە هەر ئەو شایستەیە کە بەندەکان بیپەرستن بە تەنها بە بێ بڕیاردانى هیچ شەریک وهاوبەشێک لە پەرستنیدا، وپێویستە دڵەکان لە هەموو کاتێکدا داواى یارمەتی لە ئەو بکەن وتەوەکولیان لەسەر ئەو بێت لە هەموو حاڵەتەکاندا، ونابێت دڵ ڕوو بکاتە هیچ شت وکەسێکی تر، ودەبێت تەنها داواى ڕەزامەندی وخێر لە ئەو زاتە بکات. (حنيفًا، وما أنا من المشركين:من لە هاوبەشدانەران -موشریکان- نیم): واتا لامداوە لە هەموو ئاینێکی پوچەڵ وناهەق وتەنها لەسەر ڕێگای ئاینی هەق وڕاستیم کە ئاینی یەک خودا پەرستیە -ئاینی ئیسلام- وجێگیرم لەسەر ئەم ئاینە. (إنَّ صلاتي، ونُسُكي، ومَحياي، ومماتي لله رب العالمين، لا شريك له، وبذلك أُمِرتُ وأنا من المسلمين: بەڕاستی نوێژ و قوربانی و ژيان و مردنم تەنها بۆ پەروەردگاری جیهانیانە وهیچ شەریک وهاوبەشێکی نییە و بەوە فەرمانم پێ کراوە و من لە موسوڵمانانم): نوێژ وپەرستن ونزیکبوونەوەم هەمووی بە دڵسۆزی بۆ خواى گەورەیە، وهیچ شەریک وهاوبەشێکی بۆ بڕیار نادەم لە پەرستنیدا، هەروەها ژیان ومردنم هەمووی بۆ خواى گەورە چونکە ئەو خوڵقاندوویەتی ولە قەدەردا نووسیویەتی، وهیچ کەسێک بەڕێوەى نابات جگە لە ئەو زاتە، وهیچ هاوبەشێکی نییە خواى گەورەی پاک وبێگەرد نە لە زاتیدا ونە لە سیفات وکردەوەکانیدا، وپەروەردگار فەرمانى پێمکردووە بەم تەوحید -یەک خوا پەرستی- ودڵسۆزیە، ومن لە مسوڵمانانم ملکەچم بۆ فەرمانى خواى گەورە -سبحانه وتعالى-. پاشان فەرمووی: (اللهمَّ أنت المَلِك لا إله إلَّا أنت، أنت ربي، وأنا عبدك، ظلمتُ نفسي، واعترفتُ بذنبي، فاغفر لي ذنوبي جميعًا، إنه لا يغفر الذنوب إلا أنت:خودایە هەر تۆ پادشا و دەسەڵاتداری هیچ پەرستراوێک نیيە بە هەق جگە لەتۆ، تۆ پەروەردگارمی و من بەندەی تۆم، ستەمم لە نەفسم کردوە و دانم بە هەڵە و تاوانەکانم نا، تۆش لە هەموو تاوان و گوناهەکانم خۆش ببە، بەڕاستی جگە لە تۆ کەس لە گوناهـ خۆش نابێت): واتا ئەی خودایە تۆ پادشای وجگە لە تۆ هیچ کەسێکی تر پادشا نییە، وهیچ خاوەنداریەک بۆ کەسێکی تر نییە لە هەقیقەتدا جگە لە تۆ، وخودایەتی -ئولوهیەت- تەنها بۆ تۆیە؛ بۆیە هیچ پەرستراوێک هەق وڕاست نییە جگە لە تۆ، وتۆ پەروەردگاری منی ومن بەندەى تۆم، ستەمم لە نەفسی خۆم کردووە بە بێئاگایی وغافڵ بوون ئەمیش بەهۆی کردنی تاوان وگوناهەکان، ودان بە تاوانەکانمدا دەنێم، تەنها تۆ لە تاوانەکان خۆش دەبیت، تەنها تۆ لە بەندەکان خۆش دەبیت -الغفار والغفور-یت. (واهدني لأحسن الأخلاق لا يهدي لأحسنها إلا أنت، واصرف عني سيئَها لا يصرف عني سيئها إلا أنت:بەرەو باشترین کردار و ئاکار و گوفتار ڕێنموێنیم بکە، کەس ناتوانێت ڕێنمويی بکات بۆ چاکترينی ڕەوشت و ئاکار جگە لە تۆ، وە کردەوەی خراپم لێ دوور بخەرەوە کەس کردار خراپيم لێ دوور ناخاتەوە جگە لەتۆ): واتا ڕێنیشاندەرم بە وسەرکەوتووم بکە وجێگیرم بکە وبم گەیەنە بە جوانترین ڕەوشتەکان لە پەرستنتدا ولە ڕەوشتە پاک وجوانەکانى تر لە ئاشکرا وناخدا، تۆ هیداتی بەندە دەدەیت بۆ ئەو ڕەوشتە جوانانە وجگە لە تۆ کەسی تر هیدایەت نادات، ودوورم بکەرەوە وبمپارێزە لە ڕەوشتە خراپەکان، چونکە کەس من لەو ڕەوشتانە دوور ناخاتەوە ونامپارێزێت جگە لە تۆ نەبێت. پاشان فەرمووی:(لبَّيْك وسَعْدَيْك:خوایە - لبيک- واتە: وەڵامی دوای وەڵامم هەیە بۆت لەگوێڕایەڵيت دام و -سعديک- واتە: شوێن کەوتەی دوای شوێن کەوتەم بۆ دينەکەت): وهەروەها ئەم دوو وشەیە ماناى ئەوە دەگەیەنێت؛ خواى گەورە من بەردەوامم لەسەر پەرستنی تۆ، بەردەوامبوون لە پاش بەردەوامبوون، وئاسوودەم لە پاش ئاسوودە بوون لەسەر پەرستنی تۆ. (والخيرُ كله في يديك:چاکە هەمووی بە دەستی تۆيە): واتا هەموو خێرێک لە ژێر بەڕێوەبردنی تۆیە، وبەهەر شێوەیەک بتەوێت بەڕێوەى دەبەست. (والشر ليس إليك: خراپەش نادەمە پاڵ تۆ): واتا ئەو شەڕانەى ڕوودەدەن لە گەردووندا لە ئەنجامی کردەوەی بوونەرەکانە نەک کردەوەى تۆ بێت، بۆیە نابێت شەڕ بدرێتە پاڵ زاتی خواى گەورە یان سیفەتەکانى یان کردەوەکانى یان ناوەکانى، چونکە خواى گەورە لە زات وسیفەت وکردەوەکان وناوەکانیدا لە ئەوپەڕی بێسنووری کامڵبوونە لە هەموو لایەکەوە، حەمد وسوپاس وستایش دەکرێت بەهۆی سیفەتەکانى وکردەوەکانى، وهەموو کردەوەکانى خێر وڕەحمەت ودادپەروەری وحیکمەتن، وهیچ شەڕێکی تێدا نییە، وهەموو ناوەکانى جوان وپیرۆزن، چۆن دەبێت شەڕ بدرێتە پاڵ خواى گەورە؟ بەڵکو شەڕ لە ئەنجامی کردەوەى بوونەوەرەکانە وبوونەوەرەکانیش بەشێک نین لە زاتی خواى گەورە؛ چونکە کردەوەکانى خۆی وەکو کردەوەى بەندەکانى نییە، بەڵام بوونەوەرە کردەوەی خێر وشەڕ دەکات، بۆیە چونکە شەڕ دروستکراوە وجیاوازە بۆیە نابێت بدرێتە پاڵ خواى گەورە، وئەمیش بەڵگە نییە بۆ کۆمەڵەی موعتەزیلە کە دەڵێن خواى گەورە شەڕی دروست نەکردووە، خواى گەورە خێر وشەڕی دروستکردووە بۆ تاقیکردنەوەى بەندەکان، وخواى گەورە دروستکاری هەموو شتێکە، وئەو زاتە مەزنە پرسیاری لێناکرێت سەبارەت بە کردەوەکانى بەڵکو ئەوە بەندەکانن پرسیاریان لێدەکرێت چونکە خواى گەورە لە نەبوونەوە ئەوانی بەدیهێناوە بۆیە بە ویستی خۆی تاقیان دەکاتەوە وڕێبازی خێر وشەڕی پێیان نیشانداوە، وئەمە هیچ بەڵگەیەک نییە بە دەستی ئەوانەى دەڵێن بۆچی خواى گەورە ڕوخسەت دەدات کە شەڕ وخراپە لەسەر زەوی ڕووبدات، ژیان بۆ تاقیکردنەوەى مرۆڤ دروستکراوە وئەوەى ڕوودەدات لە شەڕ سەرەنجامى کردەوەى مرۆڤەکانە، وسەرەنجام خوای گەورە پادشا وخاوەنی هەموو موڵکێکە، ئایا خاوەن موڵک پرسیاری لێدەکرێت چی دەکات بە موڵکەکەى؟!! ئایا چۆن مرۆڤێکی هێندە بچووک کە لە نەبوونەوە هاتووە ڕوخسەت بە خۆی دەدات ڕەخنە لە خوای گەورە بگرێت پاش ئەو هەموو نیعمەتانەى پێی بەخشراوە؛ وئەم ڕەخنە ناڕەوایانە بگرێت کە لە گومڕاکردنی شەیتانەوەیە چونکە ئەو یەکەم کەس بوو بەرامبەر خواى گەورە وەستا وڕەخنەى لێیگرت ونکۆڵی کرد لەوەى گوێڕایەڵی بکات وگومانێکی پوچەڵی بۆ خۆی دروستکرد!!. ( أنا بك وإليك:وە من بە تۆوە هەم و بۆ لای تۆ دەگەڕێمەوە): واتا پەنا بە تۆ دەگرم وپشت بە تۆ دەبەستم وهەموو کارێک بەهۆی یارمەتی تۆوە جێبەجێی دەکەم، وڕوو لە تۆ دەکەم ولە تۆ دەپاڕێمەوە، وبۆ لای تۆ دەگەڕێمەوە، وتەنها تۆ دەپەرستم، ووتراوە: داواى یارمەتی لە تۆ دەکەم وڕوو لە تۆ دەکەم -بۆئەوەى بە هانامەوە بێیت-. (تباركتَ وتعاليتَ: پاکی و بێگەردی و بڵندی بۆ تۆیە): واتا مەزنیت وشکۆداریت وخێرت زۆر بێت، وبەرز وبڵندیت لەوەى بیری لێدەکرێتەوە ودێتە خەیاڵدا، ودوور پاک وبەریئیت لە هەموو کەموکورتی وعەیبێک. (أستغفرك وأتوب إليك: داوای لێخۆش بوونت لێ دەکەم و دەگەرێمەوە بۆ لات -تەوبە دەکەم-): واتا داواى لێخۆشبوون لە تۆ دەکەم لەسەر ئەوەى ڕوویدا لە ڕابردوو، ودەگەڕێمەوە لە کردنی هەر گوناهێک لەوەى ماوە لە ژیانمدا، وڕوو لە تۆ دەکەم وداواى جێگیری وسەرکەوتن لە تۆ دەکەم هەتاوەکو دەمرم. وئەگەر بچووایە بۆ ڕکوع بردن دەیفەرموو: (اللهمَّ لك ركعتُ، وبك آمنتُ، ولك أسلمتُ، خشع لك سمعي، وبصري، ومُخِّي، وعظمي، وعَصَبي: خودایە ڕکوعم بۆ تۆ برد، وئیمانم بە تۆ هێنا، وگوێڕایەڵی فەرمانەکانى تۆم، وبیستن وبینین وهۆش (مێشک) وئێسک وژێیەکانم ملکەچی تۆن): واتا بە دڵسۆزیەوە ڕکوع بۆ تۆ دەبەم ودڵسۆزم بۆ تۆ، وئیمانم بە تۆ هێنا، وملکەچ وگوێڕایەڵی تۆم، وهەموو ئەندامەکانم -لە بیستن وبینین وئێسک ودەمار- هەموو ملکەچ وزەلیلە بۆفەرمانى تۆ. وئەگەر سەری لە ڕکوع بردن بەرز بکردایەتەوە دەیفەرموو: (اللهم ربنا لك الحمد مِلءَ السماوات، ومِلءَ الأرض، ومِلءَ ما بينهما، ومِلءَ ما شئتَ من شيء بعد: خودایە پەروەردگارمان حەمد وسوپاس بۆ تۆ هێندەی پڕ بە ئاسمانەکان، وهێندەى پڕ بە زەوی، وهێندەى پڕ لە نێوانیان، وهێندەى پڕ ئەوەى خۆت دەتەوێت لە پاش ئەمانە): واتا حەمد وسوپاسی تۆ دەکەم ئەگەر ئەم حەمد وسوپاسکردنە لاشە وماددە بووایە ئەوا هێندەى نێوان ئاسمانەکان وزەوی وزیاتر لەمەیشی پڕ دەکردەوە. وئەگەر بۆ سوجدە بردن بچووایە دەیفەرموو: (اللهم لك سجدتُ، وبك آمنتُ، ولك أسلمتُ، سجد وجهي للذي خلقه، وصوَّره، وشقَّ سمعَه وبصرَه، تبارك الله أحسنُ الخالقين:خودایە، سوجدەم تۆ برد، وئیمانم بە تۆ هێنا، وگوێڕایەڵی تۆ بووم -مسوڵمان بووم-، ڕووم سوجدەى برد بۆ ئەو زاتەى کە دروستی کردووە، و وێنەى کێشاوە، وبیستن وبینینی بۆ داناوە، پیرۆزە خودا باشترینی خوڵقێنەرەکان): واتا سوجدە بردنم بە تەنها وبە دڵسۆزی بۆ تۆیە، وباوەڕم بە تۆ هێنا، وملکەچی فەرمانەکانى تۆم، وهەموو ئەندامەکانم کە تۆ دروستتکردووە زەلیل وملکەچن بۆ فەرمانت، بەرز وپیرۆزە خواى گەورە باشترینی خوڵقێنەرەکان. پاشان کۆتا نزای دەفەرموو لە نێوان تەشەهود -تەحیات- وسەلامدانەوە: (اللهم اغفر لي ما قدَّمتُ وما أخَّرتُ:خودایە لە تاوانەکانى پێشوو وپاشترم خۆش بە): واتا خودایە لە تاوانەکانى ڕابردوو وداهاتووم خۆش بە. (وما أسررتُ وما أعلنتُ:لە گوناهەکانى نهێنی وئاشکرام خۆش بە): واتا لەو گوناهانەم خۆش بە کە شاراوەن ودیار نین یان لە نەفسی خۆمدان وکەس نایبینێ ولەو گوناهانەیشم خۆش بە کە دیار وئاشکران. (وما أسرفتُ:لە زیادەڕەوی کردنم لەسەر نەفسی خۆم لێم خۆش بە): واتا لە سنوور تێپەڕاندنم خۆش بە دەرهەق بە نەفسی خۆم بەهۆی کردنی تاوان وگوناهەکانەوە. (وما أنت أعلم به مني: لەو گوناهانەشم خۆش بە کە تۆ شارەزاتری سەبارەتیان زیاتر لە خۆم): واتا لەو گوناهانەم خۆش بە کە پێیان نازانم ولە مندا بوونیان هەیە. (أنت المُقَدِّم وأنت المؤَخِّر:تۆ ئەوەی بتەوێت پێشی دەخەیت -المُقَدِّم- یت، وئەوەی بتەوێت پاشی دەخەیت -المؤَخِّر-یت): هەرکەسێک بتەوێت سەری دەخەیت وپلەى بەرزدەکەیتەوە بەهۆی پەرستن وگوێڕایەڵی کردنت، وهەرکەسێک بتەوێت دواى دەخەیت وپلەى نزم دەکەیتەوە ئەمیش بەهۆی تاوان وسەرپێچیەکان، ئەمیش بە پێی حیکمەتی خۆت، هەرکەسێک بتەوێت شکۆداری دەکەیت وهەرکەسێک بتەوێت زەلیلی دەکەیت. (لا إله إلا أنت:هیچ پەرستراوێک هەق وڕاست نییە شایەنی پەرستن بێت جگە لە تۆ).