عن بَجَالَةَ بن عَبَدة قال: كتب عمر بن الخطاب: «أن اقتُلُوا كلّ ساحر وساحرة». قال: فقتلنا ثلاث سواحر.
وعن ابن عمر رضي الله عنه : «أن حفصة سَحَرَتْها جاريتها فاعتَرَفَتْ بسِحْرها، فأمرت عبد الرحمن بن زيد فقتلها».
وعن أبي عثمان النهدي: «أنه كان عند الوليد رجل يلعب فذبح إنسانًا، وأبان رأسه؛ فعَجِبْنا، فأعاد رأسه، فجاء جُنْدُبٌ الْأَزْديّ فقتله».
[الآثار صحيحة.
تنبيه:
أثر عمر صححه الألباني -رحمه الله-.
وأما أثر حفصة؛ فصححه الإمام محمد بن عبد الوهاب -رحمه الله-.
وأما أثر جُنْدُب؛ فصححه الإمام محمد بن عبد الوهاب -رحمه الله-، والألباني] - [أثر عمر رواه أبو داود وأحمد.
وأثر حفصة رواه مالك في «الموطأ» بلاغًا، ووصله البيهقي.
وأثر جُنْدُب رواه البخاري في التاريخ الكبير]
المزيــد ...
لە بەجالەی کوڕی عەبەدەوە دەڵێت: عومەری کوڕی خەتاب -ڕەزاى خواى لێبێت- نووسی: «هەموو ساحیرێکی پیاو یان ئافرەت بکوژن»، ئێمەش سێ ساحیرمان کوشت. لە ئیبن عومەرەوە -ڕەزاى خوایان لێبێت- دەڵێت: «خزمەتکارێکی حەفسە (خێزانی پێغەمبەر -صلى اللە علیە وسلم-) سیحری لێی کرد، ئەویش (خزمەتکارە ساحیرەکە) دانی پێدانا (ئیعتیرافی کرد لەسەر ئەنجامدانى سیحرەکە)، بۆیە (حەفسە) فەرمانى بە عبدالرحمانی کوڕی زەید کرد؛ بۆیە کوشتی». لە ئەبی عوسمان نەهدیەوە دەڵێت: «لە لای وەلید پیاوێک هەبوو یاری دەکرد؛ مرۆڤێکی سەربڕی، وسەری جیاکردەوە (لە لاشەی)، ئێمەش بە لامانەوە سەیر بوو، وسەری خستەوە شوێنی خۆی، جوندوبی ئەزدی هات و(ساحیرەکەى) کوشت».
[صەحیحە بە ھەموو ریوایەتەکانیەوە] - [بەیھەقی گێڕاویەتیەوە - ئیبنوداود گێڕاویەتیەوە - ئەحمەد گێڕاویەتیەوە - مالیك گێڕاویەتیەوە]
چونکە سیحر کردن یەکێکە لە نەخۆشیە کۆمەڵایەتیە ترسناکەکان؛ ودەبێتە هۆی خراپەکاری زۆر وسەرەنجامی پیس: لە کوشتن، بردنی ماڵی خەڵکی بە ناهەق، وجیاکردنەوەى نێوان هاوسەرەکان، وهەندێکی کوفرە؛ چونکە پەناگرتنی تێدایە بە شەیتانەکان ونزیکبوونەوە لێیان، خواى گەورە چارەسەرێکی بۆی داناوە لە شەریعەتدا کە لە ڕیشەوە ئەم نەخۆشییە دەردەهێنێت لە نێو کۆمەڵگای مرۆڤایەتیدا ئەویش بە کوشتنی ساحیرەکان، بۆئەوەى کۆمەڵگا لەسەر ڕێگای ڕاست بێت بە ڕەوشتە جوان وپاکەکان، وهاوەڵانیش ئەمەیان ئەنجامداوە وساحیرەکانیان کوشتووە -ڕەزاى خوایان لێبێت- ئەمیش پاش فەرمانى ئەمیرەکان -پێشەوایان-.