فەرموودە: هێندە تاوانێکی گەورەیە وبەسە لەسەر مرۆڤ ئەگەر خۆی بگرێتەوە (لە خەرجکردن) لەسەر ئەوانەى کە دەبێت پێداویستیەکانیان جێبەجێ بکات

عن خَيْثَمَةَ، قال: كنا جلوسًا مع عبد الله بن عمرو، إذ جاءه قَهْرَمَانٌ له فَدَخَلَ، فقال: أَعْطَيْتَ الرَّقِيقَ قُوتَهُمْ؟ قال: لا، قال: فَانْطَلِقْ فَأَعْطِهِمْ، قال: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم : «كَفَى بِالْمَرْءِ إِثْمًا أَنْ يَحْبِسَ عَمَّنْ يَمْلِكُ قُوتَهُ».
[صحيح] - [رواه مسلم]

ئەم وەرگێڕاوە پێویستی بە پێداچوونەوە و وردبوونەوەی زیاتر هەیە.

لە خەیسەمەوە دەڵێت: دانیشتبووین لەگەڵ عبد اللەی کوڕی عەمرو، کاتێک سەرپەرشتیاری خەزێنەکانی هاتە ژوورەوە، (عبد الله) ووتی: ئایا خواردن وپێداویستیەکانت بەخشی بە بەندەکان -کۆیلەکان-؟، ووتی: نەخێر، (عبد الله) ووتی: بڕۆ پێیان ببەخشە، ووتی: پێغەمبەری خودا -صلى اللە علیە وسلم- دەفەرموێت: «هێندە تاوانێکی گەورەیە وبەسە لەسەر مرۆڤ ئەگەر خۆی بگرێتەوە (لە خەرجکردن) لەسەر ئەوانەى کە دەبێت پێداویستیەکانیان جێبەجێ بکات».
صەحیحە - موسلیم گێڕاویەتیەوە

شیکردنەوە

لەم فەرموودەیەدا عبد اللەی کوڕی عەمرو -ڕەزاى خوایان لێبێت- مەزنی ئەرکی سەرشان وبەرپرسیارێتی مرۆڤ ڕووندەکاتەوە بەرامبەر ئەوانەى کە ئەرکە لەسەری خەرجی وپێداویستیان بۆ دابین بکات، وکاتێک عبد الله زانى کە سەرپەرشتیاری خەزێنەکانی هێشتا خەرجی وپێویستیەکانی نەبەخشیووە بە بەندەکان -کۆیلەکان-، فەرمانى پێیکرد کە دەستبەجێ پێداویستیەکانیان جێبەجێ بکات، پاشان ئەم فەرموودەیەى پێغەمبەری گێڕایەوە -صلى اللە علیە وسلم- کە ماناکەی ئەوەیە: ئەگەر مرۆڤ کەمتەرخەم بێت وگرنگی نەدات بە خەرجکردن لەسەر ئەوانەى لە ژێر دەستیدان وبەرپرسیارە بەرامبەریان وئەرکە لەسەری پێداویستیەکانى ژیانیان بۆ دابین بکات؛ لەکاتێدا تواناى هەیە ودەستی بگرێتەوە ئەوا ئەمە گەورەترین هۆکارە بۆ ئەوەى ئەو کەسە تووشی تاوان بێت.