فەرموودە: پێغەمبەری خودا -صلى اللە علیە وسلم- خواردنەوەیەکی بۆ هێندرا ولێی خواردەوە، ولە لای ڕاستیەوە کوڕە منداڵێک هەبوو

عن سهل بن سعد رضي الله عنه : أن رسولَ اللهِ صلى الله عليه وسلم أُتِيَ بشرابٍ، فَشَرِبَ منهُ وعن يميِنِه غُلامٌ، وعن يسارِه الأشياخُ، فقالَ للغُلامِ: "أَتَأذَنُ لِي أنْ أُعْطِيَ هؤلاء؟"، فقالَ الغلامُ: لا واللهِ يا رسولَ اللهِ، لا أُوثِرُ بنَصِيبي منك أحداً. فَتَلَّهُ رسولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم في يدِه.
[صحيح] - [متفق عليه]

ئەم وەرگێڕاوە پێویستی بە پێداچوونەوە و وردبوونەوەی زیاتر هەیە.

لە سەهلی کوڕی سەعدەوە -ڕەزای خوای لێبێت- (دەڵێت): پێغەمبەری خودا -صلى اللە علیە وسلم- خواردنەوەیەکی بۆ هێندرا ولێی خواردەوە، ولە لای ڕاستیەوە کوڕە منداڵێک هەبوو، ولە لای چەپیەوە چەند پیاوێکی بەتەمەن هەبوو، بە کوڕە منداڵەکەى (غوڵامەکەى) فەرموو: «ئایا ڕێگام پێدەدەیت کە بیدەم بە ئەوان؟»، غوڵامەکە ووتی: نەخێر، والله ئەی پێغەمبەری خودا، بەهۆی بەخشینی تۆ؛ بەشی خۆم نادەم بە هیچ کەسێک، بۆیە پێغەمبەری خودا -صلى اللە علیە وسلم- (پەرداخەکەى) خستە نێو دەستیەوە.
[صەحیحە] - [بوخاری و موسلیم هاوڕان لەسەری]

شیکردنەوە

لەم فەرموودەیەدا پێغەمبەر -صلى اللە علیە وسلم- داوای ڕوخسەتی کرد لە کوڕە منداڵێک (غوڵامێک) بۆئەوەى خواردنەوەکە بدات بە پیاوە بەتەمەنەکان لە پێش ئەوەى بە ئەوی بدات، ودەیویست بەم شێوەیە هەستی دڵی بەتەمەکان ڕابگرێت، و بۆئەوەى بزانن کە خۆشەویستن وڕێزدارن، ئەگەر سونەت ڕێگر نەبێت لە پێشخستنی ئەم پێدانە، وئەمە ڕوونکردنەوەى سونەتی تێدایە کە ڕاست لە پێشەوەیە وشایسەترە، ونابێت لایەکی تر پێشی ڕاست بخرێت مەگەر بە ڕوخسەتی کەسی لای ڕاست نەبێت، وئەگەر ڕوخسەتی دا؛ ئەوا دروستە، وئاساییە داوای ڕوخسەتی لێبکرێت، ونابێت ڕوخسەت بدات ئەگەر ئەمە لەدەستدانی فەزڵێکی دواڕۆژ وبەرژەوەندییەکی دونیایی تێدا بوو، وئەم غوڵامە ئیبن عەباس بوو -ڕەزای خوای لێبێت-.