عن أبي زيد الأنصاري رضي الله عنه قال: قال لي رسول الله صلى الله عليه وسلم : «اقتَرِب منِّي»، فاقتربتُ منه، فقال: «أَدْخِلْ يدك فامْسَح ظهري» ، قال: فأدْخلتُ يدي في قميصه، فمسَحتُ ظهْره، فَوَقَع خاتَم النبوة بين إصبعي، قال: فسُئل عن خاتَم النبوة، فقال: «شَعْرات بيْن كتِفيْه».
[صحيح] - [رواه أحمد]
المزيــد ...
لە ئەبی زەیدی ئەنساڕیەوە -ڕەزای خوای لێبێت- دەڵێت: پێغەمبەری خودا -صلى اللە علیە وسلم- پێمی فەرموو: «لێم نزیک بەرەوە»، منیش لێی نزیک بوومەوە، فەرمووی: «دەستت ببە ژوورەوە، وپشتم مەسح بکە -دەستی پێدا بهێنە-»، (ئەبی زەید) دەڵێت: دەستم کردە نێو جلەکەى، وپشتیم مەسح کرد -دەستم بەسەردا هێنا-، مۆری پێغەمبەرایەتی کەوتە نێوان دوو پەنجەمەوە، (ئەبی زەید) پرسیاری لێکرا سەبارەت بە مۆری پێغەمبەرایەتی -خاتم النبوة-، ووتی: «لە چەند موویەک پێکهاتبوو لە نێوان شانەکانى».
[صەحیحە] - [ئەحمەد گێڕاویەتیەوە]
پێغەمبەری خودا -صلى اللە علیە وسلم- بە ئەبی زەیدی ئەنساڕی فەرموو: لێم نزیک بەرەوە، کاتێک لێی نزیک بووەوە، پێی فەرمووی: دەستت ببە ژوورەوە بۆ نێو جلەکەم، وپشتم مەسح بکە -دەستی پێدا بهێنە-، ئەویش (ئەبی زەید) دەستی کردە نێو جلەکەى -قەمیسەکەى-، وپشتی مەسح کرد -دەستی بەسەردا هێنا-، مۆری پێغەمبەرایەتی کەوتە نێوان دوو پەنجەیەوە، ئەبی زەیدی ئەنساڕی پرسیاری لێکرا سەبارەت بە مۆری پێغەمبەرایەتی -خاتم النبوة-، چییە؟ ووتی: لە چەند موویەک پێکهاتبوو لە نێوان شانەکانى.