فەرموودە: پێغەمبەر -صلى اللە علیە وسلم- وئەبوبەکر وعومەر نوێژیان بە -خوێندنی- (الحمد لله رب العالمين) دەستپێدەکرد

عن أنس رضي الله عنه : أن النبي صلى الله عليه وسلم وأبا بكر وعمر كانوا يفتتحون الصلاة بـ﴿الحمد لله رب العالمين﴾. زاد مسلم: لا يذكرون: ﴿بسم الله الرحمن الرحيم﴾ في أول قراءة ولا في آخرها. وفي رواية لأحمد والنسائي وابن خزيمة: لا يجهرون بـ﴿بسم الله الرحمن الرحيم﴾. وفي أخرى لابن خزيمة: كانوا يُسرُّون.
[صحيح بكل رواياته] - [الرواية الأولى: متفق عليها. الرواية الثانية: "لا يجهرون" رواها أحمد والنسائي وابن خزيمة]

ئەم وەرگێڕاوە پێویستی بە پێداچوونەوە و وردبوونەوەی زیاتر هەیە.

لە ئەنەسەوە -ڕەزاى خواى لێبێت- دەڵێت: «پێغەمبەر -صلى اللە علیە وسلم- وئەبوبەکر وعومەر نوێژیان بە -خوێندنی- ﴿الحمد لله رب العالمين﴾ دەستپێدەکرد». لە گێڕانەوەى (مسلم) دا ئەم زیادەیە هاتووە: « لە سەرەتای خوێندنی -سورەتی الفاتحة- ولە کۆتاییدا ﴿بسم الله الرحمن الرحيم﴾یان نەدەخوێند». ولە گێڕانەوەى (أحمد) و(النسائي) (ابن خزیمة)دا، هاتووە: «﴿بسم الله الرحمن الرحيم﴾یان بە ئاشکرا نەدەخوێند». ولە گێڕانەوەیەکی تری (ابن خزیمة)دا: «بە نهێنی دەیانخوێند».
صەحیحە بە ھەموو ریوایەتەکانیەوە - ئیبنو خوزەیمە گێڕاویەتیەوە

شیکردنەوە

ئەم فەرموودەیە ئەوە ڕووندەکاتەوە کە پێغەمبەر -صلى اللە علیە وسلم- وهاوەڵان -ڕەزاى خوایان لێبێت-؛ لە سەرەتاى نوێژدا ﴿بسم الله الرحمن الرحيم﴾یان نەدەخوێند بە ئاشکرایی لە سەرەتاى سورەتی -الفاتحة- لە کاتی نوێژدا، ئەمیش جەختکردنەوەیە لەسەر ئەوەى کە لە سورەتی -الفاتحة- نییە، ولە گێڕانەوەیەکی تری (إبن خزیمة)دا: بە نهێنی دەیانخوێند. لیژنەى فەتوادان ( اللجنة الدائمة للإفتاء) دەڵێن: دروست ئەوەیە کە ﴿بسم الله الرحمن الرحيم﴾ بەشێک نییە لە سورەتی -الفاتحة- وسورەتەکانى تر، بەڵکو ئایەتێکی سەربەخۆیە لە قورئاندا، وبەشێکە لە ئایەتێک لە ئایەتەکانى سورەتی -النمل-، خواى گەورە دەفەرموێت: {إِنَّهُ مِنْ سُلَيْمَانَ وَإِنَّهُ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ} [النمل:30] واتە: {کە بێگومان لە سولەیمانەوە (ھاتووە) بەڕاستی ئەو (نامە دەست پێدەکات): بەناوی خوای بەخشندەی میھرەبان}، وسونەتە لە پێش خوێندنی هەموو سورەتێک بخوێندرێت، جگە لە سورەتی -التوبة:البراءة- نەبێت، وسونەت ئەوەیە لە نوێژدا بە نهێنی بخوێندرێت لە پێش خوێندنی سورەتی -الفاتحة-.