عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الخُدْرِيَّ رَضيَ اللهُ عنهُ قَالَ:
بَعَثَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مِنَ اليَمَنِ بِذُهَيْبَةٍ فِي أَدِيمٍ مَقْرُوظٍ، لَمْ تُحَصَّلْ مِنْ تُرَابِهَا، قَالَ: فَقَسَمَهَا بَيْنَ أَرْبَعَةِ نَفَرٍ، بَيْنَ عُيَيْنَةَ بْنِ بَدْرٍ وَأَقْرَعَ بْنِ حابِسٍ وَزَيْدِ الخَيْلِ، وَالرَّابِعُ: إِمَّا عَلْقَمَةُ وَإِمَّا عَامِرُ بْنُ الطُّفَيْلِ، فَقَالَ رَجُلٌ مِنْ أَصْحَابِهِ: كُنَّا نَحْنُ أَحَقَّ بِهَذَا مِنْ هَؤُلاَءِ، قَالَ: فَبَلَغَ ذَلِكَ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَ: «أَلاَ تَأْمَنُونِي وَأَنَا أَمِينُ مَنْ فِي السَّمَاءِ، يَأْتِينِي خَبَرُ السَّمَاءِ صَبَاحًا وَمَسَاءً»، قَالَ: فَقَامَ رَجُلٌ غَائِرُ العَيْنَيْنِ، مُشْرِفُ الوَجْنَتَيْنِ، نَاشِزُ الجَبْهَةِ، كَثُّ اللِّحْيَةِ، مَحْلُوقُ الرَّأْسِ، مُشَمَّرُ الإِزَارِ، فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ اتَّقِ اللَّهَ، قَالَ: «وَيْلَكَ، أَوَلَسْتُ أَحَقَّ أَهْلِ الأَرْضِ أَنْ يَتَّقِيَ اللَّهَ» قَالَ: ثُمَّ وَلَّى الرَّجُلُ، قَالَ خَالِدُ بْنُ الوَلِيدِ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، أَلاَ أَضْرِبُ عُنُقَهُ؟ قَالَ: «لاَ، لَعَلَّهُ أَنْ يَكُونَ يُصَلِّي» فَقَالَ خَالِدٌ: وَكَمْ مِنْ مُصَلٍّ يَقُولُ بِلِسَانِهِ مَا لَيْسَ فِي قَلْبِهِ، قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «إِنِّي لَمْ أُومَرْ أَنْ أَنْقُبَ عَنْ قُلُوبِ النَّاسِ وَلاَ أَشُقَّ بُطُونَهُمْ» قَالَ: ثُمَّ نَظَرَ إِلَيْهِ وَهُوَ مُقَفٍّ، فَقَالَ: «إِنَّهُ يَخْرُجُ مِنْ ضِئْضِئِ هَذَا قَوْمٌ يَتْلُونَ كِتَابَ اللَّهِ رَطْبًا، لاَ يُجَاوِزُ حَنَاجِرَهُمْ، يَمْرُقُونَ مِنَ الدِّينِ كَمَا يَمْرُقُ السَّهْمُ مِنَ الرَّمِيَّةِ»، وَأَظُنُّهُ قَالَ: «لَئِنْ أَدْرَكْتُهُمْ لَأَقْتُلَنَّهُمْ قَتْلَ ثَمُودَ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 4351]
المزيــد ...
អំពី អាពូសាអ៊ីត អាល់ឃុទរី رضي الله عنه បាននិយាយថា៖
អាលី ពិន អាពីត៏ឡឹប رضي الله عنه បានផ្ញើទៅកាន់រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ ពីយេមែននូវដុំមាសដែលមិនទាន់បានសម្អាត((នៅប្រឡាក់ដី)ដាក់នៅក្នុងថង់ស្បែក។ គាត់បាននិយាយថា៖ ពេលនោះ ណាពីបានបែងចែកវារវាងបុរសបួននាក់ គឺរវាងអ៊ូយ៉ៃណះ ពិន ហ្ពាទើរ, អឹក្ករ៉ក់ ពិន ហាពីស, ហ្សេទ អាល់ខៃល៍, និងអ្នកទីបួនអាចជា អាល់ក៏ម៉ាស់ ឬក៏ អាមៀរ ពិន អាត់ទូហ្វែល។ មានបុរសម្នាក់ក្នុងចំណោមសហាហ្ពាត់របស់លោកបាននិយាយថា៖ ពួកយើងសក្តិសមនឹងទទួលបានវាជាងអ្នកទាំងនោះ។ គាត់បាននិយាយថា៖ ហើយដំណឹងនេះបានទៅដល់ណាពី ﷺ ហើយលោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ “តើអ្នកមិនទុកចិត្តខ្ញុំទេឬ ខណៈដែលខ្ញុំ គឺជាអ្នកដែលត្រូវបានអ្នកនៅលើមេឃ(អល់ឡោះ)ទុកចិត្ត? ខ្ញុំទទួលបានដំណឹងពីលើមេឃទាំងព្រឹក ទាំងល្ងាច”។ គាត់បាននិយាយថា៖ ពេលនោះ មានបុរសម្នាក់ដែលមានភ្នែកជ្រៅ ថ្ពាល់ប៉ោង ថ្ងាសទូលាយ ពុកចង្កាច្រើនតែមិនវែង ក្បាលត្រងោល លើកសំលៀកបំពាក់ខាងក្រោមរបស់គេឡើង ហើយនិយាយថា៖ ឱរ៉ស៊ូលុលឡោះ! សូមអ្នកកោតខ្លាចអល់ឡោះ។ លោកក៏បានមានប្រសាសន៍ថា៖ “អន្តរាយហើយអ្នក! តើខ្ញុំមិនមែនជាមនុស្សដែលសមនឹងកោតខ្លាចអល់ឡោះជាងគេទេឬ”? គាត់បាននិយាយថា៖ បន្ទាប់មក បុរសនោះក៏បានចេញទៅ។ ខលីទ ពិន អាល់វ៉ាលីទ បាននិយាយថា៖ ឱរ៉ស៊ូលុលឡោះ! តើខ្ញុំមិនសមនឹងកាត់កគេទេឬ? លោកបានតបថា៖ “ទេ ប្រហែលជាគេជាអ្នកដែលសឡាត”។ ពេលនោះ ខលីទ បាននិយាយថា៖ តើមានអ្នកសឡាតប៉ុន្មាននាក់ដែលពោលនៅលើអណ្តាតរបស់ខ្លួននូវអ្វីដែលមិនមាននៅក្នុងចិត្តរបស់គេនោះ! រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ “ខ្ញុំមិនត្រូវបានគេបញ្ជាឲ្យពិនិត្យមើលអ្វីដែលនៅក្នុងចិត្តមនុស្ស ឬក៏ហែកពោះរបស់ពួកគេមើលនោះឡើយ”។ គាត់បាននិយាយថា៖ បន្ទាប់មក លោកបានមើលទៅបុរសនោះ ខណៈដែលបុរសនោះកំពុងដើរចេញទៅ ហើយលោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ “ពិតណាស់ នឹងកើតចេញមកពី កូនចៅនៃបុរសម្នាក់នេះនូវមនុស្សមួយក្រុមដែលសូត្រគម្ពីររបស់អល់ឡោះយ៉ាងរលូន ប៉ុន្តែការសូត្ររបស់ពួកគេនឹងមិនហួសពីបំពង់ករបស់ពួកគេទេ។ ពួកគេនឹងចាកចេញពីសាសនាដូចជាព្រួញដែលចេញពីធ្នូ”។ ខ្ញុំគិតថា លោកក៏បានមានប្រសាសន៍ថា៖ “ប្រសិនបើខ្ញុំទាន់ពួកគេ ខ្ញុំនឹងសម្លាប់ពួកគេដូចជាការសម្លាប់ក្រុមសាមូទ”។
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري - 4351]
អាលី ពិន អាពីត៏ឡឹប رضي الله عنه បានផ្ញើទៅកាន់រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ ពីយេមែននូវដុំមាសដែលមិនទាន់បានសម្អាត((នៅប្រឡាក់ដី)ដាក់នៅក្នុងថង់ស្បែក។ ពេលនោះ ណាពី ﷺ បានធ្វើការបែងចែកមាសនោះឲ្យទៅមនុស្សបួននាក់គឺ៖ អ៊ូយ៉ៃណះ ពិន ហ្ពាទើរ អាល់ហ្វាហ្សារី, អាល់អឹក្ករ៉ក់ ពិន ហាពីស អាល់ហាន់ហ្ស៏លី, ហ្សេទ អាល់ខៃល៍ អាន់និបហានី និង អាល់ក៏ម៉ាស់ ពិន អូឡាសាស់ អាល់អាមីរី។ មានបុរសម្នាក់ក្នុងចំណោមសហាហ្ពាត់របស់លោកបាននិយាយថា៖ ពួកយើងសក្តិសមនឹងទទួលបានមាសនេះជាងអ្នកទាំងនោះ។ ដំណឹងនេះបានទៅដល់ណាពី ﷺ ហើយលោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ តើអ្នកមិនទុកចិត្តខ្ញុំទេឬ ខណៈដែលខ្ញុំ គឺជាអ្នកដែលត្រូវបានអ្នកនៅលើមេឃ(អល់ឡោះ)ទុកចិត្ត? ខ្ញុំទទួលបានដំណឹងពីលើមេឃទាំងព្រឹក ទាំងល្ងាច។ ពេលនោះ មានបុរសម្នាក់ដែលមានភ្នែកជ្រៅ ថ្ពាល់ប៉ោង ថ្ងាសទូលាយ ពុកចង្កាច្រើនតែមិនវែង ក្បាលត្រងោល លើកសំលៀកបំពាក់ខាងក្រោមរបស់គេឡើង ហើយនិយាយថា៖ ឱរ៉ស៊ូលុលឡោះ! សូមអ្នកកោតខ្លាចអល់ឡោះ។ រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ ក៏បានមានប្រសាសន៍ថា៖ អន្តរាយហើយអ្នក! តើខ្ញុំមិនមែនជាមនុស្សដែលសមនឹងកោតខ្លាចអល់ឡោះជាងគេទេឬ? គាត់បាននិយាយថា៖ បន្ទាប់មក បុរសនោះក៏បានចេញទៅ។ ខលីទ ពិន អាល់វ៉ាលីទ បាននិយាយថា៖ ឱរ៉ស៊ូលុលឡោះ! តើខ្ញុំមិនសមនឹងកាត់កគេទេឬ? លោកបានតបថា៖ ទេ ប្រហែលគេជាអ្នកដែលសឡាត។ ខលីទ បាននិយាយថា៖ តើមានអ្នកសឡាតប៉ុន្មាននាក់ដែលពោលនៅលើអណ្តាតរបស់ខ្លួននូវអ្វីដែលមិនមាននៅក្នុងចិត្តរបស់គេនោះ! រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ ខ្ញុំមិនត្រូវបានគេបញ្ជាឲ្យពិនិត្យមើលអ្វីដែលនៅក្នុងចិត្តមនុស្ស ឬក៏ហែកពោះរបស់ពួកគេមើលនោះឡើយ។ តាមពិត ខ្ញុំត្រូវបានបញ្ជាឲ្យវិនិច្ឆ័យតែទៅលើទង្វើខាងក្រៅរបស់ពួកគេប៉ុណ្ណោះ។ គាត់បាននិយាយថា៖ បន្ទាប់មក លោកបានមើលទៅបុរសនោះ ខណៈដែលបុរសនោះកំពុងដើរចេញទៅ ហើយលោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ ជាការពិតណាស់ នឹងកើតចេញពីពូជពង្សរបស់បុរសម្នាក់នេះ និងក្រុមដែលដើរតាម ឬកុលសម្ព័ន្ធរបស់គេនូវអ្នកដែលមានជំនាញក្នុងការសូត្រគម្ពីរគួរអានដោយសំឡេងដ៏ពិរោះ។ អណ្តាតរបស់ពួកគេសើមដោយសារការសូត្រជាប្រចាំ តែការសូត្រគម្ពីរគួរអានរបស់ពួកគេមិនហួសពីបំពង់ករបស់ពួកគេឡើយ ដើម្បីបើកដួងចិត្តរបស់ពួកគេឱ្យបានយល់ និងកែលម្អឡើយ(ពោលគឺសូត្រតែដោយមាត់ មិនបានចូលដល់ចិត្ត)។ អល់ឡោះនឹងមិនផ្តល់ផលបុណ្យ ហើយក៏មិនទទួលយកវានោះដែរ។ ពួកគេនឹងចេញពីសាសនាអ៊ីស្លាមរយ៉ាងរហ័សដូចជាព្រួញដែលចេញពីកូនធ្នូរយ៉ាងល្បឿនដូច្នោះដែរ។ ខ្ញុំគិតថា លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ ប្រសិនបើខ្ញុំមានជីវិតរស់នៅទាន់ពេលដែលពួកគេចេញមកប្រឆាំងនឹងអ្នកមូស្លីមដោយប្រើផ្លែដាវ ខ្ញុំនឹងសម្លាប់ពួកគេយ៉ាងសាហាវដូចជាក្រុមសាមូទអ៊ីចឹង។