بروز رسانی: ای مردم، بر خود رحم کنيد (و صدای تان را پايين بياوريد)؛ زيرا شخصِ ناشنوا و غايبی را نمی خوانيد؛ بلکه الله با شما بوده و شنوایِ نزديک است.

عن أبي موسى الأشعري رضي الله عنه قال: كنا مع النبي صلى الله عليه وسلم في سفر، فكنا إذا أشْرَفْنَا على واد هَلَّلْنَا وكبَّرْنَا وارتفعت أصواتنا، فقال النبي صلى الله عليه وسلم : «يا أيها الناس، ارْبَعُوا على أنفسكم، فإنكم لا تدعون أصمَّ ولا غائباً، إنَّه معكم، إنَّه سميع قريب».
[صحيح] - [متفق عليه، واللفظ للبخاري]

از ابوموسی اشعری رضی الله عنه روایت است که می گويد: در سفری همراه رسول الله صلى الله عليه وسلم بوديم؛ هنگامی که از جايی بالا می رفتيم، «لااله الاالله» و «الله اکبر» می گفتيم و صدای مان بلند می شد. رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمود: «يَا أيُّهَا النَّاسُ، ارْبَعُوا عَلَى أنْفُسِكُمْ، فَإنَّكُمْ لا تَدْعُونَ أصَمَّ وَلا غَائِباً، إنَّهُ مَعَكُمْ، إنَّهُ سَمِيعٌ قَرِيبٌ»: «ای مردم، بر خود رحم کنيد (و صدای تان را پايين بياوريد)؛ زيرا شخصِ ناشنوا و غايبی را نمی خوانيد؛ بلکه الله با شما بوده و شنوایِ نزديک است».
صحیح است - متفق علیه، این لفظ بخاری است

شرح

ابوموسی اشعری رضی الله عنه روایت می کند که با عده ای از صحابه همراه رسول الله صلی الله علیه وسلم در سفر بودند و با صدای بلند «لااله الاالله» و «الله اکبر» می گفتند که رسول الله صلی الله علیه وسلم به آنان تذکر داده و می فرماید: «يَا أيُّهَا النَّاسُ، ارْبَعُوا عَلَى أنْفُسِكُمْ» یعنی با صدای آرام ذکر بگویید و با بلند کردن صدا خود را به مشقت نیندازید که شخصِ ناشنوا و غايبی را نمی خوانيد؛ بلکه الله با شما بوده و شنوایِ نزديک است. الله عزوجل نیازی ندارد که برای تسبیح و تحمید و تکبیر، سعی در بلند کردن صدا کنید. چون الله متعال می شنود و می بیند و با اینکه در بالای آسمان ها قرار دارد، نزدیک است و به همه چیز احاطه دارد. و اینکه فرمود: «کسی را می خوانید که شنوایِ بینایِ نزدیک است». صیغه ی مبالغه برای الله متعال است؛ چون الله متعال کمال مطلق در این صفات را داراست و هر حرکتی هرچند پنهان را می شنود؛ بلکه صدای پای مورچه ای بر سنگی سخت در تاریکی های شب و بلکه پنهان تر از آن را می شنود. چنانکه چیزی از دیدگانش پنهان نمی ماند. بنابراین صداهای شما و صدای نفس های تان و هر کلمه ای که تلفظ می کنید، می شنود و حرکات شما را می بیند و با شماست و نزدیک به کسی که او را می خواند؛ و در عین حال از همه ی مخلوقاتش اطلاع داشته و بر آنها احاطه دارد و همه و همه در قبضه ی قدرت او هستند، با این همه بر عرش خود می باشد و بالاتر از همه ی مخلوقاتش؛ و چیزی در بین تمام مخلوقاتش نمی گذرد، مگر اینکه بر او پنهان نیست. شنیدن و دیدن و نزدیکی که شایسته ی الله متعال است، از صفات ثابت او می باشند؛ اما کیفیت و چگونگی آنها برای ما مشخص نیست و برای آنها به مثل و مانند معتقد نیستیم و آنها را از معانی حقیقی که دارند تحریف و تاویل نمی کنیم.