عن أبي هريرة رضي الله عنه قال قال رسول الله صلى الله عليه وسلم : ((إن أمتي يُدْعَون يوم القيامة غُرًّا مُحَجَلِّين من آثار الوُضُوء)). فمن اسْتَطَاع منكم أن يُطِيل غُرَّتَه فَليَفعل. وفي لفظ لمسلم: ((رأَيت أبا هريرة يتوضَّأ، فغسل وجهه ويديه حتى كاد يبلغ المنكبين، ثم غسل رجليه حتى رَفَع إلى السَّاقين، ثم قال: سمعت رسول الله صلى الله عليه وسلم يقول: إنَّ أمتي يُدْعَون يوم القيامة غُرًّا مُحَجَّلِين من آثار الوُضُوء)) فمن استطاع منكم أن يطيل غُرَّتَه وتَحْجِيلَه فَليَفعَل. وفي لفظ لمسلم: سمعت خليلي صلى الله عليه وسلم يقول: ((تَبْلُغ الحِليَة من المؤمن حيث يبلغ الوُضُوء)).
[صحيح] - [الرواية الأولى: متفق عليه. الرواية الثانية: رواها مسلم. الرواية الثالثة: رواها مسلم]
المزيــد ...

از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «إنَّ أُمَّتِي يُدْعَوْنَ يَوْمَ القِيَامَةِ غُرَّاً مُحَجَّلينَ مِنْ آثَارِ الوُضُوءِ»: «روز قیامت امت من درحالی فرا خوانده می شوند که پيشانی و اعضای وضوی شان سفيد و نورانی است». لذا هرکس می خواهد اين سفيدی و درخشش را بيشتر نمايد، پس چنین کند. و در روایت مسلم آمده است: ابو هريره رضى الله عنه را ديدم که وضو می گيرد؛ صورتش و دو دستش را شست تا جايی که نزديک بود به سر شانه هايش برسد؛ سپس دو پايش را شست چنانکه تا دو ساقش بالا رفت؛ سپس گفت: از رسول الله صلی الله علیه وسلم شنیدم که فرمود: «إنَّ أُمَّتِي يُدْعَوْنَ يَوْمَ القِيَامَةِ غُرَّاً مُحَجَّلينَ مِنْ آثَارِ الوُضُوءِ»: «روز قیامت امت من درحالی فرا خوانده می شوند که پيشانی و اعضای وضوی شان سفيد و نورانی است». لذا هرکس می خواهد اين سفيدی و درخشش را بيشتر نمايد، پس چنین کند. و در روایتی از مسلم آمده است: از خلیلم صلی الله علیه وسلم شنیدم که فرمود: «تَبْلُغُ الْحِلْيَةُ مِنَ الْمُؤْمِنِ حَيْثُ يَبْلُغُ الْوَضُوءُ»: «زيورِ (بهشتیِ) مؤمن تا جايی است که آب وضويش به آنجا می رسد».
صحیح است - هر دو روایت را مسلم آورده است

شرح

رسول الله صلی الله علیه وسلم امتش را بشارت می دهد که الله متعال ویژگی خاص و شرف بزرگی برای آنها در روز قیامت مد نظر قرار داده است؛ ویژگی که با آن از سایر امت ها متمایز می باشند؛ چنانکه در انظار مردم فراخوانده می شوند درحالی که صورت ها و دست ها و پاهای شان نورانی بوده و می درخشند؛ و این تنها یکی از ثمرات این عبادت بزرگ یعنی وضو می باشد. عبادتی که با این اعضای گرامی جهت کسب رضای پروردگار متعال و دست یافتن به ثواب و پاداش آن تکرار می شود؛ و به همین دلیل پاداش آنها این ستایش بزرگ و خاص می باشد. سپس ابوهریره می گوید: هرکس می خواهد اين سفيدی و درخشش را بيشتر نمايد، پس چنین کند. چون هرچه مکان شستن بیشتر باشد، درخشش و سفیدی بیشتر خواهد بود. اما آنچه در شستن اعضای وضو مشروع است، شستن دست ها به همراه آرنج می باشد که آرنج بخشی از ابتدای بازو و شستن آن را شامل می شود. و شستن پاها به همراه قوزک ها که ابتدای ساق را هم در بر می گیرد. و در وضو بازو و ساق شسته نمی شوند. و در روایت دیگری از رسول الله صلی الله علیه وسلم نقل می کند که: «زيورِ مؤمن در بهشت تا جايی است که آب وضويش به آنجا می رسد».

ترجمه: انگلیسی فرانسوی اسپانیایی ترکی اردو اندونزیایی بوسنیایی روسی بنگالی چینی تجالوج الهندية الأيغورية الكردية الهوسا البرتغالية
مشاهده ترجمه ها
بیشتر