ھەدىس: ئاللاھنىڭ ئىسمى بىلەن، زېمىنىمىزنىڭ تۇپرىقى بىلەن، بەزىمىزنىڭ ئېغىز سۈيى بىلەن، پەرۋەردىگارىمىزنىڭ ئىزنى بىلەن كېسەللىرىمىز شىپا تاپىدۇ

عن عائشة رضي الله عنها : أنَّ النَّبيَّ صلى الله عليه وسلم كَانَ إِذَا اشْتَكى الإنْسَانُ الشَّيْءَ مِنْهُ، أَوْ كَانَتْ بِهِ قَرْحَةٌ أَوْ جُرْح، قالَ النبيُّ صلى الله عليه وسلم بأُصبعِهِ هكذا - ووضع سفيان بن عيينة الراوي سبابته بالأرض ثم رفعها- وقالَ: «بِسمِ اللهِ، تُرْبَةُ أرْضِنَا، بِرِيقَةِ بَعْضِنَا، يُشْفَى بِهِ سَقِيمُنَا، بإذْنِ رَبِّنَا».
[صحيح] - [متفق عليه]

ئائىشە رەزىيەللاھۇ ئەنھادىن رىۋايەت قىلىنغان ھەدىستە: بىرەر كىشى پەيغەمبەر سەللەللاھۇ ئەلەيھى ۋەسەللەمگە كېسەللىكتىن ۋە ياكى بەدىنىدىكى جاراھەتتىن شىكايەت قىلىپ كەلسە، رەسۇلۇللاھ بارمىقىنى تەككۈزۈپ تۇرۇپ: -سۇفيان ئىبنى ئۇيەينە بېگىز بارمىقىنى يەرگە قويۇپ، ئاندىن ئۇنى كۆتۈرۈپ كۆرسۈتۈپ قويغان- «ئاللاھنىڭ ئىسمى بىلەن، زېمىنىمىزنىڭ تۇپرىقى بىلەن، بەزىمىزنىڭ ئېغىز سۈيى بىلەن، پەرۋەردىگارىمىزنىڭ ئىزنى بىلەن كېسەللىرىمىز شىپا تاپىدۇ» دېگەن
سەھىھ(بەش شەرت تولۇق بولغادا ھەدىس سەھىھ بولىدۇ) - ھەدىسنى بۇخارى ۋە مۇسلىم بىردەك قوبۇل قىلغان

شەرھىسى

پەيغەمبەر سەللەللاھۇ ئەلەيھى ۋەسەللەم بىرەر كىشى كېسەل بولۇپ قالسا ۋە ياكى بەدىنىدە جاراھەت بولسا بېگىز بارمىقىنى ئېغىزى بىلەن نەمدەپ، ئۇنى توپىغا تەككۈزۈپ، بىر ئاز توپا چاپلاشسا، ئۇنى كېسەلنىڭ بەدىنىگە ياكى ئاغرىق جايغا قويۇپ تۇرۇپ: «ئاللاھنىڭ ئىسمى بىلەن، زېمىنىمىزنىڭ تۇپرىقى بىلەن، بەزىمىزنىڭ ئېغىز سۈيى بىلەن، پەرۋەردىگارىمىزنىڭ ئىزنى بىلەن كېسەللىرىمىز شىپا تاپىدۇ» دەپ دۇئا قىلاتتى