عن ابن مسعود رضي الله عنه قال: صليت مع النبي صلى الله عليه وسلم ليلة، فأطال القيام حتى هَمَمْتُ بأمْرِ سُوءٍ! قيل: وما هَمَمْتَ به؟ قال: هَمَمْتُ أن أجلس وأَدَعَه.
[صحيح] - [متفق عليه]
المزيــد ...
Ayon kay Ibnu Mas`ūd, malugod si Allah sa kanya: "Nagdasal ako kasama ang Propeta, pagpalain siya ni Allah at pangalagaan, isang gabi. Pinatagal niya ang pagtayo hanggang sa nakaisip ako ng isang bagay na masama! Sinabi: Ano ang naiisip mo? Nagsabi siya: Naisip ko na umupo at iwan siya."
[Tumpak] - [Napagkaisahan ang katumpakan]
Nagdasal si Ibnu Mas`ūd, malugod si Allah sa kanya, kasama ang Propeta, pagpalain siya ni Allah at pangalagaan, isang gabi at tumayo ang Propeta, pagpalain siya ni Allah at pangalagaan, nang pagtayong matagal. ito ang nakasanayan niya, pagpalain siya ni Allah at pangalagaan, at nahirapan ito, malugod si Allah sa kanya sa tagal ng pagtayo hanggang sa nakaisip ito ng isang bagay na hindi ikatutuwa ng tao na gawin iyon. Tinanong ito, malugod si Allah sa kanya: Ano ang naisip mo? Nagsabi ito: Naisip ko na umupo at iwan siya na nakatayo. Ito ay dahil sa inabot niyang hirap.