Hadis: “Bir gece Allah Rasûlü-sallallahu aleyhi ve sellem- ile birlikte namaz kıldım. Öylesine namazı uzattı ki, içimden çirkin bir şey yapmak geçti. “Ne yapmak istemiştin?” diye sordular. “Oturup onu yalnız bırakmayı düşündüm.” dedi.

عن ابن مسعود رضي الله عنه قال: صليت مع النبي صلى الله عليه وسلم ليلة، فأطال القيام حتى هَمَمْتُ بأمْرِ سُوءٍ! قيل: وما هَمَمْتَ به؟ قال: هَمَمْتُ أن أجلس وأَدَعَه.
[صحيح] - [متفق عليه]

İbnu Mes’ud -radıyallahu anh- anlatıyor: “Bir gece Allah Rasûlü-sallallahu aleyhi ve sellem- ile birlikte namaz kıldım. Öylesine namazı uzattı ki, içimden çirkin bir şey yapmak geçti. “Ne yapmak istemiştin?” diye sordular. “Oturup onu yalnız bırakmayı düşündüm.” dedi.
[Sahih Hadis] - [Muttefekun Aleyh]

Şerh

Bir gece İbn Mes’ud –radıyallahu anh- Allah Rasûlü-sallallahu aleyhi ve selem- ile birlikte namaz kıldı. Öylesine namazı uzattı ki – bu onun devamlı olarak yaptığı bir husustu- namazın uzun olması İbn Mes’ud –radıyallahu anh- için meşakkat olmuştu. Hatta içinden kişiyi sevindirmeyecek bir şeyi yapmayı geçirdi. Ona ne yapmak istemiştin diye sorduklarında: Kendisine meşakkat olması hasebiyle oturup onu ayakta yalnız bırakmayı düşündüm.” demiştir.