Хадис: „Аллаховиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, никогаш не се бореше против некој народ, сè додека претходно не ги повика (во исламот).“

عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا قَالَ:
مَا قَاتَلَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَوْمًا قَطُّ حَتَّى يَدْعُوَهُمْ.
[صحيح] - [رواه أحمد والبيهقي] - [سنن البيهقي: 18232]

Ибн Абас, Аллах нека е задоволен со него и со неговиот татко, рекол:
„Аллаховиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, никогаш не се бореше против некој народ, сè додека претходно не ги повика (во исламот).“
[صحيح] - - [سنن البيهقي - 18232]

Објаснување

Ибн Абас, Аллах нека е задоволен со него и со неговиот татко, известува дека Пратеникот, салаллаху алејхи ве селем, не започнувал борба против некој народ, сè додека најнапред не ги повика во исламот. Доколку не би го прифатиле неговиот повик, тогаш се борел против нив.

من فوائد الحديث

1. Услов за борба е претходно да се упати повик во исламот, ако до тие луѓе претходно не стигнала пораката.
2. Пратеникот, салаллаху алејхи ве селем, најнапред ги повикувал во исламот; доколку одбиеја, им нудел да плаќаат џизја; ако и тоа го одбиеја – тогаш се борел против нив, како што е спомнато во други хадиси.
3. Мудроста на џихадот е луѓето да влезат во исламот, а не желбата да управуваат со нивните животи, нивниот имот или нивната земја.