ჰადისი: ალლაჰის შუამავალს (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) არცერთ ხალხთან არ უბრძოლია, სანამ მათ ისლამისკენ არ მოუხმობდა

عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا قَالَ:
مَا قَاتَلَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَوْمًا قَطُّ حَتَّى يَدْعُوَهُمْ.
[صحيح] - [رواه أحمد والبيهقي] - [سنن البيهقي: 18232]

გადმოცემულია იბნ აბბასისგან (ალლაჰი იყოს მათით კმაყოფილი), რომ მან თქვა:
«ალლაჰის შუამავალს (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) არცერთ ხალხთან არ უბრძოლია, სანამ მათ ისლამისკენ არ მოუხმობდა».
[სანდო (საჰიჰ)] - [رواه أحمد والبيهقي] - [سنن البيهقي - 18232]

განმარტება

გადმოსცემს იბნ აბბასი (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი), რომ მოციქულს (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) არცერთ ხალხთან ომი არ წამოუწყია, სანამ მათ ისლამზე არ მოუხმობდა, თუ მის მოწოდებას არ მიიღებდნენ, იწყებდა მათთან ომს.

ჰადისის სარგებლობიდან

1. აუცილებელია ისლამისკენ მოხმობა ომის დაწყებამდე, როდესაც საზოგადოებასთნ ჯერ ისლამი არ მისულა.
2. შუამავალი (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) მოუწოდებდა ისლამისკენ, და თუ არ მიიღებდნენ ისლამს მათ ავალდებულებდა ჯიზიას გადახდას, თუ ამასაც არ დათანხმდებოდნენ, მაშინ იწყებდა მათთან ომს, როგორც არის ეს მოცემული სხვა ჰადისებში.
3. ჯიჰადის სიბრძნე იმაში მდგომარეობს, რომ ადამიანებმა მიიღონ ისლამი, და არა მათი დახოცვა ან მათი ქონების და მიწის დასაკუთრება.