عن أنس بن مالك رضي الله عنه قال: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم لأُبَي بنِ كعْب رضي الله عنه : «إن الله عز وجل أمَرَني أن أَقْرَأَ عَلَيك: (لم يكن الذين كفروا...) قال: وسمَّاني؟ قال: «نعم» فبكى أُبي. وفي رواية: فَجَعَل أُبَي يَبكِي.
[صحيح] - [متفق عليه.
الرواية الثانية: رواها البخاري]
المزيــد ...
از انس بن مالک رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلى الله عليه وسلم به ابی بن کعب رضی الله عنه فرمود: «إِنَّ اللَّه - عز وجل - أَمَرَني أَنْ أَقْرَأَ علَيْك: [لَمْ يَكُنِ الَّذِينَ كَفَرُوا]»: «الله - عز وجل - به من دستور داده که اين سوره را برای تو بخوانم: [لَمْ يَكُنِ الَّذِينَ كَفَرُوا]». ابی رضی الله عنه پرسيد: آيا الله متعال نام مرا برد؟ رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمود: «نَعَمْ»: «بله». در نتيجه ابی رضی الله عنه گريست.
و در روایتی آمده است: ابی شروع به گریستن کرد.
[صحیح است] - [به روایت بخاری - متفق علیه]
در این حدیث رسول الله صلی الله علیه وسلم به ابی رضی الله عنه خبر می دهد که الله عزوجل به ایشان امر نموده سوره ی بینه را بر ابی بخواند. ابی رضی الله عنه از این مساله تعجب کرده و شگفت زده می شود که چگونه چنین چیزی ممکن است؟ چون اصل این است که مفضول بر فاضل بخواند نه فاضل بر مفضول؛ وقتی ابی رضی الله عنه از این مساله اطمینان خاطر پیدا می کند و متوجه می شود که الله متعال اسم او را برده است، از روی شادی و خوشحالی می گرید که الله متعال اسم او را برده است.