Hadis: "Klanjali smo sa Allahovim Poslanikom, sallallahu 'alejhi ve sellem, džumu namaz, zatim smo se razilazili a zidovi nisu imali sjenu pod kojom bi se sakrili."

عن سَلَمَةَ بْنِ الأَكْوَعِ رضي الله عنه وكان من أصحاب الشجرة قال: «كنا نُصَلِّي مع رسول الله صلى الله عليه وسلم الْجُمُعَةَ، ثم نَنْصَرِفُ، وليس للحيطان ظِلٌّ نستظِلّ به». وفي لفظ: «كنا نُجَمِّعُ مع رسول الله صلى الله عليه وسلم إذا زالت الشمس، ثم نرجع فَنَتَتَبَّعُ الْفَيْءَ».
[صحيح] - [متفق عليه]

Seleme b. El-Ekva', radijallahu 'anhu, koji je bio jedan od onih koji su dali Poslaniku, sallallahu 'alejhi ve sellem, prisegu pod drvetom je rekao: "Klanjali smo sa Allahovim Poslanikom, sallallahu 'alejhi ve sellem, džumu namaz, zatim smo se razilazili a zidovi nisu imali sjenu pod kojom bi se sakrili." U drugoj predaji se kaže: "Klanjali bismo džumu namaz sa Poslanikom, sallallahu 'alejhi ve sellem, kada bi Sunce prešlo polovinu neba, zatim bi se vraćali tražući sjenu kako bi se zaklonili."
[Vjerodostojan] - [Muttefekun alejh]

Objašnjenje

Seleme b. El-Ekva', radijallahu 'anhu, spominje da su oni sa Poslanikom, sallallahu 'alejhi ve sellem, klanjali džumu namaz u prvom namaskom vremenu, tako da kada bi se nakon dvije džumanske hutbe i nakon obavljenog namaza vraćali kućama ne bi nalazili sjenu kojom bi se zaklonili od vrućine. A u drugoj predaji se spominje da bi oni klanjali džumu namaz nakon što bi Sunce prešlo polovinu neba, a potom bi se vraćali kućama. Islamski učenjaci su složni da vrijeme džume namaza prestaje sa zavšetkom vremena podnevskog namaza. A najbolje i najpreče je da se džuma namaz klanja odmah nakon što Sunce pređe polovinu neba, jer je Vjerovjesnik, sallallahu 'alejhi ve sellem, najčešće tako radio, i to je vrijeme o kome su se složlili svi islamski učenjaci. Osim u slučaju neke potrebe, kao u periodu velikih vrućina a ljudi nemaju nešto čime bi se zaštitili, ili u slučaju izlaska u ratni pohod prije podne namaza, tada u tom slučaju nema smetnje da se džuma namaz obavi i malo prije nego li Sunce pređe polovinu neba.