عن أبي هريرة رضي الله عنه «أن نبي الله صلى الله عليه وسلم رأى رجلا يَسُوقُ بَدَنَةً، فقال: اركبها، قال: إنها بَدَنَةٌ، قال اركبها، فرأيته رَاكِبَهَا، يُسَايِرُ النبي صلى الله عليه وسلم ».
وفي لفظ: قال في الثانية، أو الثالثة: «اركبها وَيْلَكَ أو وَيْحَكَ».
[صحيح] - [متفق عليه]
المزيــد ...
ئەبۇ ھۇرەيرە رەزىيەللاھۇ ئەنھۇدىن مۇنداق رىۋايەت قىلىندى: پەيغەمبەر ئەلەيھىسسالام قۇربانلىق تۆگە ھەيدەپ كېتىۋاتقان بىر ئادەمنى كۆرۈپ: «ئۇنىڭغا مىنىۋال!» دېدى، ئۇ ئادەم: بۇ قۇربانلىق تۆگە،-دېدى، پەيغەمبەر ئەلەيھىسسالام: «ئۇنىڭغا مىنىۋال!» دېدى، ئۇنىڭ تۆگىگە مېنىپ، پەيغەمبەر ئەلەيھىسسالام بىلەن بىللە كىتىۋاتقىنىنى كۆردۈم. يەنە بىر رىۋايەتتە ئىككىنچى ياكى ئۈچىنچى قېتىمدا: «ئېسىت ساڭا!» دېدى
[سەھىھ(بەش شەرت تولۇق بولغادا ھەدىس سەھىھ بولىدۇ)] - [ھەدىسنى بۇخارى ۋە مۇسلىم بىردەك قوبۇل قىلغان]
پەيغەمبەر ئەلەيھىسسالام بىر كىشىنىڭ قۇربانلىق تۆگىنى مېنىشكە ئېھتىياجلىق تۇرۇپ، ھەيدەپ كېتىۋاتقانلىقىنى كۆرۈپ، ئۇنىڭغا: «تۆگەڭگە مىنىۋالغىن» دېدى. ئۇلارنىڭ نەزىرىدە بەيتۇللاھقا ھەدىيە قىلىنغان تۆگە ئۇلۇغ، چېقىلىشقا بولمايدىغان بولغاچقا، بۇ ساھابە ئۇنىڭ بەيتۇللاھقا ھەدىيە قىلىنغان تۆگە ئىكەنلىكىنى ئېيتىپ سۈرۈشتۈردى، پەيغەمبەر ئەلەيھىسسالام: «تۆگە گەرچە بەيتۇللاھقا ئاتالغان ھەدىيە بولسىمۇ، ئۇنىڭغا مىنىۋالغىن» دېدى، ئۇ كىشى ئىككىنچى، ئۈچىنچى قېتىم قايتىلىغاندا، گەرچە ھەدىيە بولسىمۇ، ئۇنىڭغا مىنىشنىڭ دۇرۇس ئىكەنلىكىنى بايان قىلىپ، قاتتىق تەلەپپۇز بىلەن:«ئۇنىڭغا مىنىۋال» دېدى، ئۇ كىشى تۆگىگە مىندى