Hadis: “Sizden birinizin namaz kılarken uykusu gelirse, uykusu geçinceye kadar uyusun.”

عن عائشة رضي الله عنها مرفوعاً: «إذا نَعَسَ أحدكم وهو يصلي فَلْيَرْقُدْ حتى يذهب عنه النوم، فإن أحدكم إذا صلى وهو نَاعِسٌ لا يدري لعله يذهب يستغفر فَيَسُبُّ نَفْسَهُ».
[صحيح] - [متفق عليه]

Aişe -radıyallahu anhâ'dan merfu olarak rivayet edilen bir hadiste: “Sizden birinizin namaz kılarken uykusu gelirse, uykusu geçinceye kadar uyusun. Sizden biriniz uykulu olarak namaz kıldığında ne yaptığını bilmez, istiğfar ettiğini zannederken kendisine söver (de haberi olmaz).” diye buyrulmuştur.
[Sahih Hadis] - [Muttefekun Aleyh]

Şerh

Hadis, kişinin ibadet ile kendisini aşırı yormanın hoş olmadığını gösterir. Namaz kılan kişi üzerine uykunun ağır bastığını hissettiğinde, namazını kesmesi, ya da tamamlayıp sonra da yatması gerekir ki, kendisini dinlendirmiş olsun. İbadeti esnasında kendi aleyhine dua etmesi hâsıl olmasın.