Hadis: «İçinizden biri kendisini, gelen geçen insanlardan koruyacak bir sütreye karşı namaza durup da biri önünden geçmeye kalkacak olursa onu itip uzaklaştırsın; şayet dinlemez dayatırsa onunla mücadele etsin; çünkü o ancak bir şeytandır.»

عن أبي سعيد الخدري رضي الله عنه مرفوعًا: «إذا صلَّى أَحَدُكُم إلى شيء يَسْتُرُهُ مِنَ النَّاس، فأَرَاد أحَد أن يَجْتَازَ بين يديه، فَلْيَدْفَعْهُ، فإن أبى فَلْيُقَاتِلْهُ؛ فإنما هو شيطان». وفي رواية: «إذا كان أَحَدُكُمْ يُصَلِّي فلا يَدَعْ أحدا يمُرُّ بين يديه، فإنْ أبى فَلْيُقَاتِلْهُ؛ فإن معه القَرِينَ».
[صحيح] - [الرواية الأولى: متفق عليه. الرواية الثانية: رواها مسلم]

Ebu Said el-Hudri –radıyallahu anh-’tan merfû olarak rivayet edildiğine göre Rasûlullah –sallallahu aleyhi ve sellem- şöyle buyurdu: «Biriniz, kendisini insanlardan koruyan sütreye doğru namaz kılarken, şayet birisi önünden geçmek isterse, onu itsin. Eğer ısrar ederse, onunla savaşın. Çünkü o, şeytandır.» Başka bir rivayette: «Biriniz namaz kılıyorsa hiç kimseye önünden geçmesine izin vermesin. Eğer reddederse onunla birlikte arkadaşı (şeytan) vardır.»
[Sahih Hadis] - [Müslim rivayet etmiştir - Muttefekun Aleyh]

Şerh

Bir kimse namaza başladığında, kendisini insanlardan koruyacak ve önünden geçip namazını eksiltmelerine engel olacak bir sütre koyup, Rabbine yönelerek yakarışta bulunduğunda birisi önünden geçmek isterse, en kolay bir şekilde ona engel olsun. Eğer kolaylıkla ve rahatlıkla engel olmak fayda vermiyorsa bu kimse kendisine saygı duyulmayı elinden kaçırmış ve önünden geçmek istediği kişinin hakkına tecavüz etmiş olur. Onun düşmanlığına engel olmak, onu el ile itme şeklinde mücadele ederek yapmak caizdir. Çünkü bu yaptığı insanların ibadetlerini ifsat etmek/bozmak ve namazlarını karıştırmak/şüphe sokmak isteyen şeytanların amellerindendir.