عَنْ أَبِي عَبْدِ الرَّحْمَنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَسْعُودٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ:
حَدَّثَنَا رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَهُوَ الصَّادِقُ المَصْدُوقُ: «إِنَّ أَحَدَكُمْ يُجْمَعُ خَلْقُهُ فِي بَطْنِ أُمِّهِ أَرْبَعِينَ يَوْمًا، ثُمَّ يَكُونُ عَلَقَةً مِثْلَ ذَلِكَ، ثُمَّ يَكُونُ مُضْغَةً مِثْلَ ذَلِكَ، ثُمَّ يُرْسَلُ إلَيْهِ المَلَكُ فَيَنْفُخُ فِيهِ الرُّوحَ، وَيُؤْمَرُ بِأَرْبَعِ كَلِمَاتٍ: بِكَتْبِ رِزْقِهِ، وَأَجَلِهِ، وَعَمَلِهِ، وَشَقِيٍّ أَوْ سَعِيدٍ؛ فَوَالَّذِي لَا إلَهَ غَيْرُهُ إنَّ أَحَدَكُمْ لَيَعْمَلُ بِعَمَلِ أَهْلِ الجَنَّةِ حَتَّى مَا يَكُونُ بَيْنَهُ وَبَيْنَهَا إلَّا ذِرَاعٌ فَيَسْبِقُ عَلَيْهِ الكِتَابُ فَيَعْمَلُ بِعَمَلِ أَهْلِ النَّارِ فَيَدْخُلُهَا، وَإِنَّ أَحَدَكُمْ لَيَعْمَلُ بِعَمَلِ أَهْلِ النَّارِ حَتَّى مَا يَكُونُ بَيْنَهُ وَبَيْنَهَا إلَّا ذِرَاعٌ، فَيَسْبِقُ عَلَيْهِ الكِتَابُ فَيَعْمَلُ بِعَمَلِ أَهْلِ الجَنَّةِ فَيَدْخُلُهَا».
[صحيح] - [رواه البخاري ومسلم] - [الأربعون النووية: 4]
المزيــد ...
**"ਅਬੂ ਅਬਦੁਲ ਰਹਮਾਨ ਅਬਦੁੱਲਾਹ ਬਿਨ ਮਸਊਦ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹੁ ਤੋਂ ਰਿਵਾਇਤ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ:"**
"ਰਸੂਲੁੱਲਾਹ ﷺ, ਜੋ ਸੱਚਾ ਅਤੇ ਮਨਜ਼ੂਰ ਹੈ, ਨੇ ਕਿਹਾ: 'ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਹਰ ਇਕ ਦਾ ਸਿਰਜਣ ਅਪਣੀ ਮਾਂ ਦੇ ਗਰਭ ਵਿੱਚ ਚਾਲੀ ਦਿਨਾਂ ਲਈ ਇਕੱਠਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਫਿਰ ਉਹ ਇੱਕ ਲਾੜੀ (ਅਲਕਾ) ਵਾਂਗ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਉਸੇ ਸਮੇਂ ਲਈ, ਫਿਰ ਇੱਕ ਗੋਦਾ (ਮੁੜ੍ਹੀ) ਵਾਂਗ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਉਸੇ ਸਮੇਂ ਲਈ। ਫਿਰ ਉਸ ਵੱਲ ਫਰਿਸ਼ਤਾ ਭੇਜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਸ ਵਿੱਚ ਰੂਹ ਫੁਂਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਚਾਰ ਸ਼ਬਦਾਂ ਲਈ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ: ਉਸ ਦੀ ਰਿਜ਼ਕ ਦੀ ਲਿਖਤ, ਉਸ ਦੀ ਮਿਆਦ, ਉਸ ਦੇ ਅਮਲ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ਨਸੀਬ ਜਾਂ ਬਦਨਸੀਬ ਹੋਣ ਬਾਰੇ।
ਸੱਚੇ ਅੱਲਾਹ ਦੇ ਨਾਮ ਨਾਲ, ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਕੋਈ ਅਜਿਹਾ ਹੈ ਜੋ ਜੰਨਤ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਅਮਲ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤੱਕਿ ਕਿ ਉਸ ਅਤੇ ਜੰਨਤ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਬਾਂਹ ਦੀ ਦੂਰੀ ਰਹਿ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਫਿਰ ਲਿਖਤ ਉਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਨਰਕ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਅਮਲ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਨਰਕ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਕੋਈ ਅਜਿਹਾ ਹੈ ਜੋ ਨਰਕ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਅਮਲ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤੱਕਿ ਕਿ ਉਸ ਅਤੇ ਨਰਕ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਬਾਂਹ ਦੀ ਦੂਰੀ ਰਹਿ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਫਿਰ ਲਿਖਤ ਉਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਜੰਨਤ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਅਮਲ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜੰਨਤ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।"
[صحيح] - [رواه البخاري ومسلم] - [الأربعون النووية - 4]
ਇਬਨ ਮਸਊਦ ਨੇ ਕਿਹਾ: ਰਸੂਲੁੱਲਾਹ (ਸੱਲੱਲਾਹੁ ਅਲੈਹਿ ਵਸੱਲਮ) ਨੇ ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਸੁਣਾਇਆ — ਅਤੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਕਹਿਣ ਵਿੱਚ ਸੱਚੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਹ ਉਹ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਅੱਲਾਹ ਤਆਲਾ ਨੇ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ: ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਹਰ ਇੱਕ ਦੀ ਤਖਲੀਕ (ਸਿਰਜਣਾ) ਇਕੱਠੀ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਆਦਮੀ ਆਪਣੀ ਬੀਵੀ ਨਾਲ ਮਿਲਾਪ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਸ ਦਾ ਫੈਲਿਆ ਹੋਇਆ ਮਣੀ (ਵੀਰਜ) ਔਰਤ ਦੇ ਪੇਟ ਵਿੱਚ ਚਾਲੀ ਦਿਨ ਤੱਕ ਇਕੱਠਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਨੁਤਫਾ (ਬੂੰਦ) ਵਜੋਂ। ਫਿਰ ਉਹ ਅਲਕਾ (ਗੰਧਾ ਖੂਨ) ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਕਮਜ਼ੋਰ ਅਤੇ ਮੋਟਾ ਖੂਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਦੂਜੇ ਚਾਲੀ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਫਿਰ ਉਹ ਮੁਦਘਾ (ਮਾਸ ਦਾ ਟੁਕੜਾ) ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਉਸ ਮਾਸ ਦੀ ਹਦ ਤੱਕ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਚੱਬਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਤੀਜੇ ਚਾਲੀ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਫਿਰ ਅੱਲਾਹ ਉਸ ਵੱਲ ਫਰਿਸ਼ਤਾ ਭੇਜਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਤੀਜੇ ਚਾਲੀ ਦਿਨਾਂ ਦੇ ਮੁਕੰਮਲ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਅਦ ਉਸ ਵਿੱਚ ਰੂਹ ਫੂਂਕਦਾ ਹੈ। ਫਿਰ ਫਰਿਸ਼ਤਾ ਨੂੰ ਆਗਿਆ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਚਾਰ ਗੱਲਾਂ ਲਿਖੇ: ਉਸ ਦੀ ਰੋਜ਼ੀ, ਜੋ ਕਿ ਉਸ ਦੀ ਜਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਮਿਲਣ ਵਾਲੀਆਂ ਨਿਅਮਤਾਂ ਦੀ ਮਾਤਰਾ ਹੈ। **ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਦਾ ਸਮਾਂ (ਅਜਲ), ਜੋ ਕਿ ਦੁਨਿਆ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੇ ਰਹਿਣ ਦੀ ਮਿਆਦ ਹੈ।** **ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਦਾ ਸਮਾਂ (ਅਜਲ), ਜੋ ਕਿ ਦੁਨਿਆ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੇ ਰਹਿਣ ਦੀ ਮਿਆਦ ਹੈ।** **ਫਿਰ ਨਬੀ ਕਰੀਮ (ਸੱਲੱਲਾਹੁ ਅਲੈਹਿ ਵਸੱਲਮ) ਨੇ ਕਸਮ ਖਾਧੀ ਕਿ ਬੇਸ਼ਕ ਇਨਸਾਨ ਜੰਨਤੀਆਂ ਵਾਲੇ ਅਮਲ ਕਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਅਮਲ ਨੇਕ ਹੁੰਦੇ ਹਨ — ਯਾਨੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਜਾਹਰੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉਹ ਚੰਗਾ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ — ਅਤੇ ਉਹ ਇੰਝ ਹੀ ਕਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਜਦ ਤੱਕ ਕਿ ਜੰਨਤ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਬਾਹ ਦਾ ਫਾਸਲਾ ਰਹਿ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿਸੇ ਇਨਸਾਨ ਅਤੇ ਜ਼ਮੀਨ ਦੇ ਕਿਸੇ ਟੁਕੜੇ ਵਿਚਕਾਰ ਇੱਕ ਬਾਹ ਰਹਿ ਜਾਂਦੀ ਹੋਵੇ।**ਤਦਕਦਰ ਲਿਖੀ ਹੋਈ (ਉੱਤੇ) ਹਾਵੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਉਸ ਲਈ ਮੁਕੱਰਰ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਨਾਰ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਅਮਲ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਉਹੀ ਅਮਲ ਆਖ਼ਰ ਵਿੱਚ ਲਿਖੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਹ ਨਾਰ ਵਿੱਚ ਦਾਖ਼ਲ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।** ਕਿਉਂਕਿ ਅਮਲ ਦੀ ਕਬੂਲੀਅਤ ਦੀ ਸ਼ਰਤ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਨਸਾਨ ਉਸ 'ਤੇ ਕਾਇਮ ਰਹੇ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਨਾਂ ਬਦਲੇ। ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਅਖੀਰ ਤਕ ਨਾਰ ਵਾਲਿਆਂ ਵਾਲੇ ਅਮਲ ਕਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਇਤਨਾ ਕਿ ਉਹ ਨਾਰ ਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਨੇੜੇ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦੇ ਹਨ — ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਨਾਰ ਤੋਂ ਸਿਰਫ਼ ਇਕ ਬਾਹ ਦੇ ਫ਼ਾਸਲੇ 'ਤੇ ਹੋਣ — ਤਾਂ ਲਿਖੀ ਹੋਈ ਤਕਦੀਰ ਉੱਤੇ ਹਾਵੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਹ ਜੰਨਤੀਆਂ ਵਾਲੇ ਅਮਲ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜੰਨਤ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।