فەرموودە: تیابچیت! گەردنی هاوڕێکەت پچڕاند

عن أبي بكرة رضي الله عنه : أن رجلًا ذكر عند النبي صلى الله عليه وسلم فأثنى عليه رجلٌ خيرًا، فقال النبي صلى الله عليه وسلم : «ويحك! قطعت عنق صاحبك» يقوله مرارًا: «إن كان أحدكم مادحا لا محالة فليقل: أحسب كذا وكذا إن كان يرى أنه كذلك وحسيبه الله، ولا يُزكَّى على الله أحد».
[صحيح] - [متفق عليه]

ئەم وەرگێڕاوە پێویستی بە پێداچوونەوە و وردبوونەوەی زیاتر هەیە.

لە ئەبی بەکرەوە -ڕەزای خوای لێبێت- دەڵێت: پیاوێک باسکرا لە کاتی ئامادەبوونی پێغەمبەر -صلى اللە علیە وسلم- وئەویش بە خێر وچاکە ستایشی کرد، پێغەمبەر -صلى اللە علیە وسلم-فەرمووی: «تیابچیت! گەردنی هاوڕێکەت پچڕاند»، ئەمەی چەندجارێک دووبارە کردەوە: «ئەگەر نەکرا یەکێکتان ستایشی کرد ئەوا با بڵێت: پێم وا بێت ئاوا وئاوایە ئەگەر پێی وا بێت بەو شێوەیە وخودا لێپرسینەوەى لێدەکات (لەسەر کردەوەکانى)، وبڕیار نادەم لەسەر ویژدان (وچارەنووسی) هیچ کەسێک لە پێش خواى گەورە».
صەحیحە - بوخاری و موسلیم هاوڕان لەسەری

شیکردنەوە

ئەم فەرموودەیە چەندەها ڕێنموێنی پیرۆزی تێدایە لە سونەتی پێغەمبەرەوە -صلى اللە علیە وسلم-، مسوڵمان پێویستە دوور بێت لە زیادەڕەوی کردن لە وەسفی مرۆڤەکان، چونکە ئەم دەرگایە شەیتان لێیەوە دێتە ژوورەوە ومرۆڤ تووشی سەرسامبوون و خۆبەگەورەزانین دەکات وتیا دەچێت، پێویستە مسوڵمان مامناوەند بێت لە وەسف وستایشکردندا ودەبێت ڕاستی مرۆڤەکان بۆ خواى گەورە جێبهێڵێت چونکە تەنها خودا -سبحانه وتعالى- سەبارەت بە نهێنی نەفسەکان دەزانێت.